海誓山盟 - 𝓦𝓪𝓷𝓰𝔁𝓲𝓪𝓷

"Ekstra" 1. Bölüm Xicheng

Jiang Cheng'in kardeşinin kayıp olduğu yıllarda ablasından sonra ki tek desteği Lan Xichen olmuştu. Bu olaylar ikisini yakınlaştırmış, Jiang Cheng her yalnız kalışında onu aramaya başlamıştı. Varlığına o kadar alışmıştı ki, yokluğunda kendini kötü hissediyordu.

Onunla ilk tanışmaları, Gusu'ya eğitime gittikleri zamandı. Gittikleri ilk gün kendi başına gezintiye çıkmış, kısa bir yürüyüşten sonra tam dönecekken duyduğu güzel flüt sesi onu durdurmuş ve ona doğru gitmesini sağlamıştı. Bir önceki gün gece vakti girdikleri için sadece kısa bir selamlaşma yaşanmış ve ardından dinlenmeye çekilmişlerdi. Şimdiyse Lan sekt liderini güzel bir melodiyi çalarken duymuş ve takip ettiğinde onu görmüştü. Hayranlıkla bir süre dinlerken, fark edilmemek için bitirmesini beklemeden oradan ayrılmıştı.

Ara sıra denk gelip birbirlerine selam vermekten başka bir konuşmaları olamayan ikili savaşların olduğu sıralarda sırt sırta verip sıkı birer müttefik olmuşlardı. Sık sık Yunmeng'e gelmeye başlayan Xichen sayesinde hızlıca yakınlaşmışlardı. Bir süre sonra birbirlerine karşı konuşurken resmiyeti de kaldırmışlardı.

Kardeşinin ölümünün ardından, girdiği kötü ruh halinden yeğeni ve Xichen sayesinde kurtulmuştu. Sık sık yanına gelen, gelmeye çalışan Xichen sayesinde hızlıca toparlanmış, yeğenini büyütmeye odaklanmıştı. Her gece onu uyuttuğunda aklına doluşan kötü düşünceler, sevdiği adamın gelmesiyle uzaklaşıyorlardı.

Yeğeninin Lan sektine taşındığı günlerden sonra, yine Xichen daha sık gelmek için elinden geleni yapmıştı. Bir gün ikisi ay ışığının altında otururlarken, beklemediği bir anda eline alın bandını koyan adam ile şaşırmış, anlamını uzun zamandır bildiği bu hareket gözlerini doldurmuştu.

Ona gülümseyerek bakan adama sıkıca sarılmış, hayatına girdiği için ne kadar şanslı olduğunu bir kere daha anlamıştı. İkisi gizlice evlenmişler, hayatlarını birleştirmişlerdi. Bundan haberi olan sayılı kişi olsa da ikisinin bilmesi bile yeterliydi.

Şimdi ise bu anılarla birlikte, gölün ortasında olan çardakta başını masaya yaslamış bir şekilde oturuyordu. Gözleri kapalıydı ama sırtına örtülen örtüyü hissettiğinde açılmışlardı. Saçlarında hissettiği eller ve burnuna dolan güzel koku ile tekrar kapanan gözleri, eşinin geldiğini bildiği için hissettiği rahatlığı ifade ediyordu.

Bir süre sonra duyduğu hafif iç çekiş ve "A-yin, amcama karşı gelmek gittikçe zorlaşıyor, ne yapmalıyım?" diyen üzgün ses ile başını yavaşça ona doğru çevirmiş ve uzanıp elini tutmuştu. "Yine ne saçmaladı?" diye sorduğunda sesi bundan yorulduğunu açıkça belli ediyordu.

Xichen, eşinin ona dönmesi ile şaşırmamıştı. Uyumadığını biliyordu ve onu endişelendirmek istemese de bu konuyu konuşmaları gerektiğini bildiği için onu rahatsız etmek zorunda kalmıştı.
"Amcam.. Artık bir varisim olması gerektiğini ve bunun için geç bile kaldığımı söyledi. Onu yıllardır reddediyorum ama bu sefer benden habersiz sektlere haber yollamış. Önümüzde ki ay birkaç kişinin görüşmek için geleceğini söyledi." diyerek eşine üzgün bir şekilde bakmaya devam etmişti. Gelen kişileri reddedecekti ama haberin yayılması yüzünden herkesin konuşacağını biliyordu ve onun bunun hakkında endişelenmesini istemiyordu.

Jiang Cheng, beklemediği habere karşı bir süre donmuş sonra sinirle başını kaldırmıştı, "O yaşlı canavar! Yuan'ı ağlattığını duyduğumdan beri ona karşı doluyum zaten ve bu sefer çizgiyi iyice aştı!" Ayağa kalkıp, sinirli gözlerini eşine dikmişti. "Sen.. eğer o kadınların birini beğenir ve beni bırakmak gibi bir düşünceyi aklından geçirirsen.. Seni öldürürüm Lan Huan." demiş ve daha fazla yanında durmak istemediği için Sandu'yu çıkarmış ve ona binerek Yunmeng meydanına inmişti. Yüzündeki sinirli ifade yerini üzgün bakışlara bırakmış, kafasını dağıtmak için küçük bir denetim yapmaya başlamıştı.