REDIOLA

S duroj dot me.

Ne mbarim te festes filluan te beheshin pak trazira dhe Alvisi e dinte se me vone dicka do te ndodhte prandaj u mundua te ikte sa me shpejt bashke me te tjeret.

U pershendeten me miqte e tyre dhe u nisen per te ikur por sapo ato u nisen te iknin Alvisin e ndaloi dikusj tjeter duke folur dhe me te qendroi edhe Rediola kurse te tjeret iken.

Ne moment u degjua nje krisme arme ne salle dhe te gjithe u frikesuan, Alvisi nxorri armen nga brezi dhe u perpoq te ikte pa zhurme pasi shenjestra nuk ishte ai dhe Rediola. Duke u munduar te iknin sa me pare nje plumb jo i nisur per te kapi Rediolen ne bark.

Alvis: Rediolaa??!- thirri i frikesuar kur pa gjakun te dilte nga barku i saj dhe te gjithe ata qe ishin atje u larguan me te shpejte pasi e kuptuan qe kishin qelluar Rediola Dragoti Dergutin. Qe te gjithe i njihnin mire te dyja keto familjet dhe fuqine e tyre.

Alvisi: Rediola- tha duke e marre ne krahe dhe iu drejtua makines- mos i mbyll syte, mosss.

Rediola: Alv..khem...

Alvis: mos fol.

Rediola: Me ler Alvis, s duroj dot me.

Alvis: jo, do te shkojme ne spotal tani dhe do te behesh mire. Ne rregull? Se te vras une ne te kundert. Rediolaa- thirri kur pa qe asaj i kishte rene te fiket.

.......

Pas disa oresh.

Po priste para deres se asaj salle operacioni per nje lajm dhe atehere kuptoi se kishte qene i lumtur deri ne momentin qe ai plumb doli nga arma.

Asnjehere se kuptojme vleren e personave kur i kemi, gjithmone i kuptojme  kur i humbim ata.

Edhe ai sigurisht e kishte degjuar kete shprehje dhe shpresonte qe te mos ndodhte e njejta gje  me te.

Prane tij ishin edhe Ajseli, Nikolai dhe Elvjona qe kishin ardhur direkt sapo e kishin marre vesh ndersa mamase se saj si kishin thene pasi ajo ishte e semire per vete ne zemer dhe se fundmi i ishte nenshtruar nje operacioni te veshtire.

Elvjona: pse po vonohen kaq shume?- tha duke qare. - Alvis, motra do te behet mire apo jo?

Alvisi: Normal qe po, mos u shqeteso- tha teksa e mori ne perqafim por edhe vete e dinte qe nuk i besonte ato fjale. Askush se kishte te sigurte qe asaj s do ti ndodhte asgje.

Alvisi fajesoi veten e tij se pse kjo gje kishte ndodhur. Nese s so te kishte ndaluar duke folur me ate njeri te mallkuar, ose nese s do te kisjte shkuar fare ne ate feste tashme do te ishin ne dhomen e tyre duke fjetur nen perqafimin e njeri- tjetrit.

Teksa po rrinte ne mendime doktori doli nga salla dhe te gjithe iu afrua atij.

Dr: te afermit e Znj.Rediola?

Alvisi: po neve jemi.

Dr: atehere, plumbin e nxorrem dhe fale zotit s kishte prekur asnje organ jetesor dhe operacioni shkoi me sukses, por 24 oret e para jane kritike por nuk ka rrezik per jeten. Mund te themi se gruaja juaj eshte njeriu me i forte qe kam pare, eshte hera e 4 qe plagoset dhe ia ka dale te jetoje. Duhet te jete me fat. Nejse, te kaluara.

Alvisi: shume faleminderit zoti doktor.