Neighbor-HyunMin

19

Gözlerimi açmamla beni karşılayan beyaz tavan, kafamı çevirdiğimde benim olmayan oda ile dün olan olaylar gelmişti aklıma...Tanrım ben nasıl bir belanın içine düşmüştüm? Bildiğin Seungmin ile kardeş oluyorduk fakat ben ondan deli gibi hoşlanıyordum... Keşke biri beni dürtsede bu kâbustan bir an önce kurtulsam.

"Günaydın Hwang."

Bana gülümseyerek pozitif bir şekilde günaydın diyen Daesung Hyung'a gülümseyip 'Günaydın' demem ile kalkmış ve gerçeklerin acı bir şekilde suratıma çarpmasına izin vermiştim. Her şey aynıydı, rüya değildi. Bu Hwang Hyunjin'in hayatıydı...Kalkıp elimi yüzümü yıkayıp Tanrıdan bir an önce beni eski neşeli halime döndürmesi için bir sürü kez dua ettikten sonra Daesung Hyung'un yanına kahvaltı yapmaya inmiştim.

"Bay Kim bu akşam saat 7'de Han nehrinde seni bekliycekmiş. Anlatması gereken şeyler varmış."

Duyacağım şeylere kendim hiç hazır hissettiğimi sanmıyordum fakat bunu kabul etmesem çoğu şeyi kaçırmış olacağıma adım gibi emindim.

"Gidicek misin? Eğer istersen başka bir güne erteleyebilirim, Bay Kim anlayışla karşılar."

"Hayır hayır böyle bir teklifi kaçırmak istemiyorum. Ya bugün ya da hiç."

Dediğim şeylerşe tatmin olmuş bir şekilde kahvaltısına geri dönmüştü.

___________________

Arabamı kuytu bir köşeye park ettikten sonra sakin adımlar atmaya çalışarak bankada oturan Bay Kim ve Seungmin'in birazcık arkasındayım, doğru söylemek gerekirse ne konuştuklarını merak ediyordum.

“Bu saatte neden buraya geldik baba?”

“Biraz sonra ikimiz içinde önemli biri gelicek, o zaman her şeyi öğreniceksin oğlum. ”

“O önemli kişi ben oluyorum galiba?”

Seungmin şaşkınlıktan ağzı açık konuşamazken Bay Kim tatlı bir şekilde gülümsemişti.

“Hoşgeldin Hyunjin, geç otur.”