Siktir mafya mı?

Zaaf

Araf'tan
O kız ölmeliydi. Hem o hem ablası. Ondan intikamımı ona kendimi aşık ederek alacağım. Bir insana umut verip geri alırsan bu o insanı yeterince tehlikeli yapar. Gamze tehlikeli olmalı o da en az benim kadar tehlikeli olmalı ki bu oyunun tadı çıksın. Ama o çok masum. Bir çocuk gibi hareketleri. Oysa onun o ailesi öyle miydi? Benim ailemi yok etti! Onları da ben yok ettim. Ama yeterince intikam alamamıştım. Onu tek bıraktım. O kızı tek bıraktım. Ona her baktığım da kendi ailemi ve onun o lanet ailesini görüyordum. O kızı yok etmeliyim.O kız ailesini küçük yaşta kaybettiğini sanırken ailesini o gece o arabadan kaçırıp yerine öldürdüğüm diğer insanları koyduğumu ve o gece ailesini öldürmediğimi bir hücreye kapatıp orda yıllarca ölmelerini beklediğimi öğrense ne olur acaba? Acı çeker mi benim çektiğim gibi. Bana kendisi gelecek. Kendisi yaklaşacak. Yavaş yavaş öldüreceğim onu. O bana aşık olacak deliler gibi ve ben onu umutsuzluğa düşüreceğim. Eriyerek ölecek deli divane olacak. İşte ben buyum acımasız bir mafya. Bu zamana kadar herkesi kandırıyordum. Çünkü lanet olsun ki o kız da bir büyü vardı. Ben hep kızlardan nefret etmiştim. O kız yüzünden. Ama ben o kızla uyudum. Aptal gibi uyudum. Beni kendisine çekiyordu. Lanet olsun ki beni çekiyordu. O güzel masum yüzü çocuksu hareketleri ile ahh aman Allah'ım neler düşünüyorum ben! O kız ceylan ve ben onun avcısıyım. O kız kurban ve ben onun katiliyim. Bu yıllarca böyleydi değişmemeli.
Emre'den
"Araf acele olarak çağırdım. Kusura bakma ama önemli bir şey oldu. Sizin evin oralarda Çınar piçini görmüşler." "Lan mal öyleyse niye burdan diyorsun Gamze evde tek onun yanına gider o piç!" "Abi ne yapacağımı bilemedim. Kusura bakma" "Emre tipini sikeyim. Siktir git şuradan!" Tam Araf gidecekken kolundan tuttum ve "Araf abi ben sana bir şey dicem ben Firuze'yi öldürmedim" Araf tek kaşını kaldırdı ve bana baktı. "Ne diyorsun olum sen? Hani öldürmüştün lan!" "Abi o kız da acı çeksin istiyorum. Ailemiz onlar yüzünden öldü. Onu Gamze'yle öldürelim ikisi de acı çeksin istiyorum." "Aferin koçum aferin! Kız nerde?" "Evde abi hiç bir şey bilmiyor Gamze gibi" "Tamam lan tamam kıza sahip çık öldüreceğimiz güne kadar şuan gitmem lazım o piç heran gelebilir!" Diyip hızlıca çıktı gitti.
Gamze'den
Hastaneden çıkmıştık. Ablam biraz dinlenmem gerektiğini düşünerek otele gitmişti. Eve geldiğimiz de Araf beni odaya göndermişti uyumam için. 3 saat kadar uyuduktan sonra aşağıya indim. Araf şömine başında viskisini yudumlarken dalıp gitmişti. Bir şey düşünüyordu. Sinirliydi kaşları çatık duruyordu. "Araf?" Hemen toparlandı ve gülümsemeye başladı. "Söyle güzelim" bu adam neden bu kadar saftı ki? Çok tatlıydı. Masumdu sanki hiç kimseyi öldürmemiş gibi sanki o mafya değilmiş gibi. "Yemek yiyelim mi ben acıktım" "Yemek hazır hazırladılar seni bekliyordum." Belimden tuttu ve beni masaya götürdü. Yemeği yedikten sonra odama çıktım. Yaklaşık 1 saat sonra aşağıya indim. Araf neredeydi? Evde geziyordum. Ve evi ilk defa geziyordum. İçerden aşağı taraftan bir ses geldi neydi burası bodrum kat mı? Kapının arasından baktığım da Araf silah koleksiyonunu temizliyordu. O sıra da "öleceksin sen de o salak kız da öleceksiniz" diyordu. Neyden bahsediyordu bu? "Araf?" Elindekiler birden yere düştü. Bana baktı ve "nasıl buldun burayı?!" Diye bağırmaya başladı. Tam açıklama yapacakken derin derin nefes aldı ve "güzelim burası görmemen gereken bir yer" beni aldı dışarı bahçeye çıkardı. Araf'a telefon geldi ve beni alnımdan öpüp hızlıca gitmem lazım hemen geleceğim diyip arabasına bindi ve gitti. Yarım saat kadar televizyon izledikten sonra Araf'ın bana görmemen gerek dediği odaya gitmek istedim. Bilmiyordum içimden bir ses git diyordu. Zaten insanlara yasak olan şey caiz gelmezmiymiş? Merdivenlerden aşağıya doğru inmeye başladım kapının önüne geldim. Tam kapıyı açacakken burnuma ve ağzıma dolan ağır koku ve sert bir el ile bilincimi kaybettim. Tek duyduğum şey ise "Araf Soydan'ın zaafı var demek ahhhahahah" diyen sert ve genç bir erkek sesiydi...
Çınar'dan
Araf demek bu kız için okumadı okulunu dondurdu. Demek şu aptal kız o güçlü Araf Soydan'ı yıkabildi. Üniversite de gayet zeki ve akıllı olan Araf ailesinin ölümünden sonra bu kadar acımasız, sadist bir mafya oldu. Ama nasıl? Bu kızın ailesi nasıl yapabildi? Şu kızdaki saflığa bak nasıl olur bu? Üstelik Araf bu kız hayatına girdikten sonra fazla aptal oldu? Plansız hareket etmeyen yaprak bile kıpırdasa herşeyi sezen bir yılan gibi kıvrak olan Araf Soydan nasıl olur da bu kadar aptal olur bu kadar sağır bu kadar kör olur? O silahları temizlerken ben arkasında onu bekliyordum eskiden olsa nefesimden anlardı ama şimdi saklanma gereği bile duymadım. Ve bunu yapan bu kızdı. Kesinlikle Araf'ı yok eden buydu. Ve Araf o kadar saf oldu ki hayatı boyunca onu takip eden tek düşmanını unuttu. Bu kız Araf Soydan'ın değer verdiği tek varlıktı bu aptal kız onun zaafıydı...