Gamze'den
Arabayla son sürat gidiyorduk. Korkudan resmen koltuğa gömülmüştüm. Araf ise sinirden kasılmış olan suratıyla tek kelime etmeden sadece yola bakıyordu. Cesaretimi topladım ve "bak Araf seni anlıyor..." "Hayır Gamze sen hiç bir sikimi anlamıyorsun aptalın tekisin!" Ben daha sözümü bile bitirmeden ettiği hakaretler fazlasıyla ağırdı. "Öyle mi?! Anlat o zaman o salak egonu başka bir rafa kaldır ve insan gibi konuş benimle!" "Bana o siktiğim sesini yükseltme!" Diye bağırdı. Ve arabayı durdurdu ani bir fren ile. "B-burası uçurum Araf ne yapmaya çalışıyorsun?" Arabadan indi ve beni de sürükleyerek indirdi. Ve Araf belinden silahı çıkarttı. "Biliyor musun Gamze aslında ikimiz de ölmek için çok genciz. Ben hep öldüren taraf oldum ölmeye yabancı olan taraf. Ama şimdi durumlar çok değişti sence ölmeli miyiz?" "Saçmalama Araf neden ölelim?" "Aslında seni öldürmek zorundayım çünkü ben ölürsem hemen yenisini bulacaksın.!!" Bağırıyordu deli gibi bağırıyordu. Ama hâlâ güçlü duruyordu hâlâ dimdikti. Silahı aldı ve havaya ateş açtı. "Bana bak güzelim benimle boşanmak senin için hayal bile olamaz. Sana üç seçenek veriyorum. Bir seni şimdi bu işkence aletleri ile öldürürüm. İki yüzüne kezzap dökerim ve bir daha düzelemezsin. Üç ve son seçenek olarak girersin koluma paşa paşa avukata gideriz duruşmayı reddettiğini söylersin 10 saniyen var karar ver!" Dedi ve arabanın arkasından bir sürü işkence aleti ile birlikte bir de kezzap çıkarttı o ciddiydi. "Araf konuşalım" "5,4,3,2.." "dur tamam mı lanet olsun dur" dedim ve ağlamaya başladım. Otoriter bir ses ile "ağlama!" Dedi. Alıştırmaya çalıştım kendimi ve sustum alışacaksın Gamze alışacaksın diyerek kendimi avuttum ve "lanet olsun avukata gidip iptal edelim" dedim yol boyunca ikimizden de çıt çıkmadı. Arada bir baktığını görüyordum bir de sinirden patlayacak gibi olan damarlarını o kadar. Büronun önüne geldiğimiz de Araf elimi tuttu. Çekmeye çalıştığımda kaşlarını çattı ve elimi sıktı. Senden nefret ediyorum Araf cidden senden nefret ediyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siktir mafya mı?
Algemene fictieOnlar acımasız yeraltı dünyasının korkulu rüyaları olan Araf Soydan ve Emre Soykıran. Gözlerini bile kırpmadan sırf sinir atmak için bile adam öldüren kimseye acımayan sadist insanlar. Ortam da isimleri geçtiği zaman herkese besmele çektirip destura...