...YENİ BİR BAŞLANGIÇ...

10.Bölüm

... Emre'den...
Hayat insanı hiç beklemediği bir anda iyi edebiliyordu. Tıpkı beklemediği bir anda kötü yaptığı gibi; Her şeyin bir nedeni vardı hayatta; biz anlamasak da ne şekilde yaşarsak yaşayalım bunu değiştiremiyorduk. Hayatım da yeni bir serüvene atılmıştım üstelik bu serüven de daha cesaretli ve daha ayaklarım yere basar bir haldeydi. İlk defa kendimi bu şekilde hissediyordum. Belki de hayatım değişmişti. Annem babam dan sonra Emrah dışında kimseyi hayatıma almayan ben iki kızı hayatıma almış hatta grup olmuş şimdi ise ünlü olmuş sayılırdık. Bu hayat böyleydi yapmam dediğin her şeyi yaptırıyordu. Aşık olmam demiştim. O kızlardan birine ilk görüşte aşık olmuştum. Şuan ise inanması güç olsa da sevgilimdi.

Kalbimde ki heyecandan uyuyamamıştım. Hoş heyecan olmasa da uyuyamıyordum orası ayrıydı. Yatakta öyküyü düşünüyordum. Acaba ne yapıyordur? Uyanmış mıdır? Uyandıysa beni düşünüyor mudur? Ben bu şekilde kendimi yerken kapım lap diye açıldı. Yataktan doğruldum. Giren Emrahtı. Kaşlarımı çatarak Emrah'a bakmaya başladım. Emrah benim ciğerimi bildiği için ellerini masum ayağına teslim olur gibi kaldırdı. Daha sonra yanıma oturdu.
" Günaydın kuzen, ders var ve hala kalkılmamış hayırdır?"
Omuz silktim. Uyandırmaya Öykü'nün gelmemesi moralimi bozmuştu.
Emrah omzumdan dürttü.
" Hayırdır lan! Ne oldu?"
" Bir şey yok ne olacak ki"

Emrah tek kaşını kaldırıp bana cevap bekler gibi bakmaya başladı. Dalga geçecekti şimdi ama söylemezsem de başımın etini yerdi.
" Öykü neden gelmedi beni uyandırmaya? sen geliyorsun"
Emrah gülmeye başladı.
" Oy oy sevgilisini mi özlemiş kıyamam"
" Emrah!!'
" Tamam tamam, o da uyanmadı daha"
İşte şimdi endişelenmiştim. Dün biraz da olsa hasta hasta soğukta kalmıştı. Yataktan kalktım. Emrahı arkamda bırakıp odamdan çıktım.

Öykü'nün odasına kapısını tıklatıp girdim. Duygu öykü'nün yanında onu uyandırmaya çalışıyordu.
" Neden uyanmıyor?"
Duygu yanından kalktı Emrah'ın yanına geçti.
" Bilmiyorum neredeyse on beş dakikadır omuzlarından dürtüyorum ama yok nafile uyanmıyor yorgana sarılmış sıkı sıkı birde"

Öykü'nün yanağını okşamaya başladım. Yanıyordu bu kız! Ama belliydi o kadar dün içeri gir dedim; hastaydı hemen kaptı şifayı, bizimkilere döndüm.
" Ateşi çok yüksek duygu, bir ateş ölçer getirir misin birde yine sirkeli su"
Duygu kafasını sallayıp odadan çıktı. Emrah da yanıma gelip ayak ucuna oturdu. Saçlarını okşamaya başladım.
" Öykü! Birtanem açmaya çalış  gözlerini hadi aşkım"
Öykü gözlerini açmıştı. Derin nefes aldım.

" Emre, ben çok kötüyüm. Ağzım kuruyor, ateşim var, üşüyorum"
" Geçecek güzelim, dün soğukta durdun hasta hasta, kapmışsın yine soğuğu"
" Emre"
" Söyle güzelim"
" Beni bu halde bırakma"
Elini tuttum.
" Saçmalama aşkım bırakır mıyım"
" Aşkım mı"
Kafamı salladım.
" Aşkım, balım, birtanem"

Duygu elinde bir kova su ve ateş ölçer ile odaya tekrar girmişti. Böylece bizim romantizm gaz bulutu olmuştu. Elindekileri vakit kaybetmeden aldım.
Emrah" Biz okula geçelim o zaman duygu, emre sende öyküyle kal"
Kafamı salladım.
" Tamam kardeşim dersten sonra görüşürüz"
Emrah ile duygu odadan çıktıktan bir kaç dakika sonra aşağıdaki kapının sesi duyulmuştu. Evde sadece öykü, ben ve hizmetli abla vardı. Öykü gözlerini açmış bana bakıyordu. Saçlarını okşamaya devam eden elimi alıp Duygu'nun getirdiği sirkeli suya bezi daldırdım. Alnına bezi koymadan ateşini ölçmek için ateş ölçeri Öykü'nün kolunu kaldırıp omzunun altına koydum. Biraz beklettikten sonra ateş ölçeri aldım. Hafif salladım. Ateşi 38 dereceydi. Hemen bezi sıkıp öykü'nün alnına koydum.

Bir iki kere daha tekrarladım. Öykü elimi tutu. Gözlerime çok güzel bakıyordu. Yanakları kızarık gözleri dolu dolu dudaklarının rengi solmuştu ama yine de mükemmel görünüyordu.
Öykü " Acıktım ben "
Yanağından öptüm. Oturduğum yerden kalktım.
" Bekle bakalım ben ablaya bir söyleyeyim hazırlasın "
Kafasını salladı. Odadan çıktım. Aşağı indim. Mutfakta yemek yapan ablanın yanına gittim.
" Abla sana zahmet bize kahvaltı hazırlar mısın"
Abla kafasını salladı.
"Tabi ki emre bey hemen hazır olur"
" Yalnız öykü'nün odasına istiyorum."