...YENİ BİR BAŞLANGIÇ...

4. BÖLÜM

...Emrah'dan...
Hayat size hiç ummadığınız bir anda güzellikleri ile merhaba diyordu. Biraz zahmet çektiğiniz olaylar geçmişte kalınca aslında o olayların sizi güçlendirdiğini anlıyor ona göre hayatta ilerliyordunuz. Tıpkı benim yaptığım gibi; hayatımda sadece bir kızı sevmiş onunla da sevgili olmuştum. Daha sonra o kız beni aldatmıştı bende ondan ayrılmıştım. Yeni eve ve yeni okula alışamam diye düşünmüştüm. Fakat hemen alışmıştım. Arkadaşlarım olmuştu. Kısacası hayat bana güzelliklerini göstermeye başlamıştı. En önemlisi de babamın bana gizliden ayarlamak istediği ortağının kızı ile tesadüf eseri aynı grupta olmuştuk. Daha da ilginci kıza ilk görüşte aşık olmuştum. Yanında rahat olamıyordum, nefesim kesiliyordu hatta soğuk soğuk terliyordum. Fakat şuan daha erken olduğunu düşündüğüm için bir şey çaktırmadan ilerliyordum.

Yatağımda boş boş tavana bakıyordum. Yataktan kalkmak hiç içimden gelmiyordu. Neyse ki ders 14.00'daydı. Telefonuma gelen bildirim ile üşengeçliği bir kenara bırakıp yataktan doğruldum. Komodinde ki telefonumu aldım. Gruptan mesaj gelmişti. Günaydın yazmışlardı. Bende günaydın yazıp kapattım. Göz ucuyla saate baktım. Saat 11.30 du. Telefonumu alıp üstümü değiştirmeden aşağı indim.
Annemler kahvaltıya oturmuşlardı. Bende gidip emre'nin yanına oturdum.
Tabağıma kahvaltılıkları koydum.

Kafamı kaldırdım.
" Hayret siz erken gitmemişsiniz bugün"
Babam" bugün fazla iş yoktu biz de ailecek kahvaltı yapalım dedik."
Kafamı salladım.
Annem" sizin ders ne zaman?"
" 14.00 da Anneciğim"
Annem babama kısa bir baktı. Sonra bize döndü.
" Biz babanla düşündük ki bu akşam arkadaşlarının ailelerini buraya davet edelim. Hem biraz daha samimi oluruz hem de uzun zamandır görüşmemiştik."
" Süper fikir aslında; sen ne diyorsun emre?"
Emre" Güzel fikir bencede"
Annem ile babam gülümsedi.
Babam" tamam o zaman ben telefon ile arar davet ederim. Sizde hep birlikte buraya gelin güzel bir yemek yiyelim"
Kafamı salladım. Ne yalan söyleyeyim heyecan basmıştı.

Her aile bu akşam burada olacaktı. Biz izin isteyerek masadan kalkıp benim odama geçtik.
Gruba durumu mesaj attım. Emre'ye döndüm.
" Ya abiciğim şu gruba mesaj yazmayı ne zaman öğreneceksin acaba?"
" Neden mesaj atayım Allah Allah"
" Neyse bu konuda bir şey söylemeyeceğim."
" Bana bak ben öyküye dün saçma sapan davranmadım demi?"
" Ne alaka lan! Beni dinledin ama aferin"
Kafasını salladı. Elimi omzuna koydum.
" Bak kuzen dün öykü ile nasıl rahatladığını gördük. O yüzden tereddüt etme bırak kalbinden nasıl davranmak geliyorsa o şekilde davran"
Kafasını salladı. Gülümsedim. Düzelecekti inşallah. Telefonum çaldı. Bilinmeyen numara arıyordu. Telefonu açtım. Hapörlere verdim.

"Efendim"
" Emrah benim Ayla, bu yeni numaram seni merak ettim. Nasılsın toparlanabildin mi? "
Üç ay sonra mı aklına gelmiştim. Yoksa o lavuk terk mi etmişti. İçim buruklaşmıştı. Emre omzuma elini koydu. Hala telefon açıktı.
"Ben gayet iyiyim ayla, ama üç ay oldu yeni mi aklına geldi."
" Ben çok pişman oldum. Beni terk etti. Oyun oynamış benimle, işini bitirdi ve gitti Emrah çok pişmanım.
" Kendini kullandıracak kız olma bir daha Ayla"
" Emrah lütfen geleyim konuşalım olur mu"
" Ne konuşacağız?"
" Ne sormak istersen onu sor bende cevaplayayım "
" Tamam biz yeni eve taşındık. Site adı özbirlik sitesi gel oraya; geldiğin zaman da bana yaz inelim."
" Tamam canım on dakikaya oradayım. Biliyorum orayı"

Telefonu kapattım. Kalbim hızlanmaya başlamıştı. Üç ay sonra göreceğim için miydi? Ama ben duygu'ya aşıktım. Neden heyecan olmuştu ki? Kafam iyice karışmıştı.
Emre" Ne konuşacaksın o kızla"
" Bilmiyorum. Sadece ben ona hayır diyemiyorum. Bunu biliyorsun."
Emre kafasını salladı. Odamın kapısı çalmıştı. Girmesini söyledim. Duygu ve öykü gelmişti.