...YENİ BİR BAŞLANGIÇ...

5. BÖLÜM

...Öykü'den...
Hayatınıza hiç ummadığınız anda bilmediğiniz bir duygu girdiği zaman afallıyorsunuz. Kime danışacağınızı bilmiyorsunuz. Öğrenmek istiyorsunuz ama öğrenmekten de korkuyorsunuz. Tam da bu durumun içindeydim işte. Beş gündür tanıdığım fakat amcasının babamın iş arkadaşı olduğu çocuğa karşı farklıydım. Kafam almıyordu bir türlü, ben erkeklere bu şekilde samimi davranmaz hatta çok konuşmazdım. Emre çok farklıydı benim için; onun yanında kalpten gidecek kadar heyecan oluyordu. Her bana karşı hareketinde veya iyi lafında çocuk gibi mutlu oluyordum. Canı yandığı zaman canım yanıyordu. Ama korkuyordum. Beş günlük bir tanışmada böyle hissetmem bana normal gelmiyordu. Tamam ilk görüşte aşk vardı ama bana saçma geliyordu. Ya da ben ilk görüşte olacağımı zannetmiyordum.

Dünden beri bunu düşünüyordum. Emre'nin bana 'güzelim' demesinden sonra aklımı kurcalamaya başlamıştı. Hem yanımda olsun istiyordum. Hem de yanımda olunca heyecandan rahat olamıyordum. Bugün ne yapacağımı da bilmiyordum. Dün Emre'ye grupla oluruz diye o şekilde söylemiştim. Fakat Emrah ile duygu gelmek istemediği için baş başa kalmıştık. Ayıp olur diye iptal de edememiştim. O da iptal etmemişti. Ne olacak bilmiyordum. Tek bildiğim inşallah heyecandan ölmezdim.

Saat 13.00 de kurduğum alarmın sesi ile uyandım. Dün kafamda duran düşüncelerden dolayı çok uyuyamamıştım. Üzerimde ki mahmurluğu atmak için kısa bir gerildikten son elime telefonu alıp alarmı kapattım. Gruba mesaj gelmişti. Grubu açtığımda Emrah ve Duygu'nun günaydın yazdığını gördüm. Emre hiç yazmıyordu. Yatağımdan kalkıp kafama da bunu soracağım diye kodladıktan sonra üzerime siyah tayt, beyaz basic t-shirt kalçamı kapatan siyah beyaz kareli gömlek giydim. Spor bir tarz yapmıştım. Gömleğin kollarını iki kat kıvırdım. Siyah deri kollu saatimi taktım. Yanınada siyah düz ip iki bileklik taktım. Öbür bileğime de Duygu'nun aldığı siyah boncuklu iki tane ince bilekliği takmıştım. Saçlarımı da düzleştirip salık bıraktım.

Far sürmeyip sadece eyliner, göz kalemi çektim. Rimel sürdüm. Ruj olarak da dudak renginde lip gloss sürüp makyajımı bitirdim. Ayakkabı olarak da siyah beyaz çizgili spor ayakkabılarımı giydim. Üzerime de içi yünlü deri ceketimi aldım. Siyah Bel çantama da söz kağıdını ve diğer lazım olacak şeyleri koydum. Aşağı indim. Annem salonda Ömer ile oturuyordu. Yanlarına gidip oturdum. Telefonda Emre'ye hazır olduğumu mesaj attım. Hemen cevap gelmişti.
"Tamam güzelim, bende hazırım. Çık sen yavaştan geliyorum bende"
"Tamam"

Ayağa kalktım. Annemin ve Ömer'in yanağını öptüm.
Annem " nereye böyle canım?"
" Emre ile buluşacağız"
Annem gülümsedi. Ay bunlar harbiden sevmişti çocuğu;
" Damatla yani iyi güzel Sevindim"
"Anne başlamayın yine ne damadı ya ortada fol yok yumurta yok"
" Var var ama siz anlamadınız daha ay siz aşıksınız birbirinize şaşkın neyse sen çık bekletme çocuğu"
" Ya sabır ya, tamam anne, bu arada ben duyguya uğrayacağım. Büyük ihtimalle emre de gelir."
Annem kafasını salladı.
Ömer " abla emre abiye selam söyle"
Kafamı salladım. Evden çıktım.

Hızlı hızlı merdivenleri indim. Kapıyı açtım ve bahçeye çıktım. Emre bahçede bekliyordu. O da siyah pantolon beyaz sweatshirt giymiş kot ceketle de kombini tamamlamıştı. Yanına gittim.
" Selam"
" Selam güzelim"
" Ne yapalım şimdi?"
" Her zaman ki yere gidelim orada dün güzel çalıştık. Hem uzun oturduğumuz da rahatsız da olmuyoruz tanıdık diye tabi sen bilirsin"
Kafamı salladım.
" Benim için sorun yok gidelim."
Arabamın kapısını açmak için anahtarı çıkaracakken emre elimi tutu.
" Benim arabam ile gidelim boşa iki araba olmasın aynı yere gidiyoruz"
Kafamı salladım. Emre'nin şoförlüğünü yakından görecektim. Arabaya bindik. Emre arabayı dikkatli şekilde çalıştırıp bahçeden çıktı.

" Bu arada ben senden sonra duygulara uğrayacağım. Yani beni oraya bırakırsın demi?"
" Ayıp ettin tabi ki bırakırım. Duygu nasıl?"
" Dün sizden sonra konuştuk ama neyi olduğu hakkında bir şey söylemedi bugün ağzından laf alırım onun ben"
" Bende gelsem sorun olur mu?"
" Saçmalama neden olsun arkadaşız biz"