Raj utracony

50 7 1
                                    

Spękane budynki jak plamy na obrazie zieleni
Tu mech pokrył cegłę, tam drzewo się wgryza
Symbioza: człowiek-przyroda ukryta wśród cieni

Jak kwiecie wśród liści
Jak mak pośród żyta
Jak ołtarz wśród wiśni

To samo niebo łączy każde ogniwo łańcucha pokarmowego
Na kwitnącym drzewie kwitnie cywilizacja
U podnóża góry razem z sosnami - miasta

Mój raj nie jest w Edenie, lecz tam gdzie widać gwiazdy

Misterium - wiersze intymneOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz