Yuna Yoshida'nın 'stabil' giden hayatında oluşan değişiklikler, onu ve arkadaşlarını daha önce yaşamadıkları olay ve durumlara sürükler. İyi okumalar dilerim ^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Secrets i haveheld in myheart, arehardertohidethan i thought.."
***
"N-ne?" dedim şaşırarak.
Cidden, nE?
Beni sevmesini asla beklemezdim.
"Lanet olası seni aklımdan çıkaramıyorum, nereye baksam sen varsın Yuna... Sen bana ne yapıyorsun böyle?"
Söylediği şeyden sonra donakaldım. Katsuki ayağa kalktı. Önüme geldi. Ve elimi tutup beni ayağa kaldırdı. Ben kızarmış bir şekilde ona bakıyordum. Hafifçe gülümsedi.
Bu, dünyada gördüğüm en huzur verici gülümseme olabilirdi.
O an ne yaptığımı bilmeden parmak ucuma çıktım ve yavaşça Katsuki'nin yanağına uzun ve yumuşak bir öpücük bıraktım. Geri çekildiğimde bana gülümseyerek bakıyordu.
Böyle bir insan bana nasıl zarar verebilirdi ki?
"B-ben de seni.." dedim sesim titreyerek. Katsuki gülümsedi. Sonra beraber bir markete gidip içecek bir şeyler aldık ve oturup içmeye başladık. Sürekli sanki yalnız değilmişiz hissi vardı üstümde, sanki biri bizi takip ediyormuş gibi, ama güzel bir gündü. Nihayet akşam olduğunda Katsuki beni eve bıraktı ve gitti. Ben de eve girince kendimi banyoya attım ve serinletici bir duş alıp çıktım. Yukiteru hala uyuyordu. Sanırım Bakugou'yla aramızda geçenleri yarın anlatmam daha iyi olurdu. Odasına girdim.
"Yuh öküz herif! Uyuyor musun hala!"
"Hmmhm" gibi sesler çıkardı. Ben de ayağından tutup yere doğru çektim. Aniden ayağa fırladı.
"Napıyosun amına koyayım bi dur uyanacağım!"
"Aklıma başka bir şey gelmedi." dedim kahkaha atarken.
Cidden çok mal bu çocuk ya.
Onu boşverip mutfağa gittim ve yemek yapma sırası bende olduğu için yemek hazırladım. Yedikten sonra etrafı topladım ve odama geçtim. Yatağıma uzandım. Saat geç olmuştu. Yavaş yavaş kendimi uykunun kollarına bıraktım.
