Psikopatlar İçinde

Son gün.

Sabah telefonumun zil sesi odayı doldurduğunda sinirle kalktım. Arayan kişiye baktığımda 'Ego Yığını'  yazısını görünce gözlerimi devirdim. Telefonu açtığımda bıkkın bir sesle

''Alo?''

dedim. Ardından Egemen neşeyle konuştu.

''Günaydın prenses!  Kapıyı açmak ister misin? Ya da tarzanlığımı çok mu seviyorsun.''

deyince yüzümde gülümsemeyle aşağı inmek için kalktım. Merdivenleri ikişer ikişer atlayarak kapıya ilerledim. Kapıyı aniden açınca direk karşıma Egemen çıkınca küçük bir korku çığlığı attım. O ise dün hiç yaşanmamış gibi yanağımı öptü ve içeri girdi. Ben arkasından boş boş bakarken ''Yumurta nerede?'' diye söyleniyordu. Yanına gittiğimde domates, peynir, zeytin gibi gibi birkaç kahvaltılık yiyecekleri çıkarttığını gördüm. Şaşkınca Egemen'e bakarken konuştum;

''Ne yapıyorsun?''

''Kahvaltı.''

deyip sırıttı. Bende birşey deme gereği duymadan yukarı çıkmaya başladım.  Ardından Egemen;

''Baban yeni çıktı.''

diye seslendi. Cidden bu çocuk ne zamandır buradaydı? Cevap vermeden odama geçtim. Odamda ki lavaboya girip rutin işlerimi hallettim. Lavabodan çıkarken karşımda Egemen'i görmeyi beklemiyordum. Onu gördükten sonra nereye baktığını görünce utançtan kıpkırmızı olduğuma eminim. Dolabım açıktı ve içinde iç çamaşırlarım vardı. Hemen koşup dolabı kapatınca Egemen bir kahkaha attı. Ardından konuştu;

''Çiçek, böcek falan tam sana göre.''

deyince gidip ona vurmaya başladım. Ayağı takılmış olacak ki yatağa düştü. Ben ise üzerinden kalmaya çalışırken belimden tutup kulağıma yaklaştı;

''Benden kurtulamayacaksın.''

dedi. Sıcak nefesini hissederken mayıştığımı hissettim. Sonra o kalkmaya çalışınca ben üzerinde olduğumu hatırlayıp hızlıca üzerinden kaltım. Ardından hızlıca aşağı indim. Ben onsuz yapabilecek miydim?

''Yumurta yapıyorum.''

diye konuşunca Egemen'e döndüm. Kafamı sallayıp meyve sularımızı çıkarmaya gittim.

***

Kavgasız bir kahvaltı yaptıktan sonra okula gitmek üzere arabaya bindik. Egemen arabayı sürerken birden konuştum;

''Bugün son günümüz, halamın yanında kalacağım ve eğitimime orada devam edeceğim.''

deyince Egemen birden frene bastı. Hızlıca öne doğru düştüm.  Arkadan korna sesleri geliyordu ama Egemen'in bunu umursadığını pek sanmıyorum. Egemen sinirle konuştu;

''Ne diyorsun lan sen! Ne demek halanın yanında kalacaksın! Başlatma lan halana! Halan senin başka şehirde yaşamıyor muydu?!''

''Egemen lütfen sakin olur musun? Evet, halam şehir dışında yaşıyor ancak böylesi ikimiz için daha iyi olacak.''

deyip destek olurcasına omzuna dokundum. Arkadan korna sesleri devam ederken bir araba yanımızda durup küfür edince Egemen arabadan çıktığı gibi adamın yakasından tutup arabaya yapıştırması bir oldu. Hemen arabadan çıkıp  Egemen'i kolundan tutacakken

''Sakın Mira!''

deyip beni itti. Birkaç kişi ayırmaya çalışıyordu ama Egemen'in sinirden gözü dönmüştü. Adam yerde kıvranırken Egemen sayısız yumruklarından birini atarken tekme atmayı da ihmal etmiyordu. Bu görüntüye daha fazla dayanamayacağım için Egemen'e yalvarmaya başladım.