SAVE ME PLEASE (დასრულებული)

11

- ენი? - უკვე თითქმის ერთი კვირაა ოთახში ვარ და დღეში მხოლოდ ერთხელ თუ ჩავალ ქვემოთ, ახლაც ჯიმინის შეძახილი და კარზე კაკუნი მესმის. მეც მივედი და ღიმილით გავუღე კარი ალბათ გაუკვირდა ასე რომ ვარ რადგან ეს დღეებია სულ ცუდ ხასიათზე და მოწყენილი ვარ თუმცა დავფიქრდი იუნგის სიტყვებზე და გადავწყვიტე ჩვეულ რეჟიმს დავუბრუნდე მხოლოდ ენის გამო!! - სუმინ...კკ...კარგად ხარ?
- კი ჯიმინი კარგად ვარ, ახლავე ჩამოვალ ქვემოთ
- კარგი - მითხრა გაკვირვებულმა და ქვემოთ ჩავიდა, მეც მალევე მივბაძე მას და დივანზე მოვკალათდი სადაც ყველა შეკრებილიყო.
- ჩვენი პრინცესა მოვიდა - თქვა ჯონგუკმა და ღიმილით მომხვია ხელი - იცი დღეს ძალიან ლამაზი ხარ....ხომ ასეა ჯიმინ?? - მოულოდნელად ჯიმინზე გადაიტანა ყურადღება თეჰიონმა, მეც ჯიმინს შევხედე
- ჰა? რა? ხო კი...ისა....ძალიან ლამაზია - მასზე გამეღიმა და ბიჭებს მადლობა გადავუხადე ცოტახანში კი კარებზე კაკუნის ხმა გაისმა, ჯინმა გააღო და რათქმაუნდა ნაცნობი სახე შეგვეჩეხა
- ვუკ? - გაკვირვებულმა შეხედა ყველამ
- აქ რას აკეთებ?? - ფეხზე წამოხტა ჯიმინი - ვერ გაიგე რომ არავის ჭირდები??
- ჰოო?? არ მგონია რომ სუმინიც ეგრე ფიქრობს
- რაა?? - ახლა ჩემზე გადმოიტანა ყურადღება ჯიმინმა - რას ამბობს??
- ჯიმინ......
- რას?? არ უთხარი პატარავ??
- პატარავ?? - ამის დაძახებაზე სულ აიჭრა ჯიმინი და ძლიერად გაარტყა ვუკს
- რეებს ბოდავ?? რა პატარა??? - ზემოდან გადააჯდა ჯიმინი სასწრაფოდ მასთან მივედი და ვუკს მოვაშორე
- სულ გააფრინე?? რა უფლება გაქვს?? - ყვირილი დავიწყე
- რახდება აქ?? რეებს ბოდავს ვუკი?? ან რა ხდება თქვენ ორს შორის?? - ამჯერად შუგა გამოვიდა წინ
- ჩვენ ერთად ვართ!!! შენ კი ნაბიჭვარო მეორედ ისწავლე ვის როგორ უნდა მოექცე - თქვა ვუკმა ფეხზე ადგა და ხელზე-ხელი მომკიდა. ჯიმინს შევხედე რომელიც იმედგაცრუებული მიყურებდა
- სუმინ!! მართალს ამბობს? - და აი გაისმა მისი მჭექარე და ბრაზით სავსე ხმა.
- ვერ გაიგე რა ვთქვი?? - ყვირილით წარმოთქვა ეს სიტყვები ვუკმა
- შენ არ გეკითხები!! სუმინ!! სიმართლეა??
- კიი!! კმაყოფილი ხარ??
- ვერ გიტან!! - იყვირა და მეორე სართულზე ავარდა. ვუკმა კი ძლიერად ჩამავლო ხელი და გარეთ გამიყვანა, არ ვიცი სად მივყავდი მაგრამ მივყვებოდი. არვიცი რა ხდებოდა რატომ ქონდა ასეთი რეაქცია ჯიმინს მაგრამ ახლა მის გარდა ვერავის და ვერაფერზე ვფიქრობ.......ვუკი მიყვარს?? მაგრამ რატომ ვფიქრობ ჯიმინზე ჯერ კიდევ?? რატომ??? ეს დღეები რაც ცუდად ვიყავი სულ ვუკი მედგა გვერდით, სულ მირეკავდა და მეკონტაქტებოდა რაღაცეები მოქონდა და სულ ჩემს ოთახში ვიყავით ისე რომ ბიჭებს არ გაეგოთ და ნელ-ნელა დავახლოვდით.......ეს ისეთი მოულოდნელი იყო, თითქოს მასზე მიჯაჭვული ვარ, მაგრამ ჯიმინი??
- სუმინ? პატარავ ხომარ შეგეშინდა??
- არა - ვუთხარი და წინ გავიხედე დიდი სასახლის კარების წინ ვიდექით, ვუკს გაკვირვებულმა შევხედე - აქ რას ვაკეთებთ? - თან გარემოს შევხედე საშინალად საზარელი სანახაობაა!!