Siktir mafya mı?

Göreceğiz

Araf'tan
Lan bu Gamze şimdi her şeyi duymamıştır demi duyduysa sıçtık. Direk odaya girdim Gamze üstünü giyiyordu arkası bana dönüktü sütyenini yapmaya çalışıyordu ama elindeki sargılar yüzünden bir türlü yapamıyordu. Ne kadar tahrik olsam da belli etmeden yavaşça arkasına geçtim ve tam yapacakken Gamze çığlık atmaya başladı. Hemen elimle ağzını kapattım ve sakin ol benim dedim. Bir an affalasa da durdu. Hemen elimle sütyenini yaptım ve bir adım çekildim. Arkasını döndü ve bana kaşlarını çatarak baktı. "Sen ne yaptığını zannediyorsun? Sen kimsin ki bana dokunuyorsun?!" Sinirle bağırıyordu. Açıkçası bu halleri hoşuma gidiyordu. Hafifçe dudağımın kenarı kıvrıldı. "Ihm on birincisi sana yardım ettim. İkincisi senin kocanım. Üçüncüsü hasta falan dinlemem sesini keserim.!" "Beni evime götürür müsün Araf?" "Hahahahah anlamadım güzelim?" "Evde bir kaç tane özel eşyam var almam lazım" "yenisini alırız!" "İstemiyorum senin paranı falan eşyalarımı alacağım kendi paramla aldığım eşyalarımı!" "Bana sesini yükseltme bir daha uyarmam!" "Lütfen tamam mı lütfen ben senin malın veya kölen değilim" Sesi titriyordu. "Hayır Gamze uzatma!" "Sen Araf Soydan bir daha yüzüme bile bakma benim iki yabancıyız artık!" "Öyle mi?" Dedim ve alayla "benim cazibeme iki günden fazla dayanamazsın!" Dedim ve Gamze de alayla "çok pardon ama sen kimsin? Defol git!" Diye bağırdı."Göreceğiz Gamze hanım" " uza Araf" dedi. O anda sinirden ona zarar vermemek için kapıyı çarptım ve çıktım.