Neighbor-HyunMin

14

ikimizde arabaya binmiş, ordaki çocukların sohbetini yapıyorduk. Daesung Hyung ise bize imalı imalı bakarak arada konuşmaya katılıyordu. (Çakaall) Akşam olduğu için, üstüne tüm gün deli gibi eğlendiğimiz için harika bir akşam yemeğini hak etmiştik.

“Aşırı yoruldum kesinlikle kafamı yastığa koyduğum gibi uyuyacağım.”

Seungmin'in dediği şey ile kıkırdamadan edememiştim. Böyle gezmeye ve eğlenmeye ikimizden alışık değildik ve çok yorulmuştuk.

“Sanırım ben de...”

Yalandı...Tüm gece Seungmin'i düşünüp salak salak hayaller kurup uyumayacaktım ya da tüm gün yaptığımız şeyleri düşünüp Seungmin'i hayal edip uyuyacaktım. Iki türlü de aynı sayılırdı galiba.

“Geldik çocuklar, afiyet olsun.”

“Sağol Hyung!”

Seungmin'in elinden tutup arabadan indirmiş ve ellerimizi hiç ayırmadan birlikten cam kenarında bir yere oturmuştuk.

“Bugün çok eğlendik, bence güzel bir yemeği hak ediyoruz.”

Dediğim şey ile bana güzel gülümsemesini sunmuş, kafası ile beni onaylamıştı. Çok geçmeden garsonu çağırmış ve siparişleri vermiştik.

“Ordaki çocuklar...Hepsi birbirinden güzeldi. Cidden herkes nasıl çocuk yapılır biliyor fakat bakmasını bilmiyor. Bu çok acı. Ileride cocugum olursa ona harika bir baba olacağım.”

“Harika bir baba olacağımıza eminim Seung.”

Kulakları kızarmıştı...Ben bu çocuğu yiyecekti- ah yemekler geldi. Yemek boyunca havadan sudan sohbetler etmiş, seungmin'i utandırıp tatlı utanmalarına şahitlik etmiştim. Sonra ise Seungmin'in yorulduğunu ve uykusunun geldiğini anladığımda ise kalkmış ve arabaya binmiştik.

_____________

“Bugün her şey için teşekkür ederim Hyun...Cidden aşırı eğlendim. Bunu kesinlikle tekrarlamalıyız!”