Los Secretos Del Sangre

VII. Viviendo sin ti

VII. Ζώντας χωρίς εσένα

Λίγες ώρες πριν τους ανακοινώσει την εγκυμοσύνη της.

Η Έλλι φημιζόταν πάντα για την τελειομανία και την απίστευτη λογική της, κι γι αυτόν τον λόγο αδυνατούσε να συλλάβει ο νους της πως έμεινε έγκυος. Πέφτοντας από τα σύννεφα, μόλις αντίκρυσε το θετικό σήμα και στα τρία τεστ, για να είναι σίγουρη.
Με τους άλλους άντρες, πάντα υπολόγιζε τον κύκλος της περιόδου της, πάντα φρόντιζε ο παρτενέρ της να φορά προφυλακτικό. Πάντα;
Πώς είναι αδύνατον; Αφού δεν μπορώ να κάνω παιδιά; Είναι κάποιο κακό αστείο; Γιατί ήρθε τώρα αυτό το παιδί; διαδέχονταν οι σκέψεις της η μία μετά την άλλη. Η περίοδός της πάντα αργούσε, μόνο που τον τελευταίο χρόνο, εξαιτίας του κυνηγητού του αιμοσταγή δολοφόνου, ήταν τελείως απροσδιόριστη.

Ποτέ δεν ήταν όνειρό της να κάνει παιδιά, αν και τα αγαπούσε, της άρεσαν. Με τον Τζέικ προσπάθησαν πολύ να κάνουν δική τους οικογένεια, γιατί της ενέπνεε το αίσθημα της ασφαλείας. Ηταν ο τέλειος σύντροφος
γέλασε ειρωνικά στην παλιά της πεποίθηση. Μέσα στο εγκαταλελειμμένο μπάνιο, έπεσε στα γόνατά της, κάθοντας οκλαδόν πάνω παγωμένα μαρμάρινα πλακάκια. Θα πρέπει να είχε γνωρίσει μεγάλες δόξες ένα σπίτι με τόσην αίγλη σκέφτηκε. Τότε, κοίταξε το καθισμένο είδωλό της στον ολόσωμο καθρέπτη απέναντί της, παρατηρώντας τη μορφή της από άλλην σκοπιά.

Δεν είμαι έτοιμη γι αυτό. Ποτέ δε θα μαι. Πώς θα μεγαλώσω ένα παιδί χωρίς σύζυγο, πατέρα, σταθερό εισόδημα; Κυνηγώντας έναν δολοφόνο;
Δε φοβήθηκε, παρά μόνο εξεπλάγη και συνάμα απογοητεύτηκε, σα μέσα της να μετάνιωνε για ό,τι είχε συμβεί μαζί του.

Ο Νικ, βέβαια, έβλεπε αλλιώς τα πράγματα. Δεν είχε μετανιώσει ούτε στιγμή για τα όσα συνέβησαν μεταξύ τους. Τρεις μήνες από τον θάνατό της και το ένα ποτό διαδέχονταν το άλλο. Σαγαπάω, εμπιστεύτηκε ένα βράδυ στη φωτογραφία της ψεύτικης ταυτότητάς της, από όταν την είχε γνωρίσει. Καθώς, το μόνο που μετάνιωνε ήταν που δεν της αποκάλυψε τι σήμαινε για αυτόν ο σύντομος έρωτάς τους. Μου λείπεις, κάθε μέρα και πιο πολύ, εκμυστηρεύονταν στον τάφο της, τον οποίο επισκέπτονταν κάθε εβδομάδα.

Ο Γκιμπς, ο Μαγκί και η Κέισι, συνάδελφοί του για αρκετά χρόνια, που τον νοιάζονταν σα μέλος της οικογένειάς τους, ανησυχούσαν για αυτόν. Ανέκαθεν ήταν μελαγχολικός και κλειστός, μα τελευταία, μετά από εκείνη, έμοιαζε απρόσεκτος, λες κι έχασε τον μπούσουλα. Ο Νικ ήταν γνωστός για τον εγωισμό του και τη λατρεία του εαυτού του. Μόνο που τους τελευταίους τρεις μήνες παρέλειπε να ξυριστεί, ερχόταν με τα ίδια ρούχα στο τμήμα και έζεχνε ουίσκι.