2 gün geçmişti olayların ardından bu süreçte emine ve bahar toparlanıp taburcu olmuştu kalan tedavileri evde devam edecekti. Ömür ise halen uyuyordu durumunda herhangi değişiklik yoktu. Evdekiler her gün ömürü görmeye gelip ziyaret edip geri gidiyordu ilyas ise ömürün başından bir an bile ayrılmamıştı. Haşmet, behzat, hızır kadınların imtikamını almak için onlara bunu yapanın çoktan peşine düşmüştü. Bu savaşta en çok yardım eden alparslan dı her işe koşturuyordu, diyerleri zaten bitik halde ömürden gelecek iyi bir haberi bekliyordu, artık yavaş yavaş ümitler tükenmeye başlamıştı. İlyas doktordan izin isteyerek ömürün yanına girmek istedi, doktor ilk başta buna karşı çıksada belki son görüşmeleri olur diye izin verdi. İlyas içeri girdi önce ömürü alnından öptü yanı başına oturup elini iki elinin arasına aldı.
İlyas : ömrüm, nefesim, herşeyim, sen olmazsan ben yaşayamam senden sonrası yok benim için. Yapma beni yalnız bırakma kızımızı bir kez daha annesiz bırakma. Ömrüm, sen çok güçlü bir kadınsın asla pes etmezsin ben biliyorum ama biraz zaman istiyorsun galiba. uyanacaksın biz senle el ele evimize gideceğiz burdan.
İlyas ömürün tekrardan alnından öperek dışarı çıktı. Ömür hiçbir yaşam belirtisi vermiyordu.
Evdeki kadınlar hastaneye Ömürü ziyarete gideceklerdi hazırlanmaya başlamışlardı.
Mine: abla size bişey dicem.
Emine: söyle mine.
Mine: abla zeynoyuda götürsek ya annesini görsün bi belki son kez olur ha.
Hatice: haklısın mine belki ömürede iyi gelir.
Kadınlar hazırlanmış kendileri için bekleyen arabaya binmişti. Emine, hatice, bahar, ve mine. Hastaneye geldiklerinde ilyasa yemesi için sandviç getirmişlerdi ilyasa verdiler. İlyas zeynoyu görünce hemen kucağına aldı onu öpüp kokladı, yoğun bakım penceresinden annesini gösterdi. Zeyno ömürü görünce hemen anne dedi ilk defa ömüre anne demişti . Herkezin gözünden yaş gelmişti ilyas bile ağlıyordu. Doktordan izin alıp tek tek ömürün yanına girip ona veda eder gibi konuşmaya başladılar kimse artık ömürün uyanacağını düşünmüyordu. Herkez girip çıktıktan sonra ilyas kucağında zeyno ile ömürün yanına girdi hemen yanı başına zeyno kucağında oturdu.
İlyas : bak hayatım kim geldi bugün kızımız geldi seni çok özledi oda bekletme artık ha. Hasretine dayanamıcaz artık.
İlyas ömürle konuşurken zeyno eğilip ömürü öptü yanağından anne dedi ilyas tekrardan duygulanmıştı zeynep 2.kez anne diyordu ama ömür bonu duymamıştı daha hiç. Zeyno ömüre anne dedikten sonra bir anda bilgisayardan sesler gelmeye başladı ilyas çok korktu kadınlar pencereden içeriyi izliyordu onlarda görmüştü herşeyi, bahar koşarak ilyasın kucağından hemen zeynoyu aldı, mine doktor diye bağırıyordu emine, hatice ömürün yanında korkudan ağlıyordu ömüre bişey olacak diye. Doktorlar gelmişti hemen ilyasları dışarı çıkarttılar camın görüş açısını her yeri kapattılar. Herkez dışarıda panik içinde duruyordu emine hemen haşmeti aradı ömürün durumunun kötü olduğunu hemen gelmeleri gerektiğini söylemişti. haşmetler hızlıca yola çıkmıştı...
30 dakika geçmişti herkez haber bekliyordu içeri girip çıkan hemşireler koştur koştur bişeyler yapıyordu ama kimse bilgi vermiyordu. En sonunda doktor içerden çıkmıştı.
İlyas :karımın durumu nasıl doktor bey bişey söyleyin.
Doktor: Gözümüz aydın ömür hanım kendine geldi. Hayati tehlikeyi atlattı geçmiş olsun.
Herkez secinçten birbirine sarılmış mutluluk göz yaşları dökülüyordu gözlerden. Tam o sırada emineleri sarılıp ağlarken gören behzat ömür öldü zannnetti koridorda ömürr diye bağırarak ilyasların yanına koştu.
Behzat: öldümü lan bacım bişey diyin.
İlyas: uyandı behzat uyandııı.
Sevinç gözyaşları tekrardan akmaya başladı herkez birbirine sarılmaya devam etti. İçerden birtane hemşire çıktı ömürün testlerini yapıyordu.
Hemşire: aranızda zeyno kim ömür hanım sürekli zeynoyu soruyorda 5 dakika girip görebilir.
Duyulan cümleyle herkez gülücükler saçıyordu. İlyas kucağına zeynoyu alarak ömürün yanına girdi.
İlyas:bizim güzel annemiz nasılmış iyileşmi ha kızım.
Ömür: meleğim seni çok özledim.
Ömür zeynoyu heryerinden öpüp kokluyordur.
İlyas: bak görüyorsun demi kızım anne seni görünce benim papucumu dama attı.
Ömür: ilyas hastaneden çıkınca senle konuşmak istiyorum.
İlyas :ne konuşcazki hayatım boşver ne gerek var.
Ömür: çıkınca konuşuruz ilyas bazı şeylerin kararını verme zamanı geldi artık. Beni kızımla yalnız bırakırmısın.
İlyas:tamam hayatım sen kızımızla vakit geçir dinlen.
İlyas dışarı çıkmıştır ama bir sorun vardır ilyas ömüre ne kadar yakın davransada ömür halen soğuktur kızda haklı sonuçta ilyas ona çık hayatımdan demişti. Kızamıyorduda ömüre ama bu durumu nasıl düzeltecektiki ömür ondan ayrılırsa perişan olurdu ilyas. Ömürsüz yapamazdıki.. Herkez ömürü ziyaret edip sohbetini etmişti akşama doğru herkez eve gitti ömürün yanında sadece ilyas ve alparslan kalmıştı, behzatta kalacaktı ama yorgun olduğundan eve gitti onun yerine alparslan kalmıştı. Saat geç olmuştu ömür derin düşüncelerdeydi ilyasla arasında olan duruma son vermek istiyordu herşeyi bitşrmeye karar vermişti bunuda ilyasla konuşacaktı çıkınca sonuçta bunca şeyden sonra birşey olmamış gibi yapamazdı. İlyasın dedikleri onu zaten yeterince yaralamıştı. Alparslan olanları amcasından dinlemişti amcası hazır uyurken ömürle konuşmak için yanına girdi.
Alparslan :müsaitmisin ömür konuşalımmı.
Ömür: müsaitim konuşalım alparslan.
Alparslan :en son seninle başbaşa konuşmamız ikizleri kaybettiğin zamandı hatırlıyormusun.
Ömür :hiç unutmadımki ozaman bana toparlanmamda en çok destek veren kişi sendin nasıl unuturum ki.
Alparslan :ömür sen benim yengemizsin ben seni çok seviyorum bunu biliyorsun, sen benim kızıma annelik yapıyorsun zeynoda en çok senin hakkın var. Ben senden birşey rica edecem bu konuşmamızda, amcam olanları anlattı sanırım biraz net konuşmussun ve aklında boşanma fikri var galiba. Bunu yapma ömür ne bize ne kendine biz seni çok seviyoruz hadi bizim sevgimizi geçtim amcam seni daliler gibi seviyor. Sana o sözü söyledikten sonra amcam geceleri ne uyudu nede doğru düzgün yemek yedi. İkinizde şansı hakediyorsunuz kendinize bunu yapma amcamı çok seviyorsun oda seni çok seviyor sen vurulunca bir an bile yanından ayrılmadı gözünü bile korpmadı hiç. Siz zaten bu zamanlara gelmek için çok çaba sarf ettiniz behzat bile ayıramadı olmayan bi olaydanda ayrılmayın.
Ömür tam konuşmaya başlamadan önce ilyas kapıyı açar sessizce ömürle alparslan ın konuştuğunu duyunca kapıdan onları dinler sessizce.
Ömür :alparslan sen benim kardeşim gibisin. Sayende yaşayamadığım yarım kalan annelik duygumu yeniden yaşattın. Zeyno benim canım herşeyim evladım onun için yapamayacağım Hiçbirşey yok ama ondanda önemlisi ilyasa çok kırıldım evet onu çok ama çok seviyorum o benim herşeyim onsuz yaşayamam ama ilyas beni çok kırdı o sözü canımdan can aldı sanki ben o gece sabaha kadar ağladım kimse duymasın diye ağzama yastık kapadım. Biliyormusun alparslan ona ne kadar kızgın olsamda beni kırsada ondan vazgeçemiyorum olmuyor iştee olmuyor. Onsuz bi türlü olmuyo.
İlyas kapıdan denilenleri duyunca göz yaşlarına hakim olamadı içeri girmek istedi ama yapamadı. Herşey için ömürün hastaneden çıkmasını bekliyordu. Bu sürede yanına girip sohbetler edip çıkıyordu....
2 gün sonra ömür taburcu olup eve gitmiştir. Evde herkez ömürle ilgilenmek istiyordur ama ömür sürekli zeynoyla ilgilenmek istiyordur. İlyas ömürü yukarı yatak odasına çıkartmıştı. Onunla konuşmanın zamanı geldiğini anlamıştı......
İyi okumalar 🧚🏻♀️
