Psikopatlar İçinde

Hayal Kırıklığı

Bir süre gözlerine baktıktan sonra;

''Atakan ne yapıyorsun?''dedim.Diğer eli belime gidince Atakan'ı itmeye çalıştım ama hiç bir etki etmiyordu.Konuşmaya başlayınca dikkatimi konuşmasına verdim;

''Özür dilerim,bilerek yapmadığımı biliyorsun.''dediğinde;

''Bilmiyorum.''dedim.Dediğime sinirlendiğini farkındayım yine de korktuğumu belli etmiyordum.Belimde ki eli beni çekince onu son gücümle ittim ve bu sefer işe yaramıştı.O benden ayrılırken kapının açılma sesiyle kapıya döndük.Egemen'in yüzünde ki siniri görünce lafa başlamadan ben atlayıp;

''Atakan sadece özür dilemek istemiş,şimdi de gidiyordu.'' dediğimde önce bana sonra Atakan'a bir bakış atıp;

''Ben ondan öyle bir özür dileyeceğim ki...'' deyip sustu.Atakan,Egemen'i umursamayıp bana döndü ve;

''Tekrar özür dilerim,kendimi affettireceğim.'' dediğinde Egemen;

''Hayatımızdan siktir git,öyle daha mutlu oluruz!'' deyince ben Atakan'a bakarak;

Tamam öneli değil.Bir kavga çıkmadan git artık.'' dedim.Atakan odadan çıkınca Egemen sinirle bana döndü ve konuşmaya başladı.

''Sen o çocuğa niye iyi davranıyorsun anlamıyorum ki!Derdin ne kızım senin?Kiminle ne yaşayacağına dikkat et!''Benimsen başka kimseyle olamazsın.Hele Atakan ise bu kişi asla!''

''Ben kimsenin değilim!''

''Ne dedin sen?Ulan neden benim yanımdasın o zaman!''

''Sen benim yanıma geliyorsun yalnız!'' dediğimde Egemen'in yüz ifadesi kalbimin bir yerlerinde yara oluşturmuştu.Bu dediğim onu çok bozmuştu hatta kırılmış gibiydi ama sözlerimi geri alamıyordum.Lanet olsun onu kırmak istemiyordum.Egemen yüzüme son kez baktı ve kapıyı hızlıca çarparak çıktı.Ne,nasıl yani,bir dakika gidemezsin.Sensiz olmaz.Söylediklerimi geri alamıyordum ona zarar vermiştim.En zayıf noktasından,benden zarar vermiştim ona.Odadan çıkınca etrafıma bakındım ve Atakan'ı gördüğümde sinirle ona doğru yürüdüm.Suçlunun o olmadığını biliyordum ama sinirimi çıkartacağım kişi oydu.Egemen'i kaybettiren kişi oydu.Yanına gidip bağırmaya başladığımda yüzüme boş boş bakıyordu.

''Gitti oldu mu?Beni bıraktı.En çok güvendiğim insanı kaybettim!Ona zarar verdim mutlu musun geri zekalı?Lanet olsun gitti!Kaybettim..''

Ona vurmaya devam ederken kollarımdan tuttu ve;

''Seni eve bırakmamı ister misin?'' diye sordu.Lanet olsun sanki tek sorunum eve gitmekti.

''Hayır,seninle hiçbir yere gelmeyeceğim!''

''Bak güzelim zaten bunun için uğraşmıyor muydun?''

''Aptal!Onu üzmek istemiyordum.''

''Onun için daha iyi oldu biliyorsun.''

***

Eve gelince kendimi banyoya atıp suyu doldurmuştum.Güzel bir duş alıp odama geçtim.Üzerimi değiştirip saçlarımı taradım.Aşağı inip kendime bir sıcak çikolata yaptım.Havalar da zaten soğumaya başlamıştı.Koltuğun üzerinde ki hırkamı alıp üzerime geçirdim ve bahçeye çıktım.Armut koltuklardan birine oturup sıcak çikolatamdan bir yudum aldım.Egemen'in kalbini haddinden fazla kırmıştım.O beni böylesine çok severken..Kendimi çok pişman olmuş hissediyorum.Keşke zamanı geri alabilsem.O kelimeler dudaklarımdan dökülmemiş olsaydı.Şuan zamanı geri almayı o kadar çok isterdim ki..Ben ilk defa bir erkek için ağlıyorum.Bu çok farklı.Ben aşkı tatmadığımı düşünürken nasıl olur da kalbim onu görünce delicesine atar,nasıl nefesim kesilir.Kendimi balonunu kaybetmiş küçük bir kız çocuğu gibi hissediyorum.Ben her anımı Egemen ile yaşarken şimdi onu hayatından nasıl çıkabilirim ki..Onun bir kıza sarıldığını,bir kızla güldüğünü ona da 'mevsim rüzgarım' dediğini,burnunu öptüğünü...Hayır,hayır!Asla!Öyle bir şey olmayacak.Hem ben suçluyum.Egemen'in yanına gitmeliyim.Hemen kalkıp içeri geçtim.Odama çıkıp üzerimi değiştirdim.Saçlarımı düzeltip hızlıca aşağı indim.Yürüsem bir şey olmazdı.Hızlıca kapıyı kilitleyip yürümeye başladım.Zaten kısa bir süre sonra Egemen'in evine gelmiştim.Egemen zaten bana evinin yedek anahtarını vermişti.Çantamdan anahtarı çıkartıp kapıyı açtım.İçeriye girdiğimde içimde tarif edemediğim kötü bir his vardı.Yukarı katın lambasının açık olduğunu görünce çantamı koltuğa koyup hızlıca saçlarımı düzelttim.Derin bir nefes alıp merdivenden yukarı çıkmaya başladım.Her adımımda içimi garip bir duygu bağlamıştı.Egemen'in odasından garip sesler duyunca içeriye girdim.Gördüğüm görüntüyle gözlerimden yaşlar akmaya başladı.Hızlıca merdivenlerden aşağı inerken gözlerim buğulanıyordu.Arkamdan Egemen'in sesi geliyordu ama ben ne duyduğumu,ne gördüğümü bile bilmiyordum.Çantamı hızla alıp kendimi dışarı attım ve koşmaya başladım.Bir taksi gördüğümde hemen durdurdum.Taksiye bir park ismi söylediğimde 15-20 dakikaya gelmiştim.Taksiye parayı ödedikten sonra göz yaşlarım hala devam ediyordu.Hızlıca taksiden inip boş bulduğum bir banka oturdum.Lanet olsun ağlama,gökyüzüne bak şimdi olmaz.Ağlamamam gerekiyordu.Ben güçlü bir kızdım.Hiçbir şey beni yıkamazdı! Oda da Egemen tek değildi.Egemen'in altında bir sürtük vardı.Egemen'den asla beklemeyeceğim bir şeydi bu.Bir sürtükleydi görüntüleri ve iğrençti.Göz yaşlarım hıçkırıkları getirirken o görüntü gözlerimin önünden gitmiyordu.Altında ki sürtük Selin'di.En çok bu canımı yakıyordu.Telefonu çıkartıp Atakan'ı aradığımda telefon;