Sabah uyandığım da yan tarafım da bir ağırlık vardı kafamı çevirdiğim de Araf'ı gördüm. Cidden çok yakışıklıydı. Yeni çıkmış kirli sakalları, kaslı vücudu, onun o inanılmaz erkek kokusu... ben ne diyorum lan o beni kaçırdı o da yetmedi tehdit etti tövbe tövbe. "Bana sarıl" ha o da ne uyanıkmıydı o? "Ne diyorsun sen Araf?" "Otuz saniyen var sarılmadığın süre boyunca isteklerim artacak" "Araf yapma böyle" "Sarıldıktan sonra üzerime oturmanı istiyorum" hemen o korkuyla Araf'a sarıldım ah o kokusu başımı döndürüyordu. Hemen o güçlü kollarını açtı ve bana sıkıcı sarıldı ne kadar mutsuz olsam da anlamadığım bir yanım fazla mutluydu. Uyandığım da Araf yanım da yoktu onun kokusuyla geri uyumuştum ne kadar aptalım tam o sırada banyonun kapısı açıldı Araf altında sadece havluyla duruyordu. "Araf napıyorsun git kendi banyona ayıp ya utan biraz" hemen gözümü kapattım. "Ahahahhah tamam aşkım zaten bir kaç gün sonra her yerimizi ezbere biliyor olacağız değil mi?" Salak salak gülüyordu aptal. "Seninle evlenmeyeceğimi daha önce söyledim." Araf yine sinirlenmeye başlamıştı hemen ardından hayvan gibi kükredi "Ben de sana fikrini sormamıştım neyse dolapta kıyafetler ve iç çamaşırları var banyo yap kahvaltıya gel" dedikten sonra odadan çıktı bende ardından "Emredersiniz gerizekalı" diye bağırdım. Kapı açıldı "Seni duydum küçük sıçan on saniye içinde banyoya girmezsen ben seni sokarım!" Diye kükredi hemen koşarak banyoya girdim ve rahat bir duş aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siktir mafya mı?
General FictionOnlar acımasız yeraltı dünyasının korkulu rüyaları olan Araf Soydan ve Emre Soykıran. Gözlerini bile kırpmadan sırf sinir atmak için bile adam öldüren kimseye acımayan sadist insanlar. Ortam da isimleri geçtiği zaman herkese besmele çektirip destura...