She's the Dream (COMPLETED)

Chapter 5

They greet the visitors at nag pahanda sila ng pagkain. This is unexpected kaya nag kukumahog silang lahat.

Sa kabila ng pag mamadali ng lahat ay naka upo lang si Lolo. Base sa itshura niya ay mukha itong walang pakialam sa abalang tao sa paligid. I know that he's disappointed pero makikitaan mo parin siya ng pag galang sa bisita.

They prepared a long table sa garden para doon na kaming lahat.

"How are you, Lyneth?" Hinaplos ni Tita Arielle ang braso ko. She's my mom's sister. Isa siya sa pinaka close kong kapatid ni mommy.

"I'm fine, Tita.  How about you po? Amanda told me na mag oopen siya ng business." Ani ko at hinarap siya.

Amanda and Amarie is her daughter. Sadly, Amarie and i are not close to each other. I don't know why, she hate's me but still glad because Amanda is good to me and we're friends.

"Ohh, Yes, did you received her invitation? Sigurado akong mag tatampo 'yon pag hindi ka pumunta." Tumango ako sa kaniya at ngumiti.

We talk a bit until she decided to go dahil kailangan na sila doon. Sumunod din ako kalaunan dahil pinatawag na kami. Akala ko nung una ay for the elders of the family lang muna pero niyaya nila kaming lahat.

After an hour of preparation natapos din ang lahat at mas marami pa ang dumating. Nakita ko si Amanda and Amarie kanina nang  papasok na. As expected only Amanda smiled at me. Hindi naman na ako nagulat pa.

Sabay sabay na kaming naupo lahat. I sit beside kuya Leo and daddy on the other side. Si mommy kasi ay nasa tabi ni Lolo.

Mommy has four siblings. Tito Fredrick is their eldest followed by Tita Arielle then my mom and Tito Yman na bunso nila.

Lolo lead the prayer before we start eating. Ang awkward dahil walang nag sasalita nang matapos na 'to.

Silent mood now, sakuna later.

Nang matapos si Lolo sa pag kain ay hindi na ako umulit pang kumuha ng ulam at kanin. Kuya told me to eat more. He even offered me my favorite adobo kahit gusto ko pa, ay tumangi ako. Feeling ko kasi kailangan ko nang tumigil sa pag kain dahil tapos na ang mas matanda. Hindi ko alam pero ganon talaga ang nararamdaman ko ngayon.

Nang matapos ang lahat ay nag umpisa na nga si Lolo.

"As the head of this family. I want you all to know that we have a rule here and what Yohan did is a disgrace." Diretsahan niyang sinabi kaya bigla akong kinabahan.

Para akong hinugutan ng hininga dahil doon. Unang salita palang niya ganiyan na agad paano pa kaya sa susunod na lalabas sa bibig niya.

Hindi ako sumang-ayon. Parang mali kasi ang sinabi niya na 'yon. Gulat at pag alinlangan ang makikita mo sa mga mukha ng pamilya ni Elizabeth.  Kahit sino naman siguro ay ganito ang magiging reaksyon.

Nakakabastos 'yon.

I know mom will be very sorry about it pero wala rin siyang magawa like the others kasi si Lolo na ang nag salita.

"Sorry, sir. I just want to tell you that no matter what happen.. Yohan, should be responsible to my daughter, " Ani ng kabilang panig.

Nakakahiya dahil sila na nga ang pumunta dito para lang sa approval ni lolo sila pa mababastos ng ganito. Alam ko naman kasi na tanggap ni tito Yman at tita Hannah si Elizabeth. Si Lolo lang talaga ang problema.

Ang daddy ni Elizabeth ang nagsalita kanina.  Mukhang mas matanda 'to ng unti kung ikukumpara kay Daddy. Matangkad din 'to at maganda parin ang postura.

"I know,"  Lolo answered.

Tumingin siya kay Yohan. He signaled his hand to Yohan na lumapit sa kaniya.