REDIOLA

Babi...

Ne sallon po qendronin te gjithe pervec Alvisit si gjithmone i cili rrinte i mbyllur ne zyren e tij ne erresiren e tij.

Po bisedonin me Ajselin e cila kishte ardhur per vizite pasi tashme ajo jetonte ne shtepine e saj me bashkeshortin e saj, Albanon, dhe ishte ne pritje te nje femije ku dera ra.

Nje sherbyese shkoi e hapi dhe e njohu mire se kush ishte personi qe hyri ne dere.

Ngadale me zhurmen e takave qe degjohej deri ne sallon u afrua dhe qendroi perballe tyre me nje qendrim prej zonje, bashke me Revisin perdore i cili mezi po priste te takonte te atin.

Ajseli: Rediolaa!!- tha e habitur duke u ngritur ne kembe dhe pas saj edhe te tjeret.

Revisi: Hala- tha i qeshur,

Ajseli: Eshte djali i Alvisit?- tha duke e pare Revisin e vogel i cili rrinte ngjitur nenes se tij.

Rediola: Po, djali i Alvisit, Revis. Revis i njeh keto apo jo?

Revis: po mami i njo te xhif ( i njoh te gjithe).

Revisi: ku est babi? ( ku eshte babi) - pyeti drejt Redioles dhe kjo e fundit iu drejtua mamase se Alvisit.

Rediola: Zonja Flutura, si jeni- tha teksa iu afrua ta pershendeste. Ajo kishte qene nje njeri i drejte gjithmone.

Flutura: Mire kam qene bije, ti si ke qene. Revis, eja tek gjyshja- tha drejt tij dhe syte i ishin mbushur me lot.

Revisi shkoi drejt saj dhe iu hodh ne qafe duke e perqafuar.

Flutura: Pse s keni ardhur me pare Rediola? E din Alvisi?- pyeti drejt saj.

Rediola: Po e din, por Revisin se ka takuar kurre.

Flutura: Shko therrite Alvisin- iu drejtua nje sherbyeseje.

Flutura: ejani ulemi- tha dhe u ulen ne divan duke biseduar por me shume per Revisin e vogel.

Revisi: Babiii- thirri i lumtur dhe zbriti nga preheri i Redioles dhe vrapoi drejt te atit i cili e mori me te shpejte ne perqafim dhe u ul ne gjunje perpara tij.

Ishte nje skene sado e bukur aq edhe e trishtueshme per Rediolen dhe per kedo.

Alvisi po e shtrengonte te birin fort pas vetes se tij dhe e puthte pa ndalim me lot ne sy, te cilet tashme kishin filluar te rridhnin neper faqe. S kishte ndjenje me te bukur ne bote sesa te perqafoje dhe te puthje femijen tend dhe Alvisi kete e kuptoi ne ate moment.

Revisi: Babi me mbyte- tha duke qeshur.

Alvisi:Biri im- tha duke e puthur ne koke dhe ne faqe.

Revisi: O ba, kaq shume sa me ke puthur sot s besoj se ke puthur mamin ndonjehere- tha duke qeshur dhe Alvisi e mori ne krahe dhe u ul ne divan me te. Redioles as qe ia hodhi syte fare sikur te mos ekzistonte dhe kjo gje e vrau ate, por fundja e meritonte.

Revisi: mezi kam pritur te te shihja babi.

Alvisi: edhe une ty zemra ime.

Revisi: Babi a e di mami me ka thene qe emri im eshte bashkimi i emrave tuaj. Re- si Rediola dhe vis- si Alvis dhe del Revis. - dhe Alvisi sapo Revisi tha ato fjale pa Rediolen e cila shmangu kontaktin e syve me te.

Revisi: o ba, te lutem mbushja mendjen mamit qe te mos ikim me ne Rusi sepse une s dua te shkoj me atje, eshte shume ftohte dhe jam larg teje.

Alvisi: pa merak zemer s do te largohesh kurre prej meje. - tha dhe lotet kishin mbushur syte e tij.

Revisi: Mami shiko babi paska te njejtin tatuazh me ty- tha i habitur

Rediola: e di Revis e di. - tha duke qeshur lehte ndersa Alvisi e pa i habitur pasi ai ishte tatuazhi qe e kishin kokat e mafiave.

Alvis: Do rrish pak me hallen dhe xhaxhin tani sa te flas pak me mamin une?- tha duke e ledhatuar ne koke.

Revisi: ëhë- pohoi me koke.

Alvisi u ngrit dhe i kapi krahun Redioles dhe e ngriti.

Rediola: eci vete Alvis- tha duke i larguar doren

Alvisi: Ecc- tha eger dhe Rediola nuk foli me pasi ne syte e tij e pa mllefin qe kishte per te dhe s mundi te fliste me.

Alvisi s ishte sjellur kurre ne ate menyre me te dhe kjo e vriste zemren e Redioles.