Gerçek Ailem

4. Bölüm

Kapıyı açtım ve karşımda tam 4 tane daş vardı.
Sonra hepsi beni süzmeye başladılar.
Ama normal bir şekilde değil yani Keremin ilk gün süzdüğü gibiydi.

Bunlar abi tayfası olmalı diye geçirdim içimden.
Sonra da az önce öz abilerime daş dediğim için kızdım kendime.

Ardından kerem "abiiii" diye bağırarak geldi hepsiyle sarıldı.

" Abi sizi çok özledim ya"

&" Bizde aslanım bizde seni çok özledik"

Ben aynı anda konuşmalarının şokunu atlatamamışken annem geldi.

İşte hoş geldin faslı bittikten sonra içeriye geçtiler ben de oturdum.

O sırada annem konuştu " Kızım bak bunlar abilerin"
" Bu en büyük abin Poyraz"  dedi en katil kılıklı olanını göstererek" yurt dışındaki şirketimizi yönetiyor."

"Bu ise 2. En büyük abin Kuzey doktor aynı zamanda şirkette Poyraz abine yardım ediyor."

Vay doktor abim var. Bende doktor olmak istiyorum hatta en büyük hayalim bu Beyin Cerrahı olmak istiyordum. Belki bana yardımcı olur diyeceğim ama bakışları öldürecek gibi olduğu için bu fikrimden vaz geçtim.

" Bu ise 3 numaralı abin Meriç " dedi
En normal bakanı buydu yani sevgiyle bakmıyordu ama nefretle de bakmıyordu.
Allah'ım seviye çok düştü artık normal bakana sevinecek durumdayım.

" O ise mimar ama şu an işini yapmıyor şirketle ilgileniyor."

" Bu ise en küçük abin Batı " 18 yaşında 12. Sınıf

"Poyraz abin 27 Kuzey abin 25 Meriç abin 22 yaşında"

" Bu kız bizim kardeşimiz falan değil anne biz buraya sadece kerem için geldik lütfen bizi boş kişilerle muhattap etme "
Dedi seri katil Kuzey

" Kuzey doğru konuş kardeşinle " diye sert bir tonda uyardı Akif Bey

" Kardeşlerime bağırma baba bak bu da aynı Dila gibi noldu şimdiden doldurdu mu seni hemen bağırmaya başladın ama ben yine aynı şeyin olmasına izin vermeyeceğim eğer bu kızında tek bir yanlış hareketini göreyim tekrar götürürüm kardeşlerimi burdan ama bu sefer Keremi de alırım "

" Ama oğlum-" dedi annem

" Bir dakika Beste Hanım bu benim meselem bana bakın seri katil kılıklılar benim ne sizin aranızı bozma nede ailenize dahil olma gibi bir derdim yok"

Nefes aldım

" Ayrıca bana bu diye hitap etme benim bir adım var KUMSAL !!"

" Bak buraya gelme gibi bir derdim yoktu malesef reşit değilim daha 2 yıl var o yüzden 2 yıl beklemen lazım benden kurtulmak için beni görmezden gelin ya bak ben size öyle yapıyorum takma beni"

" Bir abiye ihtiyacım yok hele 4 tanesine hiç yok o yüzden ya burda kalıp beni görmezden gelirsin ya da bak kapı orda kardeşlerini de alıp gidersin"

Hızlı adımlarla asansöre ilerledim ve odama çıktım arkadan Keremin "abla" diye seslendiğini duydum ama cevap vermedim çünkü sinirliyken gözüm hiç bir şeyi görmüyordu

Odama çıktım şu an beni sakinleştirecek tek şeyi biliyordum browni 🍫🍫🍫
Hızımı alamayıp tam 9 tane yemişim

O sırada kapım tıklatıldı

" Keremsen gel değilsen git"

" Benim abla " sesi çok çatallıydı ağlamış gibiydi.

"Gel Kerem"

İçeri girdi elimle yanıma vurup oturmasını işaret ettim hemen gelip oturdu.

" Abla abimlerin dediği şeyler için üzülme olur onlar biraz şeydir şey ...odun"

" Yani ilk başlarda ben de sana karşı ön yargılıydım ama tanıdıkça  Dilaya hiç benzemediğini fark ettim"

"Sen onların kusuruna bakma aslında tanısan pamuk gibilerdir"

" Bak kerem sana açık konuşucağım herkesin özeneceği bir hayatım olmadı yani o evde bir çok kavga göz yaşı gördüm neden olduğunu sorma zamanı gelince anlatırım bu yüzdende senin o gereksiz abileri ve onların en az kendileri kadar gereksiz ön yargılarıyla uğraşamam senin yanında olur elbet ama onlar benden artık ne sevgi ne de saygı beklemesinler."

Yavaşça kafasını salladı.Ve bana sarıldı hemen kollarımı ona doladım.

" Abla bana şarkı söyler misin ?"

" Tamam söyleyeyim dur gitarımı alıp geleyim" dedim

Genç kız şarkıyı söylemeye başladı ama onu kapının önünde dinleyen abi tayfasından  haberi yoktu.

Ve şarkı bitmiş abi tayfası şaşkın bir şekilde birbirlerine bakıyorlardı.

Evet naber millet napiyosunuz?

Bölüm 620 kelimelik oldu umarım beğenmişsinizdir okuyanlar oy ve yorum atarsa sevinirim sizi seviyorum öptüm. Gününüz browni kadar tatlı geçsin.