Nje femer e fuqishme por me nje moshe shume te vogel detyrohet te mbaje mbi supe peshen e shume ngjarjeve. Pasi asnje mashkull nuk ka mbetur me ne familje ajo detyrohet te dale ne krye te te gjithe fisit ku i duhet te perballet me shume gjera.
Pasi...
Ate dite me te vertete kishte nje parandjenje te keqe dhe gjate gjithe dites ashtu kishte qene.
Zbriti poshte tashme pa ndihmen e askujt sepse ishte sheruar dhe pa Ajselin, Arten dhe Fatmen aty.
Rediola: Ku eshte Alvisi?
Fatma: Te mori malli per burrin?
Ajseli: ne pune.
Rediola: A do vonohet shume?- pyeti duke anashkaluar fjalet e Fatmes pasi me te vertete s kishte nerva te merrej me te.
Ajseli: se di, besoj se ne darke vjen. Ora 13:00 don edhe nja 5 ore te vjeri besoj.
Rediola: Ok, pra po iki une njehere andej.
Ajseli: Ka ndonje problem?
Rediola: Jo asgje.
Mori nje makine dhe u nis per tek komoania e tij dhe pas 15 minutash arriti.
Hyri brenda ne kompani dhe te gjithe punonjesit po e shihnin te frikesuar dhe te habitur.
Iu afrua recepsionit dhe e pyeti
Rediola: ku eshte Z.Alvis?
X- ne zyren e tij.
Rediola: Ne rregull, faleminderit- dhe u nis per te ikur tek ai.
X- me falni por duhet ta lajmeroj zoterine qe keni ardhur
Rediola: S ka nevoje, sepse jam gruaja e tij dhe sigurisht qe do te me pranoje brenda- i tha me inat asaj pasi ajo dukej qe i vardisej Alvisit.
Hyri brenda ne zyren e tij pa trokitur dhe e gjeti ate duke u marre me disa dokumenta dhe ngriti menjehere koken lart per te pare se kush hyri ne zyren e tij pa trokitur.
Alvisi: Rediola? Se prisja te vije ketu. Ka ndodhur ndonje gje?
Rediola: uff, se di. Kam nje parandjenje te keqe- tha teksa shkonte afer tij.
Alvisi: Mos u shqeteso- tha teksa ngrihej ne kembe dhe e perqafoi fort edhe ajo gjithashtu e shtrengoi fort.
Alvisi: Eja ulu, deshiron nje gote uje? - tha pasi u shkeput nha perqafimi.
Rediola: jo.
Alvisi u ul vete ne karrigen e tij dhe e mori edhe Rediolen ne preher.
Alvisi: A je mire Rediola? Je zverdhur ne fytyre. A ikim ne spital?
Rediola: Jo, thjesht me porosit nje kafe- tha teksa e perqafonte perseri ate teksa ndodhej e ulur ne preherin e tij.
Alvisi: me sillni dy kafe shqeto- tha teksa foli ne telefon.
Alvisi: Me te vertete pse je keshtu? Ne mengjes ishe mire moj.
Rediola: as vete se di. Mos po te pengoj une ty ketu? Kishe pune?
Alvisi: Varja puneve, mjafton te jesh ti mire- tha teksa i dergonte disa fije floku pas veshit.
Dera ra dhe pas aprovimit te Alvisit personi nga ana tjeter hyri brenda dhe ishte recepsionistja e cila po plaste nga inati kur pa Rediolen ne preher te tij
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Rediola: me duket se ajo punonjesja jote donte te me vriste
Alvisi: mua mu duk sikur doje ta vrisje ti.
Rediola: Degjo tani- tha teksa u kthye nga ai edhe pse ishte ne preher te tij dhe ai akoma me doren ne bel te saj po e shikonte duke buzeqeshur dhe s po e degjonte fare se cfare po thoshte ajo, thjesht po kenaqej me pamjen qe kishte perballe. S priti me por e puthi dhe ajo ia ktheu duke vendosur duart pas kokes se tij.
Rediola: here tjeter mos me nderprit kur flas- tha pasi u shkeputen.
Alvisi: si te urdheroni zonje.
Rediola: normale qe urdheroj- tha duke qeshue fitimtare.
Alvisi: por mua jo ama- tha duke e kapur ne fyt lehte.
Rediola: ehe, aty rri ti. - tha dhe u perkul te merrte kafen.
Alvisi: je me mire tani?- tha pasi u kthye ne seriozitet.
Rediola: po. Shume me mire.
Alvisi e puthi ne ball dhe mori dhe ai kafen e tij ta pinte.
Rediola: ne cfare ore do dalesh sot nga puna?
Alvisi: kur te duash ti. Nese deshiron ikim deri tani.
Rediola: hmm ,jo rrime me mire te ndihmoj dhe une pak.
