O gece olanları yok saymaya çalışıyorduk, ancak Jimin mesafeli davranıyordu.
Polis kayıtlarından bulduğum, 911 çağrısının dokümanlarını dinliyorduk ve Park Dong diye birine ulaşmıştık.
Sabıka kaydı olmayan biriydi fakat araştırmaya devam ettikçe liseyi bizim okulda okuduğunu öğrendik. Jungkook'un abisi ile aynı sınıfta eğitim görmüştü.
Jimin Jungkook'un abisi ile konuşmaya gitti. Ben ise gözlerimi kapatıp anılara daldım.
···
"Hadi ama Taetae, bu kadar sıkıcı olma." diyerek beni çekiştiriyordu. "Jungkook ödevlerim var. Yarın gideriz oyun salonuna." verdiğim cevap ile şaşırmış olmalıydı. "Sınav haftamda kolumdan sürükleyerek oyun salonuna götürdün beni Taehyung. Asla reddetmezdin, neyin var?"
O gece onun omuzlarında tüm sorunlarımı çözmüştüm, varlığı bile bana iyi geliyordu, yüzümde bir gülümsemeye sebep oluyordu.
"Chris'in Burgerları'na gidip çatıya çıkalım mı Taehyung?"
···
"Dinlenmeye ihtiyacın var Taehyung." duyduğum ses Jungkook'un abisine aitti. "Teşekkür ederim hyung, ancak iyiyim."
Park Dong hakkında pek bilgi alamamış olsakta, en azından hâlâ bu kasabada yaşadığını öğrenmiştik.
Chris'in Burgerları'na gittik ve birkaç müşteri ile ilgilendik.
Yalnız kalacak vakti bulduğumuzda konuşmaya başladım. "O gün olanlar için özür dilerim, ben sadece onun yokluğuna daha fazla dayanamı-"
Sözlerimin tamamlanmasına izin vermeyen şey, kapıdan giren ve en az on kişiden oluşan, siyah giymiş, maskeli adamlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Reach The Light I•Taekook
Teen Fiction-Criminal Scene Do Not Cross- "Ölüm böyle mi hissettirirdi? Aldığım nefes akciğerlerimi yakıyor, bacaklarım beni taşıyamıyor, haraket edecek gücüm yok. Kalbim daha fazla dayanamıyor... Lütfen Taehyung, kurtar beni."
