Yuna Yoshida'nın 'stabil' giden hayatında oluşan değişiklikler, onu ve arkadaşlarını daha önce yaşamadıkları olay ve durumlara sürükler. İyi okumalar dilerim ^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Come back to me."
***
Yuna
Donakalmış bir şekilde sadece önümdeki Katsuki'ye bakıyordum. Midoriya sıçtığımızı anlamış olacak ki hızlıca özgünlüğüyle uzaklaşmaya başladı ve bana seslendi. Hızlıca ona döndüm.
"Yuna! Gitmemiz lazım artık!" tam gidecekken Katsuki elimi sıkıca tuttu.
"Tekrar mı gideceksin beni bırakıp? Yine mi? Gitme Yuna. Birlikte çözebiliriz." Katsuki'nin yüzüne dolu gözlerimle bakarken vücudumdaki her hücrenin titrediğini hissediyordum. Ardından Midoriya tekrar bağırdı.
Arkamı dönüp gidecekken beynime giren sızıyla dizlerimin üstüne çöktüm.
Bu da neydi böyle?
Çok güçlü bir şey beynimin içinde dolaşıyordu. Hissedebiliyordum. Midoriya çoktan yanıma gelmişti ama ne yaptığını anlamıyordum. Etrafıma odaklanamıyordum, sanki bütün algılarım kapanmıştı. Birden beynimdeki acı kesilmişken arkamı döndüm, Katsuki yerde yatıyordu, Ginko ve Midoriya dövüşüyordu. Bana bunu hissettiren Ginko muydu yani? Ama daha önceden bu kadar güçlü değildi.
Ortam kalabalıklaşırken Ginko'nun yanına Shigaraki ve ekibinin gelmesiyle kafam iyice karışmıştı. Portal elemanı yanlarında göremediğimde bir saniyeliğine ciddiyetimi koruyamayıp buraya yayan gelmiş olma ihtimallerini düşündüm. Ve bu düşünceyi kafamdan uzaklaştırdım. Tek bildiğim tehlikeyi de bizimle birlikte buraya taşıdığımızdı. Ve tabi ki bu kadar sese ve bu kadar kargaşaya şu an balodaki herkes geniş balkonun girişinde korkuyla ve öfkeyle onlara bakıyordu. Senseiler geri kalanları güvende tutmaya çalışırken Shigaraki'nin sesi duyuldu.
"Kendine bahşedilen gücü kullanmayı öğrenmişsin. Aferin, kuzen."
Aferin, kuzen.
Kuzen.
Bunca zamandır Bakugou'yu defalarca kaçıran, bize bir sürü zarar vermiş Kötüler Birliği'nin başındaki herifin kuzeniyle aynı sınıftaydık ve hiçbir şey anlamamıştık.
Ginko Nakamura. Shigaraki Tomura. Nakamura, Tomura. Bu benzerliği nasıl çözememiştik?
Ginko gururla sırıtıp geriye çekilirken ben öfkeyle Ginko'ya uçup üstüne atladım. Bunu yaptığım anda sanki herkes fitil için bir ateş bekliyor gibi birbirine girdi. Ben Ginko'dan kurtulmaya çalışırken Aizawa Sensei ve diğer senseiler Shigaraki ve adamlarıyla uğraşıyordu. Arkadaşlarıma bakamamıştım bile. Midoriya da mücadele ediyordu, Katsuki ise baygındı ve içeri götürülmüştü.
