CHAPTER 22

63 9 0
                                        

Ganito pala ang pakiramdam ng isang ina pag nakikita niya ang mga anak niyang masaya kasama ang ama nila, I know that Im selfish, basta ang mahalaga maging masaya ang mga anak ko


"I don't like you" sabi ni Arthur

"Baby, Be nice to him" sabi ko naman at tinignan si Blake

"I saw you crying and I heared you shouting Yesterday Mommy, I dont want you to cry and pissed again Mommy" sabi nito

"Arthur be kind to him okay?" Pag papaalala ko

"Sino po ba siya Mommy? Papamigay niyo na po ba kami sa kanya?" Tanong nito

"Anak do you remember what I said to you days ago? That your daddy is already gone? Sorry for lying" sabi ko

This is it! Pancit!

"What do you mean Mommy?" Nakakunot ang noong tanong nito

"Come here Agatha" tawag ko sa kanya

"Agatha, Arthur listen to me okay?"

"Yes po Mommy" sagot ni Arthur

"Anak siya ang Daddy niyo, Sorry for lying, Can you forgive me for that?"

"Ofcourse Mommy" nakayukong sagot ni Arthur

"Go to your Daddy Kids" sabi ko

Agad naman lumapit ang dalawa sa Ama nila, Nakita kong naluluha si Arthur na papalapit sa Ama niya ganun rin si Agatha

"Daddy? Di mo na po kami iiwan?" Umiiyak na tanong ni Agatha sabay yakap sa ama

"Hindi na Anak" umiiyak rin ito

Tinignan ko lang silang tatlo na umiiyak at sinusulit ang kanilang mga emosyon, dati ayaw kong makita ang mga anak kong umiiyak pero itong nasasaksihan ko sa harapan ko ngayon isa ito sa hindi ko makakalimutang alaala, mabibigyan ko na sila ng kompleto at masayang pamilya

"Stop crying na baby" sabi ni Blake sa dalawa

"You are crying din naman po eh" sagot naman ni Agatha

Natawa ako sa sagot ng anak ko, kahit kelan talaga ang batang yan nagagawa niyang masaya ang lahat kahit ang nag iiyakan na

Tumingin sa akin si Blake, nabasa ko sa mga bibig niya ang salitang "THANK YOU" ginantian ko lang ito ng Ngiti

"Mommy Family Hug po tayo" lumapit sa akin si Agatha at hinila ako palapit kay Blake

Yumakap narin ako at nagtawanan naman ang anak ko

"si, siamo una famiglia completa" (yes, we're complete) sigaw ni Arthur

"Sei felice mamma?" (Are you happy mommy?) Tanong sa akin ni Arthur

"ovviamente baby"(ofcourse baby) sabay yakap ko sa kambal ko

Nakita kong nakatulala lang si Blake habang pinapanood kaming tatlo na nag salita ng Italian, Yeah I know hindi niya iyon na intindihan

"Di ko naintindihan ang sinasabi niyo" naka pout na sabi ni Blake

"Ayyy sorry Daddy" sagot ni Arthur

Nagtawanan naman sila

"Pwede ba tayong mag usap na dalawa?" Lumapit si Blake sa akin

"Oo naman" ngumiti ako

"gioca e basta baby okay?"(just play)  Sabi ko sa kambal

"Okay Mommy" sagot nila at tumakbo para maglaro sa Bakuran

Andito kami sa bahay ni Blake ngayon

"stai attento"(take care) sigaw ko sa dalawa

"Anong pag uusapan natin?" Tanong ko sakanya

LOVE IN THE DARKTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon