Tarihin işlemediği kara sayfaları.
Yaşanmışlığı anlatan solgun duvarlar.
Kaçamakları,
Dedikoduları içinde saklayan.
Sevginin en saf halini
Hüznün,kaynayan ellerin buluştuğu eski duvarlar.
Rutubetin kölesi.
Tarihin unuttuğu köşe.
Baharatların kokusuyla akşamı süslediği.
Bir salon dört solgun duvar.
Ortada bir masa,
Ne aşklar ne umutlar görmüş o masa
Dostluğun en saf halini.
İhanetin korkunçluğunu.
Saflığa ağlamış,
Ağlamışta kimse avutmamış.
Elleri hiç kavuşmamış.
Tarihin unuttuğu o duvarlar arasında.
Bir yuva sıcaklığı eskilerden.
Hiç ses çıkmıyor alttaki kilerden.
Tarif eder bu ev kendini dön hemen ilerden.
