Forbidden Desire

Chapter 25

Chapter 25

My parents caught us look like that and I can't look at them right now, I feel guilty at the same time. Right now, Raven and I sitting next to each other while we are facing our parents, walang ni isang nagsalita saamin. Yung kinatatakutan kong mangyari ay nangyayari na, is this will get any worse?

"Could you explain us what we just saw Devin? We let you both stay by yourself in this house tas yun ang aabutan namin. I'm so disappointed for both of you, hindi kayo nandidiri? Magkapatid kayo hindi lang yun mag kambal tapos—" Pagalit na sabi ni papa kaya naman pinapakalma siya ni mama.

Pinilit kong labanan ang mga luha na gustong bumuhos sa aking mga mata saka napatingin kay papa. "You. Devin, I expect something good from you and then ito ang ibibigay mo saakin? Ang makipagtalik sa kapatid mo? Papaano kung may makalaam nito? Ano na lang kahihiyan ang ipapaabot niyo saami—"

"Devin doesn't have to do with this" Biglang sabi ni Raven na kaagad ikinalingon ko dito.

"What? "

Nangingilid ang mga luha na gustong kumawala sa aking mga mata pero pinilit ko itong labanan habang kinakabahan sa mga sasabihin ni Raven.

"I-I force hi—" Isang malakas na suntok ang natamo nito kay papa.

Ilang beses na pinagsusuntok nito si Raven kaya naman kaagad namin itong inawat kay mama, nagsimulang bumuhos ang mga luha sa aking mga mata nang makita ko ang duguang labi ni Raven habang nakaupo sa sofa, he looked at me and gave me small smile.

"Walang hiya ka! Sana hindi kita kinuha sa tito mo kung gagawin mo nanaman itong katarantaduhang pinanggagawa mo sa kapatid mo, I thought you're just confused dahil sa pag amin mo saamin ng mama mo sa naramdaman mo sa kakambal mo pero ang pinilit mo siya ay masasabi kong nababaliw kana nga! " Kinuwelyuhan nito si Raven saka kinaladkad nito palabas ng bahay si Raven. "Lumayas ka sa pamamahay ko! Kailanman ay hindi ko kayang ituring ang isang kagaya mo, you rapist" My dad hissed before he slammed the door.

"Pa, wag " Naiiyak kong sabi.

Pero parang wala itong narinig kaya dumiretso na ito papunta sa kanyang kwarto, napatingin naman ako sa pinto at saktong bubuksan ko ito ay kaagad akong pinigilan ni mama.

"No! Ma, please. Raven didn't forced me, papasukin niyo siya sa bahay. He didn't do anything, he-he's lying" Humagulgol kong sabi.

Niyakap naman ako ni mama at sinusubukan patahanin. "Please, I-I love him. Wag lang siya ang pagalitan niyo... Please"

"Devin, I know it hurts but please don't let your dad knows about this. Pag nalaman ito ng papa mo ay hindi kami mag babagong isip na patirahin ka sa states kasama ng tita Rosella mo" Aniya saka pinunasan ang luha sa aking pisngi. "Face the reality Devin, hindi kayo nasa isang nobela na kung saan ay magiging ampon lamang si Raven at pwede kayong magsama. Hindi, totoong kapatid at kakambal mo si Raven, kaya tanggapin mo na lamang na hindi kayo pwede magsama dahil ang bawal ay mananatiling bawal at kailanman hindi ito magiging tama. That's why, please itigil niyo na itong ginagawa ninyo"
.
.
.
.
Mag iilang araw na simula nung mahuli kami nila mama at simula nun hindi na bumabalik na ng bahay si Raven pero madalas kaming magkita sa school but we can't get closer to each other. Alam naming may nakabantay saamin kaya naman kahit gusto naming makapiling ang isa't isa ay pilit naming pinipigilan ang sarili namin.

"Ang bawal ay mananatiling bawal at kailanman hindi ito magiging tama."

Ilang beses bumabalik sa isipan k ang sinabi ni mama saakin kahit mahirap pinipilit kong isipin na ito yung magandang paraan para sa ikakabuti namin but as soon as I saw him, iba ang sinasabi ng puso ko. My heart keeps telling me to be with him pero ang utak ko ay pinipigilan ko. God, knows how much I want him. Alam kong sobrang makasalanan pero gusto ko siyang makapiling sa buhay.

Raven is my everything and I don't think I can manage to live without him, kapag mag isa ako sa kwarto ay siya palagi ang naiisip ko. I also slept at his bed sniffing his scent, i miss everything about him, his smile, his laugh and the way he breathed against my neck, everything. Kaya naman mas nadudurog ang puso dahil sa paghihiwalay namin, he's not with me but I want him.

I snapped out of my thoughts at napahinto nang magkasalubong kami ni Raven at ganun din siya, he's with Josh right now and the look on his face telling me how much he wanted to hold me, mas nakaramdam kami ng sakit dahil sa isa't isa, by just looking at each other it screams how much we wanted to hold each other but we can't, may mga nakabantay saamin.

"Ang bawal ay mananatiling bawal at kailanman hindi ito magiging tama."

Kaagad na bumalik sa isipan ko ang sinabi ni mama saakin kaya naman napatingin ulit ako kay Raven, he's hand suddenly moved pero kaagad na ikinuyom niya ito bago ako nilagpasan.

Is this really the end of our love?

Hanggang dito na lang ba kami?