Nje femer e fuqishme por me nje moshe shume te vogel detyrohet te mbaje mbi supe peshen e shume ngjarjeve. Pasi asnje mashkull nuk ka mbetur me ne familje ajo detyrohet te dale ne krye te te gjithe fisit ku i duhet te perballet me shume gjera.
Pasi...
Po shkonte bashke me Elvjonen tek shtepia e Alvisit per te marre Revisin dhe sapo trokiten deren ia hapi Nikolai dhe iu afrua Elvjones duke i rrembyer nje puthje te lehte.
Rediola: Turp kshu ,jam dhe une ketu. - tha duke qeshur.
Nikolai: Epo ca me bo.
Elvjona: ec ec hyjme brenda.
Hyne brenda dhe u ulen ne sallon.
Rediola: Ku eshte Alvisi me Revisin?
Nikolai: n gjume akoma. Te shkoj ti therras?
Rediola: jo rrini ju, po shkoj vete. - tha duke u ngritur.
Nikolai: Keni Revisin n dhome se do thoja se do ia fusni naj raundi.
Rediola si foli por thjesht ngjiti shkallet dhe shkoi hyri tek dhoma e tij.
U mbeshtet ne dere dhe po i shikonte te dy duke fjetur se bashku dhe per te s kishte pamje me te bukur sesa te shikonte meshkujt e jetes se saj te dy ne nje krevat.
Me ngadale iu afrua dhe u ul mbi krevat dhe puthi Revisin ne balle dhe po shikonte Alvisin. I beri pershtypje varesja qe ai mbante ne qafe pasi me pare se kishte pasur dhe tashme dukej qarte pasi ishte pa bluze.
Afroi doren dhe e perkedheli lehte ne floke dhe Alvisi ne ato momente po hapte syte pergjumesh.
Alvisi: miremengjesi?! - tha duke u ngritur gjysem trup dhe Rediola pa varesen qe ai mbante ne qafe dhe u cudit kur pa qe ishte shkronja R
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Rediola: Miremengjesi- tha duke qeshur por beri sikur se kishte vene re varesen e tij.
Alvisi: Erdhe per te marre Revisin? E sillja dhe une
Rediola: Ku do ta sillje?- tha duke qeshur.
Alvisi: tek shtepia jo..., ohh se di se ku eshte harrova. - tha duke cuar doren pas koke.
Rediola: S ka gje. Lere te fleje- tha duke pare nga Revisi.
Alvisi: Ne rregull- tha duke u ngritur qe te vishte nje bluze dhe Rediola doli ne ballkon.
Doli pas saj ne ballkon dhe e gjeti te ulur ne stolin qe qendronte aty
Rediola: Gjithmone e kam pas pelqyer kete pamje nga ketu- tha duke pare pamjen nga aty lart qe me te vertete ishte fantastike.
Alvisi: s eshte ndonje gje kush e di se cfare.
Rediola: Jemi ne te njejtin rrjet mafiash, do na duhet te punojme se bashku- tha duke u kthyer nga ai.
Alvisi: po fatkeqesisht. - tha duke e pare ne sy pa asnje emocion dhe kjo Rediolen e lendoi.
Rediola: Alvis, e di qe ato vite qe ika dhe nuk isha ketu e di qe nuk i zevendeson asgje....
Alvisi: atehere pse flet?
Rediola: per cfare?
Alvisi: kur e din qe asgje nuk i zevendeson ato vite pse perpiqesh ti rregullosh? Ti ike ne momentin qe mund te ishim te lumtur. Se ke idene se sa dhemb te shohesh tet bir vec nga nje foto e shkrete e vetme. Te mos dish ndjenjen e prindit ndonese je prind. Me thuaj si do ta zevendesosh ti momentin kur Revisi tha "baba" per here te pare dhe une nuk isha aty? Nuk mundesh. Ti se kupton dot sesi ndihem une. Lere Revisin por po ti? E di qe s kam qene nje njeri dhe bashkeshort perfekt, madje as nuk jam, jam shume larg perfektit por ama ate qe ndjeja per ty e kisha me te forte se gjithcja. Ti do thuash se une ty te kam lenduar, po e di e kam bere. Por vec se kam dashur te te mbroj, me sakte ky eshte justifikimi qe une perdor sepse arsyeja e vertete eshte se s isha mesuar qe dikush te me ngrinte zerin apo te me kundershtonte. Edhe ti ike, dhe jemi te lare. Tani ti ne rrugen tende une ne timen, vec Revisi na lidh. Dhe keshtu le te jete.
Prsh njerez, e di qe kam bere pak mungese dhe edhe kete pjese e kam pasur ne draft dhe tn e postova dhe per disa dite s mundem tr postoj dot per shkak te disa problemeve familjare. Shpresoj qe te me kuptoni ❤🥺🥺
