Yuna Yoshida'nın 'stabil' giden hayatında oluşan değişiklikler, onu ve arkadaşlarını daha önce yaşamadıkları olay ve durumlara sürükler. İyi okumalar dilerim ^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Push your limits. Don't die."
***
Dünkü olay ve kavgadan sonra Ryomen'e soğuk yapmaya başlamıştım. Ginkonun özgünlüğünün altında olsa da onun yanına gitmesi onun suçuydu. Bakugou da çok memnundu bu durumdan. Tabi beyefendinin işine gelmişti. O yüzden Ryomen dünden beri gönlümü almaya çalışıyor.
"Güzelim anlamıyor musun kendi isteğimle yapmadım hiçbirini! Biliyorsun özgünlüğünü kullandığını!"
"Ginko sana yakın olmadan seni nasıl etki alanına alsın lan? Demek ki yemişsin bir boklar."
"Evet beni yanına çağırdı ama gidecektim hemen gerçekten."
"Al işte. Sen git Ginko'nun yanına. Selamlarımı iletirsin. Yüzü düzeldiyse yeni yaralar ekleriz hiç sorun değil."
Katsuki arkadan gülerek işte benim kızım derken Ryomen üzülerek başka koltuğa oturdu. Ben de üzüldüm. Ama biraz naz yapayım affedeceğim. Gidip Katsuki'nin kucağına uzandım.
"Naber pofuduk köpüş?"
"Köpüş ne lan bücür!"
"Bücür ne lan BAKAgou!"
"SENSİN LAN APTAL!"
Oflayıp kalkmaya çalışırken Katsuki kalkmamam için omuzlarımdan tuttu ve geri çekti.
"Kal lan olduğun yerde."
"Ay götüm. Tamam kalkmıyorum." dedim ve gülerek Katsuki'nin yanağına minik bir öpücük bıraktım. Kızardı ve başka tarafa döndü. Bu benim daha da gülmeme sebep oldu.
"Katsuki." bana dönmeyerek cevap verdi. Sanırım hala kırmızıydı.
"Hm?"
"Katsukiii~"
"Ne var?"
"Seni seviyorum.."
Katsuki daha fazla kızararak bana baktı. Şaşırmıştı birden bunu söylememe. Ağzı açıktı biraz. Beni kendine çekip sımsıkı sarıldı. İşte, bu da onun 'ben de seni seviyorum' deme şekliydi. Ben de sarıldım.
"Hey, iç organlarım, kemiklerim, hepsi yok oluyor şu an."
"Kes sesini." deyip kafasını boynuma gömdü. Fazla tatlıydı.
Balo günü çok yaklaşmıştı. 3 gün vardı. Ve o sırada fark ettim ki Katsuki'ye dans için sormamıştım.
