Konuşabilen hatıralar küs olmasaydı, bana anlatsaydı.
Anlatsaydı gülüşlerimi.
Sahi ben gülermiydim ?
Ya da mutluluktan hiç ağladım mı ?
Gözlerim ne katiller gördü içimdeki sevinci öldüren.
Daha önce fark etmedim.
Bulutlar tepemdeymiş.
Ne kadar da ıslak bir yaz.
Ne kadar sıcak olmalıydı ?
Ben hala sonbahar
Ağaç gölgesi değilde sıcaklığı özledim.
Kırılan hayaller sana yalvardılar mı hiç ?
Hayattan korkma diye,
Peki ne zamandır korkak olduk
Yoksa aşk bahçeleri yakıldığı zaman mı ?
Yoksa minik yüzüne yediğin tokatlardan mı?
Hatıralar bunları anlatmadılar.
Ama iyiki de ağlatmadılar.
Kitapları yırtmıştım,
Rüzgara direnip savrulmadılar.
Akşamlar ayı göstermediler
Onlar hiç üzmediler.
Bi bitmedi şu güz denilen.
Silah sesimi o ?
Kimin çığlıkları bunlar ?
Ayaklar mı o yorulanlar?
Ben hiç koşmadım ki
Ya da koştumda
Hatıralar bana hiç anlatmadı ki.
