Ukala ve Dengesiz

Kum,Güneş ve Okyanus

''Geldiler mi ?''diye seslenirken kapının ağzındaki kişiyi görünce gözleri açıldı.Karşımdaki kız kim diye düşünürken kız ve Luke birden sarıldı.Hem de dün bana sarıldığı gibi sımsıkı.Kimdi bu? Kıskançlığımın bütün bedenimi doldurduğunu hissediyordum.

"Seni çok özledim penguen."diye güldü kız hala sarılırlarken.

"Tanrım ben de çok özlemişim.Hiç değişmemişsin Alexi."dedi ve  o da güldü.Şuan içinde bulunduğum olayın ve hissettiğim duyguların tarifi yoktu.Ağlayabilirdim ama hayır dayanacaktım.Luke yüzümün şeklini görünce döndü ve benle konuşmaya başladı.

"Aaaıh şey bu Alexi.Benim 4 yaşımdan beri arkadaşım.Birlikte büyüdük diyebiliriz.Karşı blokta oturuyorlardı ama 2 sene önce burdan Melbourne 'e taşındılar.2 senedir hiç görüşmemiştik."dedi ve beni yumuşatmak için sevimli ve o dayanamadığım gülüşünü takındı.

"Merhaba Alexi."dedim yapmacık bir gülümseme ile.Luke ne halt ettiğini anlamış olcak ki yanıma geldi belimi sardı ve  tekrar konuştu.

"Alexi bu da benim  hayatımı değiştiren çılgın Türk Derin."dedi gülerek.Ardından devam etti."Üç gün önce geldi ama bu üç gün içinde birden bire hayatımın merkezine yerleşti.Bana sevmeyi ve sevilmeyi öğretti.Üç gün içinde çok şey değişti."dedi ve yanığıma minik  ama anlamlı bir öpücük bıraktı.Kendini az da olsa affettirmişti ama hala Alexi'yi kıskanıyordum.

"Tanrım Luke bu konuşan sen misin? Derin Luke 'u bu hale getirmeyi nasıl başardın?Tanrım Luke'u 4 yaşından beri tanıyorum  ve böyle konuşması cidden seni sevdiği anlamına geliyor.Çok tatlısınız keşke ölseniz."dedi gülerek ve gelip aniden ikimize aynı anda sarıldı.Tanrım bu kız çıldırmış olmalı.Ne kadar da samimiydi?Aslında bir yandan dedikleri hoşuma gitmişti ve azda olsa kanım ısınmıştı ama birden ortaya çıkması beni şaşırtmıştı.Tam bu sırada tekrar kapı çaldı.Bu sefer kapıda Bob Amca ve Mine Abla vardı.İkisini de sarıldıktan sonra Alexi'yi gördüler ve hemen gülerek ona sarıldılar.

"Ahh Alexi hayatım hiç değişmemişsin."dedi Mine abla.

"Sen de hiç değişmemişsin Mine Teyze.Annemlerde gelecekti fakat işleri çıktı."dedi.Tanrım iki saniyede pabucum dama atılmıştı.Alexi onlar için bu kadar önemli miydi?Neyseki Bob amca masadaki kahvaltıyı gördü ve konuşmaya başladı.

"Voov bu kahvaltıyı kim hazırladı böyle?Hazır ve güzel bir kahvaltı daha ne isteyebilirim ki?"diyerek masanın başındaki sandalyeye oturdu.

"Derin erkenden kalkıp sizin için hazırladı."dedi Luke gülümseyerek.

"Aslında Luke'ta yardım etti."dedim bende Luke gibi gülümseyerek.

"Senin yaptıkların yanında benim yaptıklarım hiç kalır."dedi ve güldü.Hemen masaya oturduk ve bir yandan kahvaltı ederken diğer yandan konuşmaya başladık.

"Eee Alexi Melbourne'de hayat nasıl ?Orası da Sidney kadar güzel mi ?"dedi Bob amca tekrar konuşarak.

"Evet aslında güzel fazla bir farkı yok ama Sidney'in yerini hiçbir şehir tutamaz benim için."dedi Alexi.

"Ahh sizin küçüklüğünüzü hatırlıyorum.Şu sitede annenle az aramadık sizi.Hep bizden kaçıyordunuz ve Colton'ların evine saklanıyordunuz."dedi gülerek Mine abla.Tanrım Luke ile geçmişleri olmasına sinir oluyordum.4 yaşından beri Luke ile büyümek nedir?Ben ise Luke'n daha 3 gündür tanıdığı ama bu üç günde bir çok şey yaşayıp bir anda sevgilisi olan ver her kız gibi kandırmaya çalıştığı bir kızım belkide.Evet büyük ihtimal ile böyleyim.Benle kurduğu hayaller,bana söylediği sözleri kim bilir kaç kişiye söylemiştir şimdiye kadar.O kadar kötü hissediyordum ki.Bu halimi kimseye yansıtmamak için sürekli yapmacık gülüşler takınıyordum.Alexi 'yi ve Luke ile beraber geçirdiği seneleri kıskanıyordum.