Abyssos ๑ NamMin✔️

Kulüp

Yorumlarınızı esirgemeyin✌🏻

9.Bölüm

Dün akşam olabildiğince abimden kaçmıştım hatta hasta numarası yapıp yataktan çıkmamıştım. Çünkü görevle ilgili bana sorular sorucaktı ve ben cevaplamaya hazır değildim. Sabah erkenden diğer çalıştığı kafeye gittim. İki işte çalışıyordu tanrım nasıl bir insan buna dayanabilirdi ki?

Kafenin yakınlarına geldiğim de arabamı boş bir alana çektim ve park benzeri bir yere oturup beklemeye başladım. Bir gözüm kafedeydi ve erken gelmesini umuyordum, belki sahibi önce gelirdi bilmiyorum ama umarım Taehyung önce gelir ve konuşacak zamanım olurdu.

Sarı saçları tepe de toplanmış, üzerinde ki kırmızı puantiyeli beyaz gömlekle kavruk teni daha da öne çıkmıştı. Tanrım gerçekten çok güzel bir yüzü vardı. Hemen ayağa kalkıp kendime çeki düzen verdikten sonra açtığı kafeye daldım, evet daldım çünkü peşinden hızla girip kapıyı kapatmış ve bunlar sadece yirmi saniyede olmuştu.

Bana şaşkınlıkla bakarken gülümsedim ve etrafa bakındım.

"Burası diğerine göre daha şirin bir yermiş."

Kaşları havalanıp elini beline koyduğunda cebinden telefonunu çıkartmıştı.

"Bana bak zengin bebesi ya hemen burayı terket yada polisi arayacağım! Sapık mısın sen he sapık mısın? Bir de yüzsüz gibi beni takip etmiş inanamıyorum."

Hızla hiç nefes almadan konuşmaya başladığında göz devirdim ve elimle karnımı tuttum.

"Ya ben müşteriyim müşteri! Saat kaç haberin var mı senin? Ben hiç bir zaman bu saatte uyanmam ama uyandım sor bakalım neden?"

"Neden?!"

"Çünkü açım ve bir şeyler yemeliyim karnımın gurultusunu duyuyor musun acaba?"

Yüzüme ağzı açık bir şekilde bakarken gülümsedim ve köşede ki masaya geçip oturdum. Eli belinde hala bana bakıyorken sesli bir şekilde sabır çeke çeke arka mutfağa gitmişti. Üzerimde ki ceketi çıkartıp kucağıma koyduğumda etrafa bakınmaya devam ettim. Mavi-pembe tonlarında minik bir kafeydi ve duvarda ki yemek posterleri dahada acıkmamı sağlıyordu.

Telefonumun sesiyle irkildiğim de arayan numarayı görünce hemen sessize alıp ters çevirdim. Abim arıyordu ve ben bu işi bugun halletmem lazımdı. Bir kaç dakika sonra sarı saçlı çocuk elinde ki tepsiyle yanıma geldiğin de lezzetli görünen pankeklere baktım. Yanında bir meyve suyu ve çeşitli meyveler de vardı.

"Hemen yiyip git işim gücüm var benim."

Ağzıma bir tane çilek attığımda kolundan tuttum ve ağzımdakini bitirip yutkundum.

"Senin işin benim zaten, müşteriyim ben ya neden uzaylıymışım gibi davranıyorsun?"

"Bak derdin ne bilmiyorum ama birazdan kafenin sahibi gelir, beni zor durumda bırakma."

Yanaklarımı şişirip ona baktığımda en sevecen halimle gülümsedim ve elinden tutup sandalyeye oturttum. Bana tek kaşı havada sinirle bakarken ellerimi masada birleştirdim.

"Bak sadece bir kaç soru sormak istiyorum, sonra seni rahat bırakacağım söz!"

Elini kendine çekip saçlarını karıştırdığında burnuma gelen fresh çiçek kokusuyla gözlerimi kırpttım. Gerçekten baştan aşağıya çok güzeldi ama bir o kadar da gıcık!

"Sor o zaman sor da bir an önce git."

"Şşey ben direk saptırmadan konuya gireceğim, sevgilin var mı?"