~25~ (final)

1.8K 169 185
                                    

"GİYMEYECEK DEDİYSEM GİYMEYECEK."

"YA SEN NİYE BOZUYOSUN KURALLARI."

"KURALDA KURAL OLSA. SOĞUKTAN ÖLDÜRMEK DAHA MANTIKLI." Diyip elindeki gelinliği(!) çektim. Yıllar önce verdiğim bir söz vardı ve tutmazsam olmazdı. Kendi çocuğuma bunları yaşatmayacağım sözü.... Evet Youta Shun ile evleniyodu. Fakat ben o gelinliğimsi şeyi Shun'a giydirmeyecektim. Pijamayla bile gidebilir ama bu olmaz.

"E ben ne giycem şimdi?" Diye hayattan bıkmış bir şekilde konuştu Shun. Youta ise Shun onu giyemeyecek diye Kacchanın kucağına çıkmış ağlıyodu. Büyümedi bu çocuk hala nasıl evleniyo anlamıyorum. "Gayet normal ve KIŞLIK bir elbise giyebilirsin. Hatta dur ben sana getireyim." Diyerek odadan çıktım. Bir süre sonra elimde gayet kalın bi elbiseyle tekrar odaya girdiğimde çoktan o şeyi giymiş olduğunu gördüm.

"Ya- Kim giy dedi sana onu."

"Ben dedim." diyen Youtaya döndüm.  Kendinden emin ama korkak. Söylerken korkuyo bi yandan da. Yüzümü buruşturarak ona baktım. "Gelmiyorum ben düğüne." Evet sırf bi elbise yüzünden trip arıyodum. Evet benim giymeyeceğim bi elbise. Çünkü banane.

"Ciddi misin Deku? Offf hadi gel dışarıda bekleyelim." Diyerek elimi tuttu ve beni dışarı çıkartarak çadırların arkasına doğru götürdü. "Şuan çok saçma bi sebep yüzünden trip atıyosun biliyo musun?"

"Sen hiç konuşma. O gün kıçım dondu benim orda. Sen ise bana kızmıştın..." Sonlara doğru sesim kısılmıştı. Kafamı yere eğdim. Kızdığı zaman aklıma gelince bi tuhaf oluyodum. Tüylerim ürperiyodu. Elini yanağıma koydu ve kafamı kaldırdı. Yaklaşıp dudaklarıma minik bi öpücük kondurdu. "Hadi ama o zamanlar farklıydık. Şimdi ise sana kızmayı bırak ufacık bile sesimi yükseltsem benim canım acıyo." Dudağımı büzüp yüzüne baktım.

"İnanayım mı?"

"İnan."

"Peki." Diyip beline sarıldım. Anca beline yetişiyodum zaten. Boy 1.89. Neresine yetişeyim ben. Gerçi çüküne yetişirim ama konumuz bu değil.

"Namık kemalin bi sözü vardır bilir misin?"

"Yoo kim o?"

"Boşver"

🐑🐏

"Deku yeter ağlama. Mendil bitti."

"A-ama oğlum evleniyo Kacchaaağağann. Ühüüüüü."

"Shhh tamam ağlama." Göğsüne çekip sarıldı Katsuki. Ardından ileride sıkılmış bir biçimde oturan oğluna ve Shuna kaydı gözleri. Pekte heyecanlı oldukları söylenemezdi. "Zaten 5 metre ötemizde yaşayacaklar Deku ne bu gözyaşları? Ağlama."

"Sus be sen anlamazsın. Anneyim ben." Diyerek Katsukinin göğsüne serçe vurdu. Göğsüne gelen darbeyle geriye düşerken kafasını arkasındaki kütüğe çarpmıştı. Yerde acıyla kıvranırken bir tekme daha vurdu İzuku. "Geber Kacchan."

-

Ay yter bu kadar

Yazamıyorum. Bi tuhaflık var bende. İham böcüklerim kaçtı. Yazamıyom ühüüüü. Belki düzelirsem tekrar yazarım.

Bi de finalleri kısa yazmak gibi bi huyum var.

Neyse

Okuduysanız ne mutlu okumadıysanız zaten görmezsiniz. Kafam 300 500. Sinirlerim bozuk. Tırmağım ortadan ikiye yarıldı. Kısacası bok gibiyim.

Özel bölümü NAH alırsınız.

Neyse

Eywh


Ha şey bi de. Dabihawks yazıcam stagyuu için. Başımın etini yedi.

結婚 (KEKKON) // BAKUDEKUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin