Beautifully Disastered ₪ Asahi Hamada

Chapter 16

KANG KYONG.

ASAHI BABY 💖

Yan ang nasa caller id. Pinatay ko iyon at kinausap nalang ang mommy ko na nasa tapat ko. Andito kami ni mommy sa restaurant ng daddy ko.

“Ano na? bakit walang nangyayare sa pagitan niyo ng Asahi nayan?” iritadong tanong ni mommy

“Mommy naman e.” sabi ko sakanya sabay lagok sa lemon juice ko.

“Itigil mo nalang yang pag papanggap mo na mahal mo yang lalaki nayan, may kakilala kami ng daddy mo na magpapaasenso sa ating magpapamilya. Hiwalayan mo yan.” Sabi ni mommy at tumayo na para talikuran ako.

Nagulat ako ng may nagsalita sa phone ko. Si A-asahi?

[Mag usap tayo Kyong.] Sabi ni Asahi na nakapalaglag ng panga ko. Wala akong masabi kaya pinatay ko agad ang tawag tangina. Nasagot ko.

Halos mahimatay na ako sa kaba habang naglalakad lakad sa loob ng kwarto ko. Nag iisip kung haharapin ko ba ang asahi na alam kong galit dahil sa mga pinagsasabi ni mommy.

Nauna akong pumunta sa sinabi niyang lugar na pagkikitaan namin. Nang makita kona siyang pumasok ay hindi mapigilan ng paa ko ang magpapadyak sa ilalim ng mesa. Sa likod ni Asahi ay pumasok si Kyung-Soon.

Naka kuyom ang mga kamay niya sa ibabaw ng mesa. Ang mga mata niya ay napupuno ng galit.

“B-bakit Kyong?  Bakit sa lahat ng gusto kong pagkatiwalaan ikaw pa ang sumira ng tiwala ko.” Asahi said with his broken voice. Bakit nasasaktan ako?

Hindi ako makapagsalita. Umuurong ang dila ko.

“Bakit moko ginamit…” sabi niya ulit at tuloy tuloy na ang pagbagsak ng luha niya.
Sa sobrang sakit ay napaluha na din ako.

“Hindi ko ginusto yun, mahal na mahal kita Asahi.” Sabi ko na halos hindi na makapagsalita dahil sa sakit at hiya.

“Bakit mo ginawa kung hindi mo ginusto?” He ask na parang gusto niya talagang makuha ang mga kasagutan

“Asahi patawarin mo ako.” Paghingi ko ng tawad kay Asahi na ang palabas na Kyung-Soon na ang tinitignan niya.

Tumayo na siya at lumabas. Naiwan ako sa loob ng café na may pag sisi, takot at lungkot. Umuwi nalang ako sa bahay at kinulong ang sarili sa kwarto ko.

KYUNG-SOON.

“Sinusundan mo ba ako?” tanong ni Asahi na pula ang mga mata kakaiyak.

Nakakatakot ang awra niya pero dahil wala ako sa sariling katinuan ay nakalimutan kong si Asahi ang kaharap ko. Tinignan ko siya ng ‘pinagsasabi mo?’ look at binawi ang kamay ko. Naglakad na ako palayo pero naramdaman ko na sumusunod siya sa akin. Tumigil ako para kausapin na siya.

“Ano ba Asahi?” sabi ko sabay lingon. Palingon ko ay nakatanggap ako ng malakas na batok.

“Anong Asahi ka jan? Ikaw ha ang kapal mo naman para sundan ka ng isang Asah Hamada.” Masungit na sabi ni Mun-Hee unnie.

“Kanina kapa namin tinatawagan naka off naman ang cellphone mo. Saan kaba nagpunta ha?” tanong naman ni Dae unnie.

Napakamot nalanag ako sa ulo ko at sumakay sa kotseng dala nila. Wala din akong imik sa loob ng sasakyan kahit alam kong kinakausap ako nila unnie. Dahil sa mga nangyare ngayon ay hindi kona alam kung alin doon ang iisipin ko. Una ang nakaraan namin ng ate ni Kyong at ni Hyeonwoo, pangalawa ang pamilya ko, paanghuli ay ang kay Asahi.

Pagkauwi ay dumaretso agad ako sa banyo ng kwarto ko at naligo. Nagpalit ng pantulog at kinuha ang cellphone ko para sana magtingin ng magagandag damit sa online dahil hidi ako nakasama kina unnie kanina. Nagulat ako ng may nagtext sa akin.