KALSEDON ❅ Yeni Dünya II

24 ❅ Zaman ❅

❅ Zaman ❅

Zaman.

İhtiyacım olan tek şey buydu. Ve asla alamayacağım şey de buydu.

❅

Neyi bekliyordum ki? Sadece bir dakika. Sadece bir dakika istiyordum. Dimitri'nin arkasında başka birinin görünmesi uzun sürmedi. 

"Neler oluyor?" diye sordum kısık bir sesle. 

"Ancak o senin yerini bulabilirdi." dedi bir kadın sesi. "Ben Raven. Ametist şehrinin emniyet teşkilatının lideriyim."

"Icebella'ya ne oldu?" Aslında bu soruyu sormak istememiştim fakat ağzımdan çıkıvermişti. 

" 'Ametist şehrinin' dedim." dedi kadın biraz daha bana doğru yürüyerek. O da bir Gümüş'tü. "O Yeni Dünya Birliği'nin emniyet teşkilatının lideri." 

"Bizimle gel, Luna." dedi Dimitri. 

"Hayır." dedim sert bir sesle. 

"Kendinde değilsin." dedi Raven. Yaşı benden fazla büyük durmuyordu. Üzerindeki mor ve gümüş rengi üniforma koyu ten rengiyle tezat oluşturuyordu. Bu uzaklıktan bile gözlerinin siyaha yakın bir koyu kahverengi olduğunu görebiliyordum. "İşimi zorlaştırma ve bizimle gel."

Yerimden kımıldamadım, ona yanıt vermek yerine Dimitri'ye baktım. "Ne kadar sürecek?"

"Yeterince uzun." dedi gözlerime bakamayarak. Tam ben konuşmaya başlayacakken Raven Dimitri'ye döndü. 

"Artık Kalsedon'a dönebilirsin." dedi. Dimitri başını iki yana salladı ve Raven omuz silkerek devam etti. "Kendin bilirsin."

"Ametist halkına zarar vermeni önlemek için buradayım, Şifacı." dedi Raven Şifacı'yı vurgulayarak. 

"Kendine zarar vermeni istemediğim için buradayım, Luna." dedi Dimitri, Raven'ın uyarısına aldırmadan bana doğru bir adım attı. Geri çekildim. 

Raven bir iç çekip birkaç adım daha attı. Fakat hala Dimitri'nin arkasındaydı. Raven'ın güçlü görünmesine karşın benden korktuğu gümüş renkli gözlerinden belli oluyordu.

Fakat Dimitri'nin gözleri hala tamamen yeşildi. Hiçbir gümüş ya da koyu renkli bir parıltı yoktu. Şaşırmadan edememiştim. 

Raven konuşmaya başladı. "Ya isteyerek gelirsin ya da seni zorla götürürüm."

"Denemek bedava." diyerek gülümsedim. Birkaç saat öncesine göre daha iyiydim ve daha iyi düşünebiliyordum. 

Raven birkaç dakika yanıt vermedi. "İki dakikan var. Yoksa-"

"Yoksa ne?" diyerek sözünü kestim. Ametist şehrinin liderlerinden biri olduğu umurumda bile değildi. Aslına bakarsanız o sırada hiçbir şey umurumda değildi. 

Raven konuşmaya başladı. Benim dikkatim ise onun sözlerinden sokağın başındaki bize doğru yürüyen iki kişiye çevrildi. 

Çok geçmeden Raven konuşmayı bırakıp arkasını döndü. Laurel'i gördüğü gibi daha da dik durarak konuşmaya başladı. "Laurel Ametist ben-"

"Bu işi senin başaramayacağını tahmin etmiştim, Raven." dedi fakat onun da Raven'ın yanında durduğunu görünce içimden gülümsemek gelmişti. 

"Anlaşılan o ki sen de beni Merkez'e geri götüremeyeceksin, Laurel." dedim iğneleyici bir tavırla gülümseyerek. 

Laurel yanıt vermeyince Dimitri'nin bakışlarını görmezden gelerek konuşmaya devam ettim. "Hangisi önce? Karneollular mı, Safirler mi? Size yardım etmeyeceğimi biliyorsunuz öyle değil mi?"