05** *** ****: Bak bunları söylemek benim için çok zor.
05** *** ****: Kendime bile itiraf edemezken sana söylemek daha da zor.
05** *** ****: Ama ben galiba sana alışmaya başladım..
Öncelikle hepinize merhabaa. İlk kitabım texting olsun istedim ve kitabı yazmaya başladım.. Bu arada reklam yapılmasına çok karşı değilim yapacaksanız da bunaltmayacak şekilde yaparsanız sevinirim. Hadi kitaba geçelim :)
-16.06.21-
"Sıra kimde?"
Oturduğum yerde dikleşip cevap verme gereği duymadan şişeyi çevirdim. Grupça toplanmış "doğruluk mu cesaretlik mi?" oynuyorduk..
"Melis soruyor, Kumsal da cevaplıyor."
Dolunay'ın sesiyle Melis'e doğru döndüm. Melis farklı bir kızdı. Ne yaptıracağı hiçbir zaman belli olmazdı. Birkaç dakika ifadesizce suratıma baktı.. Sonra yüzünde bir tebessüm oluştu. Tebessüm de sırıtışa döndüğünde fazlasıyla gerilmiştim.
"Doğruluk mu cesaretlik mi diye sormayacağım, peş peşe doğruluk dedin zaten. Direkt cesaretlik kısmını seçtiğini var sayıyorum."
"Ya ama son kez desem? Bir sonraki tur cesareti seçeceğim söz.."
"Olmazz sıra bana geçmiş bu fırsatı kaçırır mıyım hiç?"
"Çok zorlama diyeceğim de.. Kime ne anlatıyorum ki değil mi?"
Başını onaylarcasına sallayıp cebinden telefonunu çıkardı. Yüzündeki sırıtış eksilmezken konuşmasına devam etti.
"Buldum sanırım, ama seni biraz zorlayacak Kumsal'cım :)"
"O ne demek ya?"
"Bence direkt söyle Melis. Merak ettik hadi."
"Bizim sınıftaki Bora var ya hani, Bora Kılıç.."
Bora Kılıç; şımarık, bencil, umursamaz insanın teki. Bir grubu vardı. Onun dışında kimseyle takılmazdı. Takılmayı bırak adam akıllı konuşmazdı bile. Egoist pislik!
"Ee ne olmuş ona?"
"Diyorum ki, ona anonim olarak mesaj yaz. Ben yazmayı bırak diyene kadar da konuşun. Ama anonim olarak yazacaksın. Sakın belli etme Kumsal!"
"Oha kızım saçmalama nasıl yapsın onu?"
"Melis Dolunay haklı, ben nasıl yazayım? Ya ben malım mal. Kesin belli edecek bir hareket yaparım :/"
Umursamazca omzunu silkip dil çıkardı. Gözlerim bu hareketiyle kocaman açılmıştı. Bu kız gerçekten delirmiş. Beyin diye bir şey kalmamış bunda ya!
"Melis! Bak ben ciddiyim, imkansız bu dediğin. Başka bir görev ver hadi!"
"Mızıkçılık yapma Kumsal ya. Yarın yeni hat alacağız sana. Oradan yazarsın."
"Off sen benim başıma belasın. Ne yazacağım çocuğa?"
"Ya ben ne bileyim? Onu da sen düşün canım. Selam vererek giriş yap işte ya da direkt dal?"
" Çok uzun sürmeyecek bu konuşma! En fazla 1 hafta, anlaştık mı?"
"Anlaştık birtanem, anlaştık :)"
Gözlerim Dolunay'a kaydığında suratı asılmış bir şekilde bana baktığını gördüm. Gergin gibiydi, biraz da şaşkın..
"Bir sorun mu var Dolu?"
"Yoo bir sorun yok. Ama bence böyle bir şeye gerek yoktu. Yani çocuğu da rahatsız etmeye ne lüzum var değil mi?"
Başımı onaylarcasına sallayıp önüme döndüm. Bora okulun popüler çocuğuydu. Nasıl olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu ama öyleydi işte. Dersleri çok iyiydi. Ama kişiliği için aynı şey söyleyemezdim.
"Kumsal, daldın gittin. İyi misin?"
"Ha şey iyiyim. Ben artık kalksam olur mu? Geç oldu, babamlar merak eder."
"Tamam olur, ben de seninle geleyim hatta. Görüşürüz Melis :)"
Ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledim. Dolunay da arkamdan geliyordu. Melis'le vedalaşıp ayakkabılarımızı giydikten sonra evden çıkmıştık.
Dakikalarca konuşmamıştık. Çıt bile çıkmıyordu ikimizden. Sadece rüzgardan hareketlenen yaprakların sesi vardı. En sonunda bu sessizliğe dayanamayıp konuşmaya başladım.
" Dolunay, sen biraz gergin gibisin bir şey mi oldu?"
"Yoo bir şey olmadı.. Uykum geldi sanırım biraz."
"Anladım.. Burada yollarımız ayrılıyor zaten. İyi geceler :)"
"İyi geceler."
Sağa sapıp evime giden yolda yürümeye devam ettim. Dolunay'ın tavırları aklıma şüphe düşürmüştü. Gerçi bir şey olsaydı bilirdim, ben onun en yakın arkadaşlarıydan biriydim değil mi?
Evin önüne geldiğimde ışıklar kapalıydı. Büyük ihtimalle evdeki herkes uyumuştu. Çantamdan anahtarımı çıkarıp sessizce eve girdim. İnşallah şimdi babam bir yerlerden çıkıp "Neredeydin kızım sen, bu saatte eve gelinir mi?" demezdi.
Kimseye yakalanmadan odama çıktığımda ne ara tuttuğumu bilmediğim nefesimi verip dolabıma yöneldim. Elime geçen ilk pijama takımını giyip yatağıma girdiğimde direkt gözlerimi kapattım.
Genelde bir sonraki gün olacakları ya da düşünmek istediğim güzel herhangi bir şeyi düşünerek uyurdum. Her şeyin üst üste geldiği, yaşamaktan bile bunaldığım bir gün başlamıştım bunu yapmaya. Fazlasıyla iyi gelmişti. O zamandan beri de hep güzel şeyler düşünerek uyumaya çalışırdım. Çoğu zaman işe yarardı.
Kafamdaki saçma sapan düşünceleri bir kenara bırakıp arkadaşlarımla bu sene gideceğim yaz tatilini düşünmeye başladım. Uzun zamandır bu tatili planlıyorduk. Ailecek tatile gitmeyi severdim ama arkadaşlarımla tatile gidecek olma düşüncesi bile beni mutlu etmeye yetiyordu. Temmuz ayının ortalarında gidip 1.5 hafta kadar kalacaktık. Tabii bir sorun çıkmazsa :)
***
Selamm ilk bölümün sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir beğenmediyseniz de canınız sağ olsun.🤧🤲
Daha başındayız ama ön yargıyla yaklaşmazsanız sevinirim. Aklımda gerçekten güzel fikirler var.
Neyse ben kaçayım sizi çook seviyorum <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
