Sanırım ruhum inzivaya çekildi.
Sesini hiç duymaz oldum.
Kolumu kaldırsam ağlarım yorgunluktan.
Güneş doğmadı ruhum kaldı tan.
Pişkin pişkin gülen hayattan iykide uzaklaştım.
Gülen insanlarda birer tuzakmış.
Kursağımda kaldı öfkem
Fakat durur mu hayat
Büyük elleri o da yorulmuş belli ki
Nasırlıydı sillesi..
Konuşsam üzerime yük çöker sanırım.
Cevap vermedim hiç yaklaşanlara.
Hepsi hayat,
Hepsi cellat belli ki.
Okundu mu sela
Sıra numaram kaçtı ?
