Η "σημαδεμενη"

8

Πρωτη φορά στη ζωή της η Μελπω ένιωθε τύψεις.
Για όσα είχε πει τόσο καιρό στην Μαρία, πόσο κακό έκανε τα λόγια στη ψυχή του ανθρώπου...
Με τα λόγια της την έφτασε στο θάνατο...
Ζούσε και ήταν καλά εκεινη που ήταν περασμένα τα εξήντα πεντε και ήταν στο κρεβάτι του πόνου το κοριτσάκι.
Καθότανε δίπλα στην Μαρία που κοιμόταν σχεδόν ναρκωμενη από το φάρμακο που της εδωσε ο Μάρκος Μπάρκας, ο γιατρός, τον οποίο φώναξε ανάστατη μέσα στην νύχτα.
Ο γιατρός ήταν δίπλα στην Μελπω και η βοηθως του η κυρα Μπελλα, όπως την φώναζαν, εσπρωχνε τα ιατρικά εργαλεία στο χαρτοφύλακα.
-Κυρα Μελπω, παραλίγο να την χάσουμε την μικρή... Της είχε πει ο γερόγιατρός.
Την ρώτησε γιατί να κάμει αυτην την τρέλα και η Μελπω είχε χάσει το χρώμα της.
- Άστο, κατάλαβα,  μικρό κορίτσι, πάνω στα νιάτα του, καμία ερωτικη απογοήτευση θα έχει.
Όσο μιλούσαν, η Μπελλα που ήταν η μεγαλύτερη κρυφοκουτσομπολα στο χωριό κρυφακουγε την συζήτηση τους, πίσω από την πόρτα.
Η Μελπω ξεφυσούσε.
Ο γιατρός πήγαινε πέρα δώσε.
-Ναι, γιατρέ, αυτό. Έλεγε η γριά
Ο Μάρκος την κοίταξε.
-Με τον Σπύρο του ταβερνιαρη λένε ότι ήτανε φίλοι...
-Ναι, αυτόν. Έχεις ακούσει τίποτα για δαύτον?
Ο Μάρκος έφτιαξε τα γυαλιά του.
-Καλό παιδί λένε ότι είναι. Εργατικό. Αλλά... Να... Όχι κάτι σοβαρό... Πότε, πότε τα κοπανάει λιγάκι, κατεβαίνει στη χώρα και τα τσούζει με τους φίλους του . Έτσι έχω ακούσει. Τίποτα άλλο. Όλοι λένε ότι είναι καλό παιδί.
Η Μελπω έφτυσε στο κόρφο της.
-Σκατα καλό παιδί είναι.... Και σε εσένα ξεγέλασε και εμένα και όλους! Φωναξε
Ο γιατρός πάγωσε ολόκληρος.
Κοίταξε την Μελπω.
-Μπας και έκανε τίποτα στο κορίτσι?Είπε ανήσυχος.
Η γριά ήταν κατάκίτρινη.
-Μεγάλο κακό... Μου το έλεγε και εγώ δεν το πίστευα και την κατηγορίες της είπα και ασχημα λόγια, όπως πάντα, γιατί τέτοια είμαι την έκανα να κόψει της φλέβες της. Εχω τα αίμα της στα χέρια μου... Και εγώ και αυτός...
Ο γιατρός έπιασε την Μελπω από τους ώμους.
-Τι της έκανε?
-Τη βιασε, γιατρέ, τη βίασε...