Uyandığım da Araf'ın sesi kulaklarım da çınlıyordu. Gözlerimi açamıyordum ama sesleri duyuyordum. Bağırıyordu her zaman ki gibi. Sesleri ayırt edemiyordum ama fazla bağırıyordu ve hızlı konuşuyordu. Firuze "Gamze tepki veriyor Araf Emre parmakları kımıldıyor uyanıyor" diye bağırdı. Hemen odanın kapısının açılma sesi duyuldu. Araf bağırıyordu "Lan uyandırın niye uyanmıyor bu kız iki gündür!" "E-efendim morfinden olmalı ağır bir ilaç aldı ve ilacın etkisi büyük" zavallı kız kekelemişti. Araf "ilacınızı sikerim o kız bugün uyanacak!" Diye bağırdı. Fazla bağırıyordu ve bu beni rahatsız ediyordu. Zaten karnım da müthiş ötesi bir sancı vardı. Zar zor gözlerimi araladım ve Araf'ın arkasının bana dönük olduğunu gördüm. Emre,Firuze ve hemşire çıkmışlardı. Araf "o orospu çocuğunu öldürmeden önce daha ağır işkenceler yapmalıydım mesela karahavuz yapıp içine atmalıydım böceklerin arasına ve yenerek ölmesine izin vermeliydim aptal Araf neden daha önce akıl edemedim!" Sesiz söylüyordu ama yanımda olduğu için duyuyordum. Ne kadar korkunç bir fikri vardı. "A-araf" çok zorlanıyordum konuşurken. Araf ani bir hareketle bana döndü ve "S-sen uyandın" Arafı ilk defa gerçekten gülerken görüyordum. "Hemşire" diye bağırdı. Uyandığım da kendi odam da olduğumu ve bir seruma bağlı olduğumu gördüm anlaşılan hemşire gelmişti veya hastaneden gelmiştim bilmiyorum. Hemşire odaya girdi ve doktoru çağrıp geliyorum efendim diyerek odadan çıktı. Bir kaç dakika sonra doktor odaya girdi Araf bu zaman zarfın da gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. "Nasılsınız?" "İyiyim doktor bey teşekkürler" dedim ve hafifçe gülümsedim o da bana gülümsedi. "Araf bey sizin için çok endişelendi kendi hastanesi olmasına rağmen rahat edemezsiniz diye ameliyattan sonra evinize getirdi geçmiş olsun tekrardan efendim" "teşekkür ederim" doktorda ben de gülümsedikten sonra doktor Arafa döndü ve "ilaçları şöföre verdim efendim getirecek" diyip odadan çıktı. "Araf senin hastanen mi var?" "Evet ne var bunda Gamze?" "Sen mafyasın ne alaka?" "Bazen öldürürken üzülüyorum tedavi için buraya getiriyorum ama çoğu dayanamayıp ölüyor" ağzım açık kalmıştı salak ya hem işkence ediyor ondan sonra üzülüyor. "Araf ben teşekkür ederim" "senlik bir durum yok abartma istersen Gamze teşekküre falan gerekte yok senin için bir şey yapmadım kendim için yaptım başıma bela olmanı istemem." Ah bu çocuk cidden ağır ruh hastası.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siktir mafya mı?
General FictionOnlar acımasız yeraltı dünyasının korkulu rüyaları olan Araf Soydan ve Emre Soykıran. Gözlerini bile kırpmadan sırf sinir atmak için bile adam öldüren kimseye acımayan sadist insanlar. Ortam da isimleri geçtiği zaman herkese besmele çektirip destura...