Kocham ludzi innych,
Koniecznie tych dziwnych.
Nie jak puste kości
Na zgliszczach ludzkości,
Lubuje się w kuriozalności.
Do szarości mam niechęci,
Co wciąż tylko zrzędzi,
Smęci.
To namiętność mnie tak kręci,
A pragnienie stale nęci
Do pokusy, do obłędu,
Do robienia samych błędów.
Moim credo - więcej, mocniej,
Bardziej, czulej, do szaleństwa,
Frywalnego duchowieństwa.
Żyjmy barwniej,
A nie łatwiej.
Swoim życiem w swoim świecie,
Jak rosnące, dzikie kwiecie.
Schizofrenia dla świata,
Mały manifest wariata.
Dosłownie -
Persona non grata.
