Abyssos ๑ NamMin✔️

Düğün

Oy verip yorum yapar mısınız?

21.Bölüm

"Siz cidden delisiniz Jimin!"

Çantamı komidinin üstüne bırakıp arkadaşımın yanına gittiğimde ona içeriye girer girmez söylediğim şeyle bir kaç dakika şoka girmişti.

"Neden öyle diyorsun ki? Mutlu olursun diye düşünmüştüm..."

Dudaklarımı büzdüğümde derin bir iç çekmiş ve yanıma oturup bana dönmüştü. Sadece ani bir kararla evlenmeye karar vermiştim hem de bu hafta sonu! Yani beklemenin bir anlamı yoktu birbirimizle zaten evli gibiydik sadece resmi bir imza atacaktık.

"Annesine inat yapıyorsun değil mi? Sana o lafları söylediği için hemen evlenmek istiyorsun."

Omuz silkip kendimi arkadaşımın kucağına attığımda eli hemen saçlarıma gitmiş ve uzayan tutamlarımla oynamaya başlamıştı.

"Annesinin de etkisi var ama uzatmanın anlamı yok Taehyung. Namjoonla birbirimizi deli gibi seviyoruz ve sürekli birlikteyiz sadece aynı evde yaşamıyoruz. Bence evlenmemiz şaşıracak bir şey değil."

"Haklısın, sadece çok hızlı oldu..."

Düşen yüzünü gördüğümde kaşlarımı çatıp yattığım yerden kalktım. Elimi yanağına koyup başını kaldırdığımda dolu gözleriyle karşı karşıya gelmiştim.

"Sen ağlıyor musun yoksa? Ama neden Taetae seni üzecek bir şey mi yaptım?"

Taehyung hemen başını iki yana sallayıp burnunu çektiğinde kendime çekip sarıldım. Başını boynuma gömdüğünde neden üzüldüğünü ve duygulandığını tabiki biliyordum ama onu asla yalnız bırakmayacaktım ki. Ben nereye gidiyorsam kardeşim de yanımda gelecekti.

"Özür dilerim Jimin gerçekten, seninle alakası yok. Ben sadece biraz fazla duygusalım senden ayrılacak olma-"

"Şşş nereden çıkarıyorsun bunu? Daha dün Namjoonla konuştuk önce o söyledi zaten Taehyungda bize taşınsın diye."

Gözleri hızla büyütüp ağzı şaşkınlıkla açıldığında bu tatlı haline güldüm. Namjoon o kadar düşünceli bir adamdı ki benim Taehyungla ne kadar bağlı olduğumuzu bildiği için böyle bir şey teklif etmişti. Bunu ona ben söyleyemezdim sonuçta ailesinin oturduğu bir evdi ve zaten beni kabul etmezken bir de arkadaşımı mı edeceklerdi?

"Olmaz Mini bunu kabul edemem. Hem senin ayrı bir hayatın olacak her zaman beni yanında tutamazsın. Bende böyle bir şeyi istemem zaten."

"Sen benim kardeşimsin Taehyung tabi ki yanımda olacaksın. Senden başka kimim var benim söylesene? Hem evlerini görmen gerekiyor o kadar büyük ki sorun olacağını düşünmüyorum."

Taehyung dudaklarını büzüp gülümsediğinde ellerimi tutmuş ve gözlerimin içine bakmıştı.

"Aslında ben kendime bir ev arkadaşı ayarladım bile."

"Ev arkadaşı?"

Kaşlarım hemen çatıldığında gülmüş ve başını sallamıştı. Taehyungun öyle çok yakın dediği arkadaşı yoktu ki sadece işten tanıdığı kişiler vardı ve pek yakın değildi. Ev arkadaşı olacak kadar güvendiği kimse olamazdı. Hem ben bile tanımıyordum bu kişiyi!

"Evet biz Jungkookla ev arkadaşı olacağız. Yani çok farklı iki karekteriz ama bence eğlenceli bir çocuk eğer anlaşamazsak onu kapı dışarı ederim."