Psikopatlar İçinde

İyi Geceler Egemen...

Hatırlatma;

Refleks olarak yüzü yana kaydı. Olayın şokunu atlatınca ben ne olduğunu anlamadan saçımdan tuttuğu gibi beni yere çekti.

Arkaya düşerken tutunacak yer aradım o anda kafamın yere değmemesi için Egemen'in bacağını tuttum ve puf ben yerde Egemen ise bacağından tutunduğum için benim üzerimde hemen Egemen'i üzerimden ittirdim ayağa kalktığımda Caner hocanın sinirli bir şekilde yanımıza yürüdüğünü gördüm, yanımıza ulaştığında "Ne oluyor burada! " diye bağırdı, ben "Şey hocam...- " diyemeden Egemen "Arkadaşla oturuyorduk hocam." dedi bu sözüne karşı birşey demendim direk hocaya dönüp "Hayır hocam...- " bu sefer lafımı Caner hoca bölüp "Egemen, sen hemen müdürün odasına çok özlemiş görünüyorsun. " dedi ve bana dönüp "Sende ııı... adın neydi kızım senin? " diye sordu tabi bilmezsin adımı, anca olay olunca buluyorsun beni. "Mira hocam. " diye cevap verdim. "Hah Mira, sende önce rehberlikçinin sonra müdürün yanına! " diye itiraz istemeyen bir ses tonuyla konuştu. Zaten itiraz edecek cesaretim yoktu.

Bende dediklerini yapıp önce rehberlikçinin sonra müdürün yanına gittim bu seferlik benim suçlu olmadığımı anlayıp sadece konuştuk ve okul numaramı aldılar bir dahakini düşünmek istemiyordum. Son bir yılda Egemen yüzünden birçok kez numaram alınmıştı zaten.

Okul bittiğinde çantamı alıp aşşağı indim. Okulun kapısında çıkarken karşımada Selin'i görmeyi beklemiyordum. Karşımda sinirden gözü dönmüş bi şekilde üzerime yürümeye başladı.

"Seni son kez uyarmıştım. Bundan sonra olacakları kabullenmelisin şimdiden. Egemen benim ve benim olacak! " diyip gitti. Ben şaşkın bi şekilde arkasından bakarken biri kolumdan tuttu. Egemen.

"Ne oldu Mira? " dedi yüzüne sinirle bakarak "Defol git Egemen! " diye bağırdım. Bahçede birkaç yüz bize dönmüştü. Egemen sinirle soluyarak "Dönün lan önünüze! " diye bağırınca herkes işine döndü. Kimi basketbol oynuyordu, kimi okuldan çıkıyordu, kimi ise arkadaşlarıyla sohbet ediyordu...

Egemen'in yüzü bana dönünce "Sana ne oluyo lan, yürü seni eve ben bırakacağım! " deyip kolumdan çekiştirmeye başladı. Bu hareketine göz devirdim. Egemen'e karşı gelmesi zor olduğundan arabanın önüne ses çıkarmadan geldim. "Egemen, evim zaten yakın, arabaya hiç gerek yok. Hem ben yürümek istiyorum. Lütfen. " diyip tebessüm ettim. "Tamam güzelim, hadi yürüyelim. Bu ne lan kafiye gibi oldu. Düş önüme yürüyeceğiz. " sesli bir şekilde iç geçirdim ve yürümeye başladık.

Evime giderken ara sokaklardan geçiyorduk. Bir çocuğun bana baktığını görünce "Ne bakıyon lan! " deyip çocuğun üzerine yürüdü. Ben Egemen'in kolunu tutup "Boşver, hadi gidelim." dedim. Egemen beni hafifçe itti ve çocuğu yakasından tuttuğu gibi duvara yapıştırdı. "Lan senin şimdi ağzını burnunu kırim mi? " diye sinirle soludu. Çocuk korkmuş olacak ki "Abi ben yengeye bakmıyordum valla abi. " dedi. Egemen çocuğun yüzüne bir yumruk indirince çocuk yere düştü ben hemen araya girip Egemen'in kolunu tuttum ve "Egemen, lütfen hadi gidelim. " deyip yalvardım. Egemen göz ucuyla bana bakıp "Dur şu gözünüde morartim. " deyince gözlerimi devirdim ve kolunun daha hızlı çektim. O da elimden tuttuğu gibi hızlıca ilerlemeye başladık.

"Bundan sonra her sabah seni ben alacağım, okulada beraber gideceğiz! "

"Ama Egem..- "

"Kes lan! " deyince sustum.

Eve geldiğimizde, kapının önünde Egemen'e döndüm "Teşekkürler. " deyip tebessüm ettim. O ise belimden tutup beni kendine yaklaştırdı ve yanağımı öptü. Bu hareketine hiçbir şey yapmadım zaten abartılacak gibi değildi.