As tears fall down 》Dutch Larry Stylinson fanfic

Part 9

'Time to wake uuuuup!' Fluistert Johannah, de moeder van Louis, zachtjes de kamer in waar de drie jongens liggen te slapen. Ze rolt met haar ogen als ze geen enkele reactie terugkrijgt. Het is echt ongelooflijk, het is al drie uur in de middag. Ze zullen het wel weer laat hebben gemaakt gisteravond. 'Jongens, er staat ontbijt klaar!' Zegt ze, nu wat harder. Dit keer krijgt ze wel een reactie; een grom van Zayn. Ze is het wel van hem gewend, die jongen kan echt niet opstaan. Maar meestal zijn Niall en Louis wel wat sneller. Net als ze nog een keer wil zeggen dat ze er nu écht uit moeten komen, of in elk geval een teken van leven moeten geven, ziet ze de de gitaar van Niall in de hoek staan. Ze grinnikt zachtjes, Niall sleept zijn gitaar echt overal mee naartoe. Had hij nu niet moeten doen. Ze sluipt er naartoe, en slaat zo hard als ze kan tegen de snaren aan. Niet dat ze kan spelen; ze mept gewoon. Het heeft wel geholpen, alledrie de jongens zitten rechtop in hun bed. 

'MAM!' Schreeuwt Louis, die zich net als Niall en Zayn, kapot geschrokken is. Soms mag hij zijn moeder echt niet. Als zijn moeder is bijgekomen is van haar lachbui, zegt ze dat het ''ontbijt'' op tafel staat. 'Hoe laat is het dan?' Vraagt Niall, die inmiddels wel wakker is. Zayn ligt allang weer onder zijn dekens. '3 uur. Tijd om te eten dus.' Zegt Johannah, en met die woorden loopt ze de kamer uit. geschrokken kijken Niall en Louis elkaar aan. '3 UUR!' Roept Louis, en Nialls ogen worden nog groter. 'Shit.' Fluistert hij. Dan verbreken ze het oogcontact, en staan ze tegelijk op. Ze rennen naar Zayn en beginnen aan zijn armen te trekken. 'Zayn! Wordt wakker dude!' Zayn gromt chagerijnig. 'Wat?' Niall en Louis blijven gewoon aan zijn armen trekken, niet merkend dat Zayn echt niet snapt waar het over gaat. 'Je moet je echt gaan aankleden man!' Roept Louis gestresst. Zayn rolt met zijn ogen. 'Lou en Ni, wat is er nou?' Louis kijkt hem met open mond aan. 'JE HEBT EEN DATE ZOMETEEN!'

'Man, dat is pas over 4 uur.' Zegt Zayn, en hij laat zich weer in zijn kussen vallen, om vervolgens weer overeind gehesen te worden door Louis en Niall. 'Laat me met rust, stelletje zenuwachtige eikels.' Gromt hij, terwijl hij opstaat. Hij kent vrienden, verzetten heeft geen zin. 'Pas. over. 4. uur?' Zegt Louis met open mond, alsof Zayn iets heel raars heeft gezegd. 'PAS? Zayn, je hebt minstens zo lang voorbereiding nodig.' Zayn zucht overdreven vermoeid, terwijl hij langs Niall en Louis naar de trap loopt. Druk pratend lopen ze achter hem aan. 'Wat doe je aan? Heb je al gereserveerd bij het restaurant? Wat als het restaurant ineens gesloten is? Heb je een plan B?'  Johannah lacht als ze de jongens de keuken binnen hoort komen. 'Jongens, laat die arme Zayn met rust. Hij blijft tenminste een beetje zichzelf tijdens een date.' Niall, die net wat wilde zeggen, klapt verontwaardigd zijn mond dicht. Zayn kijkt Johannah dankbaar aan. Dan draait hij zich naar zijn vriendin toe. 'Ik zie wel wat er gebeurd vanavond.'

'Zit mijn haar goed?' Vraagt Zayn zenuwachtig aan Niall, die hem kritisch bekijkt. Het is inmiddels tien voor half zeven, Zayn moet over een kwartier weg naar het restaurant. 'Mmm.' Zegt Niall, en Zayn trekt een beetje wit weg. 'Ja, precies goed!' Opgelucht haalt Zayn adem. Vanmiddag was hij er behoorlijk koel onder, maar hij is écht heel zenuwachtig. Normaal heeft hij dat niet zo, maar hij heeft echt het gevoel dat Perrie niet zomaar een crush is. Hij vind haar echt echt leuk. 'Zayn, ben je er klaar voor?' Trekt Louis hem uit zijn gedachte. 'Ja, i-ik denk h-het.' Louis ginnikt, het is echt heel erg raar om Zayn zo zenuwachtig te zien, normaal blijft hij rustig onder serieus álles. 'Gewoon jezelf blijven, het komt helemaal goed.' Zegt Louis bemoedigent tegen zijn zenuwachtige vriend, om hem een beetje gerust te stellen. 'En nu gaan, te laat komen kan echt niet.' Voegt Niall er aan toe. Bevestigend knikt Louis, en hij doet de voordeur open. 

Louis weet niet wat hem overkomt als hij ineens Harry ziet staan. Die kijkt ook verbaasd, zijn hand hangt ergens in de lucht, blijkbaar wilde hij net aanbellen. 'H-hi!' Zegt Louis, en zijn rustige houding naar Zayn toe daarnet lijkt helemaal te zijn opgelost. Hij ineens zó zenuwachtig. 'Hoi Harry!' Zeggen Niall en Zayn, terwijl ze naar buiten lopen. 'Hey Niall en Zayn!' Groet Harry hen vrolijk terug, alsof hij hen al jaren kent. 'Waar gaan jullie naartoe?' 'Zayn hier heeft een date, en ik moet nog heel veel, uhm,    dingen doen!' Zegt Niall, terwijlhij in zijn auto stapt. 'Haha, nou succes met die ''dingen'', en jij succes met je date man!' Zegt Harry. Ook Louis roept nog gedag naar zijn vrienden, en dan rijden de jongens weg. Louis gromt chagerijnig. Harry kijkt hem verbaasd aan. 'Wat is er?' Vraagt hij, en even aarzeldt Louis of hij wel antwoord moet geven. 'Niall probeert ons heel subtiel wat ''alleentijd'' te geven.' Zegt hij dan maar eerlijk. Harry lacht, gewoon omdat Louis zo schattig is als hij zo chagerijnig kijkt. 'Wil je binnenkomen?' Vraagt Louis. 'Nee, eigenlijk niet.' Zegt Harry, en verbaasd kijkt Louis hem aan. En, tot Harry's grote blijdschap, ook een beetje teleurgesteld. 'Ik neem je mee op een picknick.' 

Louis lacht. 'Harry, het is bijna zeven uur 's avonds.' 'Des te beter, ga je mee?' Vraagt Harry, en hij steekt zijn hand uit. Lachend legt Louis zijn hand erin. Het voelt zo goed met Harry. Louis is niet eens meer bang voor awkwardness. Samen lopen ze naar de auto waar, natuurlijk, Liam op hen zit te wachten. Hij is blijkbaar weer de chauffeur. Harry houdt de deur open, en Louis stapt in. 'Hey Liam! Hoeist?' 'Goed man, met jou ook?' 'Geen idee, het ligt eraan waar je me naartoe brengt.' Antwoord Louis, wat een samenzweerderige blik van Liam naar Harry toe opleverd. 'Wacht maar af, je gaat het echt leuk vinden.'