Neighbor-HyunMin

13

2 tane pamuk şeker almış, yüzümde halen düşmeyen salak gülümsemem ile Seung'umun yanına gidiyordum. Etrafta minik çocukları izlediğini görünce ister istemez gülümsemeden edememiştim. Tam bu sırada yanımda bir çocuğun pamuk şeker almak istediğini fakat annesinin izin vermediğini duyunca ister istemez üzülmüştüm. Hiçbir zaman ailem ile lunaparka veya parka gitmemiştim fakat gitseydim dibine kadar eğlenmek ben de isterdim...

“Hey, merhaba!”

Çocuk ilk şaşırmıştı.

“Benim 2 tane pamuk şekerim var birisini seninle paylaşmamı ister misin?”

Çocuğun mutlu olmasıyla birlikte ben de mutlu olmuştum, başını sallamasıyla birlikte kendime aldığım pamuk şekeri çocuğa uzatmıştım. Tam kalkacaktım ki çocuğun bana sarılmasıyla afallamıştım.

“Çok teşekkür ederim!!”

“Rica ederim ama bence artık annenin yanına gitmelisin. Görüşürüz!!”

Kafamı Seungmin'in oturduğu yere çevirdiğimde beni izlediğini fark etmiştim ve gereksiz bir utanma duygusu kaplamıştı. İlk defa Kim Seungmin beni utandırmayı başarmıştı. Utandığımı çaktırmamaya çalışarak Seungmin'in yanına oturmuştum ve pamuk şekerini ona uzatmıştım.

“Hyun...Sanırım bende pamuk şekerimi senle paylaşabilirim.”

Dediği şeyle gülmsemeden edememiştim. Kim Seungmin adeta tüm kötülüklerden arınmış, insanları nedeni olmadan sevebilen biriydi. Kısaca bu kötü dünya için fazla güzel ve iyiydi. Yarım saat sohbet etmiş ve bana pamuk şeker yedirmesine izin vermişim.

(neden bilmiyorum ama burayı yazarken aklıma all the things she said şarkısı geldi... Hayır ağlamıyorum :'))

Daesung Hyung'u aramıştım şimdi ise bir sonraki plana geçiyorduk. Bu seferki lunapark gibi romantik olmayacak fakat Seungmin'in mutlu olacağına adım gibi emindim. 

“Geldik çocuklar. Oyuncaklar bagajda size yardım edeceğim.”

“Sağol Hyung.”

Evet, geldiğimiz yer babamın benim adıma yaptırdığı bir yetimhaneydi. Her ay düzenli olarak buraya gelir, çocuklarla oyunlar oynar, hediyeler verir ve sohbet ederdik. Genelde Daesung Hyung ile gelirdik fakat bu güzel kalpli insanın böylesine güzel bir şey yaparken yanımda olmasını istiyordum...

“Burası...”

“Evet...Biliyorsun zaten. Her ay düzenli olarak buraya gelirim. Bu sefer sana kısmetmiş.”

Gözlerinin dolması içimin hafif burkulmasına neden olmuştu, çünkü Seungmin de hayatı boyunca hiç anne sevgisi görmemiş biriydi...Ne ortak yönlerimiz var dimi? ikimizde sevgiye muhtaç iki küçük çocuktuk aslında.

Daesung Hyung ve Seungmin'in yardımıyla oyuncakları içeri taşımış ve miniklere oyuncakları dağıtmıştık. Seungmin'in gözündeki o saf sevgiyi görebiliyordum... Çocuklara bakışlarını, onlarla oyun oynamasını sohbet ederken onlar gibi çocuk oluşu... Hepsine tek tek şahitlik etmek hayatımda denediğim en güzel deneyimdi kesinlikle.

Dış görünüşün hiçbir zaman önemli olmadığını ve her şeyin kalpte olduğunu bir kez daha Seungmin sayesinde fark etmiştim. Karşısındaki çocuğa öyle sevgiyle bakıyordu ki, o çocuğu kıskanmadan edememiştim. Sanırım yavaş yavaş kafayı yiyordum...Bir an düşündüm,, Seung çok güzel bir baba olucaktı. Eşi de şanslı olucaktı, neden ben olmuyorum ki?

Dişimizi sıkamayanlar götümüzü sikicekmiş agalarla çok güldük sj

Orospu Chanamk: Hyunjin

mal

kafasin sictigim

Randevunuz nasıl gidiyor

HARIKA

GLB BEN ASIK OLDUM

Orospu Chanamk: Bana bilmediğim bir şey söyle 😏

Lix: Ne Seungmin, o sana aynı şeyleri hissettiğine emin misin?

Orospu Chanamk: bu mal göt korkusu açılamaz şimdi gör bak

Diyene bak amk 1 yil Felix'in pesinden babam kostu zaten

Orospu Chanamk: Orospu cocugu ne caktirion

Lix: Hyun haklı bu sefer 💁🏻‍♀️                   

😏😏

Orospu Chanamk: sg orospu çocuğu rezil oldum

Tm bb

______

Telefonu bırakmış ve çocuklar ile parkta oynayan Seungmin'e bakmıştım. Sanırım onu buraya getirmek hayatımda verdiğim en güzel karardı. Fakat saat akşam oluyordu ve geç olmadan Seung'u eve bırakmalıydım.

“Seung gitme vaktimiz geldi...Merak etmeyin Seungmin'i gene getiririm kkk~ Görüşürüz çocuklar!!~”

Ve Seung ile birlikte arabaya binmiştik. Güzel bir akşam yemeğini hak etmiştik...

_______

Duzenlemeden attim yazim yanlisi fln varsa kb duzeltirim asklae