As tears fall down 》Dutch Larry Stylinson fanfic

Part 8

Louis glimlacht, en kijkt Harry aan. Er schieten tranen in zijn ogen, al zou hij Harry dat niet laten merken. 'Louis? Waarom zeg je niks?' Vraagt Harry onzeker. Ze staan voor een hele grote schaatsbaan in Londen, versiert met honderden lichtjes. Normaal gesproken zouden er nu tientallen mensen op rondschaatsen Alleen, Harry heeft de hele schaatsbaan afgehuurd. Hij is enorm groot, en er staan een paar vuurkorven en een tafel met champagne. Op de schaatbaan. 'Het is perfect!' Zegt Louis zachtjes, dit heeft nog nooit iemand voor hem gedaan. Harry lacht zachtjes. 'Ik dacht, zo worden we niet gestoord door fans.' Nog steeds staan ze tegenover elkaar, Harry kijkt Louis diep in de ogen aan. Het is geen awkward stilte, maar zo een die waardevoller is dan duizend woorden.

'Misschien hebben we schaatsen nodig.' Verbreekt Louis uiteindelijk, met lichte tegenzin, de stilte. Als antwoord pakt Harry ineens Louis' hand, en Louis laat zich maar al te graag meeslepen. 'Welke maat heb je?' Vraagt Harry, als ze voor het hokje staan waar normaal gesproken de kaartjes worden verkocht en schaatsen worden verhuurt. Waar er altijd minstens drie verkopers staan, staat er nu maar één man. Louis lijkt hem ergens van te kennen, maar kan even niet bedenken van wat. 'Maat 43.' Zegt Louis in antwoord op Harry's vraag, en Harry knikt. Grijnzend zegt hij tegen de man: 'Hey.' Het is een vriendelijke 'hey', alsof ze elkaar al kennen. Maar de man kijkt hem chagarijnig aan, wat een lachbui van Harry opleverd. Louis snapt er niks van. Een maar 3- en een maat 44 alsjeblieft zegt Harry, als hij een beetje bijgekomen is. De man geeft hem de schaatsen met een norse blik aan. 'Dankje Paul!' Roept Harry vrolijk naar de man die blijkbaar Paul heet, terwijl hij naar de schaatsbaan loopt en Louis met zich meesleept. Dan gaat er ineens een lampje bij Louis branden. Paul is de bewaker van de meet and greets van Harry, nu weet hij het weer! Als ze hun schaatsen aan het aandoen zijn, besluit Louis ernaar te vragen. 'Paul is toch je bewaker?' Harry barst in lachen uit. 'We hadden een weddenschap, en hij heeft verloren. Hij moet nu alles doen wat ik vraag. Ik heb hem dus in een jurk gehesen, en hij gaat ons vanavond bedienen.' Louis barst in lachen uit. 'Wacht... Hij heeft een jurk aan?' Harry lacht vrolijk mee, hij vond het wel een heel goed idee van zichzelf. 'Paul, wij lustten wel een glaasje champagne!' Met een nijdig gezicht komt Paul vanachter de toonbank vandaan. Louis heeft het niet meer, Paul loopt in een lange blauwe jurk, met zo te zien daaronder gewoon zijn spijkerbroek. 

Als Harry en Louis zijn bijgekomen van het lachen, zegt Harry tegen Paul dat hij wel naar de crew mag gaan, die met zijn allen in een één of ander chic hotel zitten. Hij wilde 'alleen even zien hoe Paul zou staan in een jurk.' Bovendien heeft hij foto's. Paul haalt opgelucht adem, wenst de jongens veel plezier, en loopt richting  zijn auto. Als Louis en Harry uitgelachen zijn, haalt Louis even opgelucht adem. Het was niet awkward geweest de weg naar de schaatsbaan toe, want Liam, Harry en hij hebben de hele weg zitten kletsen. Maar Louis was bang dat als Liam weer weg zou zijn, het wel awkward zou zijn. Maar dat gedoe met Paul was echt de ijsbreker. Als ze net een paar minuten aan het schaatsen zijn, komt Louis er al achter dat Harry echt een verschrikkelijke schaatser is. Hij is meer aan het vallen dan echt aan het schaatsen. Louis ligt de hele tijd blauw van het lachen, wat Harry dan weer aanspoord om een één of andere 'sprong' te doen. Wat dan weer een nieuwe lachbui van Louis oplevert. Na een uur schaatsen springt Harry op van het ijs, nadat hij voor de zoveelste keer gevallen is. 'Heb jij ook zo'n dorst?' Vraagt hij aan Louis, die verbaasd opkijkt. Dan pas merkt hij dat ze al best een poosje aan het schaatsen zijn. Hij schrikt ervan hoe snel de tijd lijkt te gaan, zometeen is de avond al over. 'Ja, eigenlijk wel.' Zegt Louis, terwijl hij naar Harry toeschaatst. Harry pakt zijn hand vast, en het voelt zo goed. Het klinkt misschien ontzettend chlicé, maar hun handen lijken precies in elkaar te passen. Samen schaatsen ze naar de tafel toe. Niet zonder moeite, Louis moet Harry een paar keer van het ijs ophijsen. Hij wist niet dat er op deze wereld een persoon rondliep die zó slecht kon schaatsen, denkt Louis grinnikend. 'Waarom lach je?' Vraagt Harry nieuwschierig terwijl ze tegenover elkaar aan het kleine tafeltje gaan zitten. 'Ik heb nog nooit iemand ontmoet die zo slecht kan schaatsen als jij.' Harry trekt een verontwaardig gezicht. 'Hé! Ik kan best schaatsen!' Louis proest. 'Auw.' Zegt Harry, en hij doet alsof hij heel erg gekwest is.

De rest van de avond loopt perfect, ze kletsen nog uren. Louis vertelt over Niall, die nu met zijn iets jongere zusje op date is. En over Zayn, die ontzettend onhandig is met meisjes. Over zijn ouders, en over school. Harry luisterd, en onderbreekt hem niet één keer terwijl Louis vertelt. Hij lijkt echt intersse te hebben, en vuurt de ene  vraag na de andere op hem af. Als Louis zo ongeveer alles heeft verteld, begint Harry met vertellen. Over hoe moeilijk het soms vind om overal op de wereld herkend te worden, en dat mensen hem beoordelen bij alles wat hij doet. Maar ook hoeveel hij aan de andere kant houdt van zijn baan en van zijn fans. Ook verteld hij over hoe hij was als kind, en Louis komt erachter hoeveel humor hij heeft. Er zijn de hele avond geen fans die Harry herkennen. Dat komt waarschijnlijk door het feit dat Harry een beanie opheeft, en een jas met een hoge kraag. Je ziet alleen zijn neus en ogen, en een paar schattige krullen die onder zijn beanie vandaan piepen. Een paar keer duikt Harry weg in zijn kraag, omdat hij denkt dat hij herkend wordt. Maar dat zijn alleen mensen die willen schaatsten, maar er dan achterkomen dat de schaatsbaan gesloten is. Er zijn trouwens sowieso maar heel weinig mensen op straat, het is verschrikkelijk koud. Louis glimlacht ontroerd als Harry merkt hoe koud Louis het heeft, en uit een tas extra handschoenen vist. Het zijn hele dikke, met echt bont erin. Snel trekt Louis zijn eigen dunne handschoentjes uit, en trekt die van Harry aan. Harry heeft serieus overal aan gedacht. Na de champagne tovert hij thermosflessen met warme chocomel uit diezelfde tas waar ook de extra handschoenen voor in zaten.

 'Dankjewel.' Zegt Louis, als ze voor zijn voordeur staan. Liam heeft hen weer opgehaalt, en wacht nu op Harry in de auto. 'Nee, jij bedankt.' Zegt Harry zachtjes. Als Louis hem verbaasd aankijkt, gaat Harry verder. 'Ik heb me al lang niet meer zo goed gevoelt.' Louis word een beetje warm vanbinnen. Glimlachend geeft hij geeft Harry een knuffel, en draait de deur open. 'Louis?' Louis draait zich om, en Harry pakt zijn hand. 'Ik blijf een week langer in Londen, ik heb toch pas weer een optreden over acht dagen. En ik dacht... nou ja.. Misschien kunnen we nog eens afspreken?' Hij kijkt verlegen naar de grond, en Louis kijkt vem verwonderd aan. Harry is zo beroemd, en hij krijgt dagelijks van duizenden meisjes te horen hoe perfect hij is, en tóch is hij zo onzeker. Louis drukt als antwoord een snelle kus op Harry's wang. 'Dat zou ik super vinden.' En met die woorden loopt hij snel naar binnen. Hij doet zachtjes de deur dicht, en stormt dan als een debiel naar boven. Niall en Zayn liggen op matrassen op de grond. Ze blijven bijna elk weekend bij Louis slapen. De moeder van Louis ziet ze als een soort zoons, het is dus ook niet raar dat Niall en Zayn er soms al zijn als Louis nog niet thuis is. 'DAT WAS PERFECT!' Roept Louis zijn kamer in, en Niall en Zayn schieten van schrik recht op in hun bed. Niet dat ze al sliepen, Louis hoorde ze daarnet nog zachtjes praten. Als hij een mep geeft op het lichtknopje, ziet hij Niall stralen. Zo te zien in zijn date met Lottie ook goed gegaan. Hij besluit Niall eerst te laten vertellen, anders luisterd hij toch niet naar Louis. Niall vertelt hoe goed alles is gegaan; ze hebben de hele avond gekletst en bordspelletjes gedaan zonder akwardness. Het eerste wat Louis vraagt is of ze gezoend hebben, tot grote opluchting van Louis is dat niet het geval. Maar als Niall verteld dat ze al een tweede date gepland hebben, betrekt zijn gezicht even. Als Niall is uitgepraat, begint hij met vertellen.  De drie jongens vallen pas tegen half zes in de ochtend in slaap.