Chapter 15:
Shara's POV
Para aknong patay na tao dito sa boarding house namin ni Bessy. Maghapon akong nakahilata sa kama at nakatingin sa cellphone ko naghihintay na baka tumawag at magtext na siya. Simula ng sinabi ni Kristoff na papasok na si Thristan sa lunes ay hindi ako mapakali at piling ko ay napakabagal ng oras. Sabado palang ngayon at dalawang araw pa bago kami muling magkita
"Sometimes, When one person is missing the whole world seems depopulated" Nabigla nalang ako sa nagsalita, si bessy lang pala at kelan pa siya natutong mag straight english?
"Anong ibig mong sabihin?"
"Tss Sabagay english kaya hindi mo naintindihan" Aba't naintindihan ko naman pero ang hindi ko maintindihan ay ang nilalaman ng sinabi niya! "Bakit kasi hindi mo na aminin na na mi miss mo siya" Tanong niya
"A-anong na mi miss hindi noh!" Paliwanag ko sa kanya
"Wag ka ng mag sinungaling halata ka na Besha at kilala na kita" Hindi na talaga ako makakapag lihim dito kay bessy. alam na niya yata ang lahat ng ugali ko at kabisado na niya ang mga kinikilos ko
"Oo na" Pag amin ko
"See? Ayaan mo na babalik naman daw siya diba"
"Anong nakain mo?" Tanong ko sa kanya para siyang ewan
"Wala"
"Eh bakit ganyan ka siryoso ang mukha mo?" napansin ko kasi na sobrang siryoso ang mukha niya
"Nag aalala lang ako sayo" Bakit naman siya nag aalala eh wala namang problema sa akin
"Anong inaalala mo eh wala namang problema sa akin ha" paliwanag ko
"Wala? Eh alasinko na ng hapon hindi ka parin kumakain. Mag hapon ka na dito sa kwarto mo" Ngayon ko lang natingnan ang orasan at pagkagulat ko na alasinko nga talaga. Hindi pa ako nag aalmusal at nagtatanghalian!
"Shocks 'di ko namalayan ang oras"
"Kasi ina alala mo siya" Totoo ang sinabi mo bessy! inaalala ko nga siya, Eh sorry naman hindi niyo ako masisisi noh!
napabuntong hininga nalang ako
"Bakit hindi mo nalang siya puntahan sa kanila?"
"Ugh!" Napabatok nalang ako sa sarili ko ng marealize ko na bakit hindi ko iyon ginawa, ang pumunta sa bahay nila at dalawin siya ugh! so slow shara! inano mo pa't nagkaroon ka ng matataas na grades kong ang super slow mo
"Dont tell me hindi mo naisipan yon"
"tsk"
"True. Slow mo!" sabay labas ng kwarto sige na ako na ang sobrang slow " kumain ka muna dito at baka mag kasakit ka pa!" pahabol niya. kelan pa siya naging sweet sa akin?
Napabuntong hininga nalang ulit ako ng muli siyang inisip. Oo na na mimiss ko na siya, aamin ko tuwing nag kakasama kami masaya ako at hindi niya siya nabibigo sa pam bibwisit sa akin.
Naalala ko tuloy noong lumabas kami kinabukasan noong nangyari ang pag alok sa akin ni Lolo Edward ang pagpapakasal kay Thristan ay pumunta kami ng zoo.
-Flashback-
*Tok tok tok* Nakailang katok na siguro yung tao sa pinto at hindi parin bibuksan ni bessy ang pinto
"Bessy! buksan mo yung pinto!!" Galit kong sigaw sa kanya, Hindi niya pa kasi buksan ang pinto
"Ikaw na!" sagot niya sa akin
BINABASA MO ANG
Secret Love Between Us
Teen Fiction*Isang abnormal na paggpapanggap na nauwi sa pagiibigan..