Chapter 9

5 3 0
                                    

"Yohan!" Iyak ni Elizabeth nang makarating siya sa hospital.

Dinaluhan siya ng kaniyang pamilya. Her mom is also crying, a lot of us actually. Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala sa nangyari.

Yohan had an accident. His car was smashed by an eight wheeler truck. Wasak ang sasakyan nito at ginagamot siya ngayon sa Emergency room. It's been 30minutes. Wala ni isa sa'min ang hindi mapakali. Lahat aligaga at nag aalala. 

Thankfully it's saturday, walang klase but anyway, I can ditched my class just to be here. Yohan is much more important than that.

Kuya Leo called me and told me that Yohan was rush in the hospital. He didn't tell me why, he just said I need to go, so I did.

I was shocked when i saw them crying. I thought it's not serious and just injury, but I was wrong. The reason why kuya Leo didn't told me because he knew that I'll be worried, but who wouldn't? It's a life and death situation.

Who would be alive in that case. An eight wheeler truck? That would be a miracle and we are waiting for that miracle to happen.

"Calm down, hija. Makakasama 'to sa baby mo.. " Her mom hugged her, inaalo siya nito.

Kahit ako ay mag aalala dahil sa kaniya. Baka ma-apektuhan kasi ang baby dahil sa sobrang pag iyak nito. Napatingin ako sa tiyan niyang may umbok na. Despite her posture, she still look pretty. Hindi ko masisisi si Yohan. Elizabeth is a damn catch.

Umiling ako sa aking iniisip at binaling sa iba ang tingin. Nilandas ng pangingin ko ang mga kasama. Tito Yman is comforting his wife na kanina pa umiiyak.

I wiped my tears ang composed myself. Ayokong dumagdag sa aalalahanin pa nila. Kuya Levi is beside me, caressing my back and whispering, it's going to be okay. That ease me, but i still need to pursue myself that it he's just fine... I'm fucking worried!

Paikot-ikot sila tita at tito habang nag hihitay sa doctor na lumabas. Kanina ay pinaalis kami doon dahil sa ingay. Hindi makapag focus ang doctor.

Nagliwanag ang mga mata ko nang gumalaw ang doorknob. My heart skipped. Kinakabahan sa kaniyang sasabihin.

After 2hours of waiting the doctor came out. Mabilis na tumayo sila tita at nilapitan ang doctor.

"Thank God!" She cried. "D-Doc please..Ano kumusta ang anak k-ko?" Kinakabahang tanong ni Tita Hannah, she's trembling.

Every words from the doctors mouth pain us. Umiiling ako. This can't be.

Kumalabog ang dibdib ko at hindi kayang tanggapin ang sinabi ng doctor. Napuno ng iyakan ang pasilyo. Ang malalakas na pag singhap at iyak nila ay bumabalot sa tenga ko. A tear form in my eyes again. Tuloy tuloy na dumaloy ang mga 'yon sa pisngi ko.

Bakit kailangang mangyari 'to?

The Doctor excuse himself after updating us about Yohan's condition.

Natahimik ang lahat. Ang ingay ng pag iyak at singhap lang ang naririnig ko hanggang sa yumakap si Tita kay Tito na kagaya namin ay umiiyak na din.

"A-ano ng g-gagawin natin?" Tita Hannah asked. Sobbing on her husband. Her hands gripped tighter to Tito Yman's shirt.

Hindi ko sila kayang tignan na gano'n. Nasasaktan ako. Umiwas ako ng tingin sa kanila ay dinala ako noon sa mga magulang ko.

Mommy is crying and hushed by Dad. His brow is frowned and his lips is in grim line. Seryoso ang mukha pero makikitaan mo ng pag aalala.

"D-Dad.." Malakas na asik ni Tito Yman.

Nilingon ko ang pasilyo kung saan galing si Lolo.

He's here!

She's the Dream (COMPLETED)Where stories live. Discover now