TEK BAŞINA

YENİDEN

Keşke gerçekten ona sarilabilseydim. Evet bi an ona sarildigimi onun beni affettigini düşündüm işte. Çaresizlik buydu işte . Ona herseyi anlattığım da olduğu gibi şimdide uyanıp çıkıp gitmisti . Artık beni sevmiyor biliyorum ve gidiyorum nereye gidecegimi bilmeden. Yaklaşık bir beş dakika öncesini düşünürsek ben başka caremin olmadığını anlatmistim Emre yine çekip gitmişti. Bende onun beni affedip bana sarildigini hayal etmiştim. Hayallerle tutunur insan hayata bende hayal etmiştim işte. Mutlu bitirdim sonu. Emre'nin gidisinden sonra kalkıp kendime bir çeki düzen verdim. Hazirdim işte nereye gidecegimi bilmeden gitmeye. Çözüm yanimdaydi ama istememisti o beni o çözüm olmayı hiç istememisti. Hele beni hiç sevmemisti. Tam herseyimi toplamış çıkarken kapının önünde Emre'yle karşılaştım. Beni ençok mahfedense bana hiç bakmadan içeri girip kapıyı ardimdan kapatmasiydi. Nerede o beni deli gibi seven çocuk ? Keşke gerçek olsaydı hersey. Keşke sevseydi benim onu sevdiğim gibi. Merdivenlerden teker teker indim. Dışarı çıkar çıkmaz bıraktım gözyaşlarımı . Bu kadarmiydi bizim aşkımız. Yada hiç aşık olmamismiydi bana ? Aklımda cevapsız sorularla birlikte yürüdüm yol boyunca. Ben böyle dalgın dalgın yürürken birine carptim. Tabi dalgın ve bitkin olduğumdan dolayı sendeleyip yere düştüm. Bana çarpan kişi ise özür dileyip bana elini uzattı . Ellerimi silkeleyip tuttum uzattığı eli. Ayağı kalkar kalkmaz bana sarıldı karşımdaki . Hemen ittirdim onu yüzüne baktığımda ben sarıldım bu sefer . "Ahh kuzen bizi çok Korkuttun . Evden kacmakta neyin nesi. Amcam aradı komşular seni otogarda görmüşler . Amcam haber verdi buldum seni. " " Bak Baha ben o eve geri donmeyecegim o kadar. " " Ama burada napicaksinki . Hadi Rüya abartma dön evine ." Ah kimse anlamıyor beni. " Baha olmaz donemem. Donersem evlendirirler beni. " " Ne !! Sen evden bu yüzden mi kactin ? " " Evet başka çarem yoktu. " " Peki şimdi babanı arayıp seni bulamadigimi söylüyorum. Sonrada benim eve gidiyoruz orada anlatirsin herseyi oldumu ? " Herkes Emre değil ki. Herkes onun gibi acımasız degilki. " Tamam " Baha dediği gibi babamı aradı ve beni bulamadığını söyledi. Daha sonra ise Baha'nın arkadaşlarıyla kaldığı evine gittik. Baha zile bastı kapıyı acani görünce bi an afalladim. Bu benim otobüste yanıma oturan cocuktu. Galiba oda şaşırmış olmaliki kapının önünde öylece kaldı. " Hadisene Buğra cekilde girelim içeriye. " " Hı ? Ha tamam . " Salon olduğunu düşündüğüm odadan birisi çıkıp geldi ve " Ooo Baha kim bu güzel. " dedi . Tabi Baha hemen kafasına vurup "Yavsama oğlum kuzenim o benim. " " Baha, senin kuzenin olabilir ama bizim kuzenimiz değil sonuçta ." Dedi en son gelen çocuk. " Bi kes oğlum ya . Rüya bu Anıl kendisi biraz yavsaktir. " diyerek en son gelen çocuğu gösterdi Baha . " Buda Buğra . Buğra biraz agresiftir. " dedi Baha ." Burası da bizim 3 kişi kaldığımız öğrenci evimiz. Artık sende burada kalacağına göre 4 kişi olduk . " dedi Baha . " Ne!? Baha bu kız burada mı kalacak ? Yok artık. " Allahım neyim var benim niye istemiyor kimse beni. " Noldu Buğra bi sorun mu var. Başka çare yok. Gidecek yeride yok Burada kalmak zorunda. Ister kabul et ister kabul etme Beste burada kalacak. " " Evet evet Rüya burada kalmalı . Rüya senle ben benim odamda kalırız . Kimsede yerinden olmaz. " Töbe töbe cidden yavşakmış. " Rüya benim odamda kalacak. Sen rahatini bozma Anıl. " Beni şaşırtan cümlede buydu işte. Arkadaşlar bilmiyorum yeni bölüm bekleyen varmı. Ama yinede uzun zamandır yazamadım . Çok hastayım iki gündür okula da gidemedim. Bu arada bikaç değişiklik yaptım . Inşallah beğenirsiniz. Multimedyada Rüya var.