Gdy zniknę ze świata
Mięsień na kości zwiędnie
Rozmyje się tkanka i skóra spierzchnie
Ale świat nie zniknie ze mnie
I Zostanie ducha tchnienie
Myśli bezsennej cierpienie
Dla przyszłych artystów
By pouczyć serce
I by wzmocnić ducha
Serce wszak ma to do siebie
Tylko martwych słucha
