As tears fall down 》Dutch Larry Stylinson fanfic

Part 7

Nerveus bijt louis op zijn nagels, midden in zijn kamer. Hij gaat vanavond op date met Harry, en hij heeft geen idee wat hij aan moet doen. Als hij voetstappen de trap op hoort komen, haalt hij opgelucht adem en rent er snel naartoe. 'Zayn!' Roept hij blij, en hij sleurt Zayn mee naar zijn kamer. 'Wow, jij bent nog nooit zo blij geweest mij te zien volg...' Als hij in de kamer van Louis staat, valt hij stil. Hij trekt vragend een wenkbrauw omhoog als hij rondkijkt. Louis' kamer is één grote bende. Overal liggen schoenen, kleren en zelfs make-upspullen. Louis gaat gefrustreerd op zijn bed zitten, zijn handen letterlijk in zijn haar. 'Ik weet niet wat ik aan moet doen, help me!' Roept hij uit, duidelijk ten einde raad. Zayn rolt met zijn ogen, wat kan zijn vriend toch overdrijven. Je draagt toch gewoon wat je lekker vind zitten? Maar omdat hij ziet dat het voor Louis wel heel erg belangrijk is, probeert hij zijn best te doen om te helpen. 'Nou, wat ga je doen dan?' 'WEET IK VEEL! HIJ KOMT ME OPHALEN AAAAHG!'  Zayn deinst achteruit, mompelt een vaag 'nou, sorry hoor', en pakt zijn telefoon. Perrie heeft geappt, ze hebben voor morgen afgesproken. Zayn neemt haar mee uit eten, naar een één of ander chic restaurant. Hij is best zenuwachtig, maar hij heeft er vertrouwen in dat het goed komt. Hij moet gewoon zichzelf blijven, en bovenal rustig blijven. Zou Lou ook eens moeten proberen, denkt hij er nog achteraan.

'Zayn! Focus!' Roept Louis, die nu een één shirt voor zich houd. 'Kan dit?' 'Hm?' Vraagt Zayn, en hij kijkt op van zijn iPhonescherm. 'Ja, leuk.' En hij gaat verder met waar hij mee bezig was. Dramatisch laat Louis zich in een hoop kleren vallen. 'Aan jou heb ik ook niks!' Zayn lacht even naar zijn telefoon, typt nog wat, en vergrendeld hem dan. 'Zei je iets?' Vraagt hij, enigzinds verward, als hij Louis op de grond tussen de kleren ziet liggen. Louis kijkt op en knijpt zijn ogen samen, hij vind het blijkbaar niet leuk dat Zayn hem niet echt serieus neemt. Zayn merkt het ook. 'Hé! Ik heb mijn mobiel nu toch weggedaan?' Roet hij, en hij gooit zijn armen in de lucht. 'Waarom is heb je Lottie trouwens niet gevraagd om je te helpen?' 'Omdat die zich aan het voorbereiden is op haar date met Niall!' 'Ohja, Niall heeft ook een date!' Roept Zayn. Hoe kon hij dat vegeten, Niall praat over niks anders meer. Het is opzich wel schattig wat ze gaan doen; ze blijven bij Niall thuis, en gaan bordspelletjes doen bij een haardvuurtje,  en gewoon gezellig kletsen. Niall is al de hele dag bezig, en hij heeft tegen Louis gezegd dat hij hem wat aan zou doen als hij tegen Lottie zou vertellen wat ze gaan doen.

'Zayn!' 'Huh?' Zayn kijkt verbaasd op naar Louis, die zich in een een skinny jeans heeft gehesen. 'Wat moet ik erop aandoen?' Zayn denkt even na, dan grijpt hij naar een grijs t-shirt en een spijkerjack. Het is het Louis' lievelingsspijkerjasje, met een klein beetje wit bont aan de kraag, en opgevouwen mouwen tot aan zijn ellebogen. 'Denk je dat dat geschikt is?' Vraagt Louis onzeker, terwijl hij voor de spiegel staat. 'Zeker weten.' Zegt Zayn, tevreden met zijn keuze. Louis slaat zijn broekspijpen om, en trekt zijn zwarte vans aan. Na nog ongeveer een minuut twijfelend in de spiegel te hebben gekeken, draait hij zich om. 'Dit word het!' 

'Niall chill!' Louis en Zayn kijken hun vriend aan. Hij staat in Louis' deuropening te wachten, maar voor de eerste keer sinds Louis en Niall elkaar kennen, niet voor Louis. Hij komt Lottie ophalen. Dat is trouwens heel erg overbodig, want ze gaan toch naar het huis van Niall. Anyway, Niall staat nerveus van zijn ene been op de andere te wippen, te wachten tot Lottie naar beneden komt. Ze was nog niet helemaal klaar met haar make up zei ze, maar waarschijnlijk zit ze nou gewoon moed te verzamelen terwijl ze een vriendin belt. Dan komt ze naar beneden. Ze heeft een kort, wit jurkje aan, in haar haar een lichtroze bloemenkrans. Ze ziet er ontzettend mooi uit, en nijdig kijkt Louis haar aan. Moet ze nou echt zó haar best doen voor zijn beste vriend?Hij vind het nou niet echt ideaal dat zijn zusje en zijn beste vriend elkaar leuk vinden, en dat weet ze ook. Ze loopt naar Niall toe en begoet hem vrolijk, dan lopen ze samen naar buiten. Als ze naar Niall's auto lopen, een oude citroën van zijn vader die die eigenlijk niet mocht lenen, draait hij zich nog even met een onzeker gezicht naar zijn beste vrienden om. Die steken bemoedigend hun duimen op, en dan doet Louis de deur met een grijns dicht. Die grijns verdwijnt snel als hij bedenkt dat Harry zometeen komt. Zayn merkt hoe zijn humeur omslaat van opgewekt, naar superzenuwachtig. Zayn is nooit goed geweest in advies geven, zeker niet als het om dates en relaties gaat, hij is meestal degene die daarin advies nodig heeft. Maar hij heeft het zo met Louis te doen op dit moment, dat hij besluit een gokje te wagen. 'Lou, als het echt heel erg slecht gaat kom ik je wel ophalen hoor.' Zo, dat is best bemoedigend toch? Louis kijkt op. 'NOU DANKJE!' Roept Louis sarcastisch, en Zayn kijkt hem verbaasd aan. Wat heeft Louis nou weer? Louis gaat verder. 'Dus je gaat er sowieso van uit dat het slecht gaat, maar je komt me wel ophalen als het ECHT heel erg slecht gaat?' Zegt hij, terwijl hij langzaam een beetje wit wegtrekt bij het idee. Dan pas dringt het bij Zayn door hoe zijn 'bemoedigende' woorden moeten hebben overgekomen. 'Nee nee! Het komt vast goed, ik bedoelde da...' Hij probeert het net een beetje goed te praten, als er word aangebeld. Louis kijkt Zayn nijdig aan, en trekt zijn jasje aan.

Dan doet hij de deur open, en kijkt hij recht in de ogen van Harry. Wat er dan met hem gebeurd is niet te beschrijven. Al het zenuwachtige valt van hem af, het maakt plaats voor een ander gevoel. Het is alsof je ineens niet meer jezelf bent, maar tegelijk weet je precies wie je bent, beter dan ooit. Niks maakt meer uit, alleen hij. Louis kan het gevoel niet goed plaatsen, hij heeft het nog nooit gehad. Hij kijkt op als hij Harry's zachte stem hoort.

'Hey.' Hij fluistert het bijna. Louis merkt dat Harry hem precies zo aankijkt hij hij Harry net aankeek. 'Hey.' Zegt hij, net zo zacht als Harry. Het volgende moment staan ze daar, zonder iets te zeggen. Gewoon naar elkaar te staren zonder iets te zeggen, van het perfecte moment genieten. Het is zo raar, eigenlijk kent hij Harry helemaal niet, denkt Louis. Het is hun eerste date, dit is eigenlijk wel het laaste wat hij had verwacht.

Louis schrikt op uit zijn gedachte, als hij gekuch hoort. Verschrikt kijkt hij over Harry's schouder naar buiten, naar de richting waar het geluid vandaan kwam. Hij ziet een jongen staan, ongeveer de leeftijd van Harry en Louis, met een vriendelijk maar tegelijkertijd serieus gezicht. Harry kijkt uiteindelijk ook op. 'Oh Louis, dit is Liam. Hij is mijn beste vriend.' Liam loopt naar hem toe en geeft hem een hand. Louis schrikt een beetje. Niet dat Liam hem niet aardig lijkt, maar hij dacht dat Harry en hij samen zouden gaan. Harry lacht, hij ziet de verwarring blijkbaar. 'Liam is ook mijn chauffeur, ik heb geen rijbewijs.' 'Je hebt geen rijbewijs?' Vraagt Louis verbaaasd, en hij schaamt zich een beetje over wat hij daarnet nog dacht. 'Nope, ik heb nooit tijd gehad om hem te halen.' Daar zit best wat in, denkt Louis. Harry is inmiddels als beroemd sinds hij 16 is. 'Komen jullie?' vraagt Liam, en dan lopen Harry en Louis achter hem aan. Louis kijkt nog even om om naar Zayn te zwaaien, maar die staat er al niet meer. Waarschijnlijk om Harry en Louis wat 'alleentijd' te geven. Louis trekt een chagerijnig gezicht, Zayn had belooft te blijven om hem uit mogelijke awkward situaties te redden. Maar die chagerijnligheid maakt snel plaats voor nieuwschierigheid als hij aan de date denkt. ''Wat gaan we eigenlijk doen?' Vraagt hij aan Harry, terwijl die de deur voor hem openhoud. 'Dat zie je zo wel.' En met die woorden slaat hij de deur dicht.